CHAPTER 2
Nathan’s POV
Binilan ko ng gift si Nathasha as a Graduation gift for her,, ewan ko basta bigla nalang akong natopak na bilhin yon nung sinabi niyang gusto nya yon,, pero hindi ko alam kung saan ako kukuha ng chempo para bilhin yon,, lagi ko kasi siyang kasama kahit saan ako magpunta,, para akong aso at si Natasha naman yung buntot ko lagi siyang nasa likod ko ehh,, so nung naglalunch kami doon ako naka kuha ng chempo.. ahah!!
Nathan: Oo,, naalala mo ba yan? Binili ko yan nung sinabi mo sakin na gusto mo yan, pero hindi ko pinakita sayo na binili ko para masurprise kah…
Natasha: Diba, sabi moh nung binibili ko, panget di bagay saken, ang baduy,, walang class, wala akong taste kapag binili ko yon,, lahat ng pag-iinsululto dito sinabi mo para di ko bilhin??
Nathan: Syempre kaylangan kong sabihin yon para di mo bilhin, wala kasi akong alam na bigay sayo as a Graduation gift ehh, kaya nung sabi mong gusto mo yon ginawa ko ang lahat para hindi mo bilhin, ano ka ba kahit ano naman babagay sayo ehh ang ganda ganda moh kaya no,,
Natasha: Thank you so much kuya Nathan, you’re the best kuya in the world.. Sorry if wala akong gift sayo, hindi ko naman kasi expect na bibigyan mo ko, promise next time I’ll buy you a present. Love you kuya. Then Natasha kiss me on my cheek..
Nathan: It’s ok, hindi naman ako humihinge, makita ko lang na masaya ang one and only sister ko masaya nako. I Love you too my little sister..habang pinipisil ko yung mga pisngi niya,, tapos biglang nagring yung phone ko..
Tsskk!! Sino naman tong isorbo nato!!
Kinuha ko yung phone ko sa bulsa then tinignan ko yung phone,, number lang yung nakalagay hindi naka save sa contacts ko yung number niya,, hindi naman dito sa Pilipinas yung number,, wala naman kaming kamag anak sa ibang bansa ehh,, sino naman tatawag saken?? Hindi ko alam kung sasagutin ko o hindi,,
Nathan: Excuse me Natasha,,,
So I decided to answer the phone na……………..
Nathan: Hello,,,
Yumi: Hello Nathan,,,
Nathan: Who’s this? What’s you’re name? Bakit mo ko kakilala??
Yumi: Nathan naman ehh,, nakalimutan mo nako? Two years palang akong nawawala nakalimutan mu na ko.. Sabagay lagi mo kong inaaway ehh.. Pano mo pa ako maaalala.. This is Yumi Park, you’re childhood friend. Yumi remember??
Nathan: Ahh, Y-u__mi,, hindi nako nakapag react sa sinabi niya basta hindi ako makapagsalita nong marinig ko yung Yumi,, Yumi ba talaga yung narinig ko o mali lang pagkadinig ko??
Yumi: Hello,, Nathan,, andyan kapa??
Nathan: Ye,, ye-ss-s,,, of-ff course na-tatanda-an kita. How are you? Nabubulol kong sagot. Napatingin ako kay Natasha napalitan ng inis at simangot yung masaya nyang mukha nung narining niya yung pangalang YUMI PARK,, si Yumi kase to ehh,, ayaw na ayaw ni Natasha kay Yumi, ilang beses na siyang nagtampo sa akin at ilang beses na nya akong inaway dahil kay Yumi.
Yumi: I’m good, buti naman natatandaan mo pa ako? Akala ko nakalimutan mo nako ehh..
Nathan: Ano ka ba naman?? you’re my childhood friend, and you’re the enemy of my little sister.. tsskk mas lalong nabuyset si Natasha sa mga sinabi ko,,kaya umalis nalang siya at nagpunta kina mommy and daddy.. Hahabulin ko sana siya kaso nahihiya naman ako kay Yumi,, 2 years kaming walang communication.. And siya pa yung tumawag saken.. So I decided na ituloy ko nalang tong phonecall kay Yumi.. And another reason ay gusto ko rin naming makausap si Yumi.. I Miss Yumi so much…
