The Vampire's Baby

Chapter 11

Carlisle's POV

3rd Person's POV

Sa unang tingin, mukhang normal ang lahat. Normal na mga bahay, normal na pamilihan, normal na bayan. Ngunit nakakubli sa normalidad ang mga bagay na lingid sa kaalaman ng mga normal na tao.

Tinungo ni Carlisle ang isang bahay na sa unang tingin ay isang simpleng tahanan lamang ng isang pamilya.
Ngunit, walang normal sa Castle Land.

Illusion. Ang buong bayan ay nagkukubli sa ilusyon ng normal na bayan. Sa likod nito ay mga naglalakihang istruktura sa pinatatakbo ni Carlisle.

Tinungo niya ang pintuan kasama ang kanyang mga pinagkakatiwalaang tauhan. Hindi na niya kailangang kumatok, agad siyang pinagbuksan ni Rion, ang tauhan sa border.

"My Prince, Lord Velmont is upstairs," nakayukong sabi ng tauhan.

"Good." At tinungo niya ang hagdan.

Ang gusaling ito ang nagsisilbing kuwartel ng mga nagbabantay sa border. Yumuko ang mga bampira nang dumaan ang Prinsipe, at tinanguan naman niya ang mga ito.

Nang marating ang silid ay bumungad sa kanya si Lord Velmont, naging saksi ito sa kanyang paglaki at isang matalik na kaibigan ng kanyang ama.

"Carlisle, aking Prinsipe. Kamusta?" Bati ng Ginoo.

"Lord Velmont, I'll go straight to the point. Regarding to the incident last full moon, who tried to get past you?" Seryosong tanong Prinsipe.

"Ah. My prince, there is no need to worry. It was just a witch."

"A witch? From where?" Takhang tanong niya.

"Hindi niya nabanggit. Hindi naman s'ya naging problema, Carlisle. Isa lamang syang pipitsuging maghuhula na gustong makihalubilo sa Downtown."

"Then why did Voltaire needed to come here?" Tanong niya.

"Gusto naming makasigurado na hindi kung sino lamang ang pumapasok sa border kaya kinailangan namin ang kanyang gift, wala kang dapat ipag-alala, hijo." Pagkumbinsi ng Ginoo sa kanya.

"I see. Inform me, when there are things to needs to be settled."

"I will, my Prince. I will."

Nagpaalam na ang Prinsipe kay Lord Velmont at agad ring umalis.

Where is Volt and Cassandra?

Tanong nya sa kanyang sarili. Nilibot nya ang kanyang tingin sa paligid, ngunit di nya nakita ang dalawa.

"Ross, look for Voltaire... and Cassandra. I'll be waiting in the car."

~

Cassandra's POV

Inilibot ako no Voltaire dito sa Downtown. Tulad ng inaasahan ko, puno ng buhay ang lugar. Kung Hindi ko nga lang alam, aakalain ko na mga tao ang nakatira rito.

Habang lumalakad kami, napansin kong nakatingin ang ilan sa akin. Siguro dahil alam nilang tao ako.

Bigla akong kinilabutan, marahil kung wala si Voltaire dito, may mga bampira nang handang gawin akong hapunan.

"Wag kang matakot. Walang mananakit sayo rito." Bigla nitong sabi.

"At pano mo naman nasabi?"

"Dahil alam nilang nasa poder ka ni Carlisle. He's a Prince. And anyone who took advantage or even put a finger on his slave, will pay the price," he says nonchalantly.

Hindi ko alam kung malulungkot ba ako o ano.
Slave... Alipin nga pala ako ng Prinsipe. Yun lang at wala nang iba.

"Voltaire?"

Napalingon ako ng may isang babaeng tumawag sa kanya. Maganda ito at balingkinitan katawan. At mukhang magkakilala silang dalawa.

"Donita! Ikaw pala? Kamusta?" Sagot ni Voltaire.

Mariin din akong tinignan ng babae pero agad din niyang tinuon ang kanyang pansin kay Voltaire. Sino nga ba naman ako? Isa na naman sa mga alipin na balang araw ay mawawala sa kanilang munting mundo.

Inilibot ko na lamang muli ang tingin ko sa paligid, ayaw ko rin namang makinig sa kanilang usapan.

Di sa kalayuan ay nakita ko kulay lila na tolda. Tinignan ko so Voltaire na abala sa pakikipag usap sa kanyang kasama at saka tinungo ang tolda. Dahil ayon sa kanya, wala namang masamang mangyayari sa akin dito. Sana.

Hinawi ko ang kulay lila na kurtina at nakita matandang babae na nakaupo sa harap ng bilog na mesa.

"Magpapahula ka ba hija?" Tanong sa kanya ng matanda.

"Nako. Wala po akong pangbayad." Nahihiya kong sagot.

"Ayos lang. Tutal ay magsasara narin naman ako."

"Talaga po? Salamat." Tugon ko sabay upo sa kanyang tapat.

"Isa kang tao. Maswerte ka at pag aari ka ng Prinsipe, kung hindi ay marami nang magtatangka sa iyong dugo."

Napakurap na lamang ako sa mga sinabi ng matanda.

"Akin na ang iyong mga palad."

Iniabot ko ito sa kanya at agad naman niya itong kinuha, sabay pumikit.

Pagkatapos ng ilang minuto, dumilat na sya tila ba malalim ang kanyang iniisip.

"Ano pong nakita nyo?" Tanong ko.

"Bunga..."

"...ng kamatayan."

"Ano... ano pong ibig n'yong sabihin?" Nagtatakhang tanong ko.

"Hinahanap ka na nila." Sabi niya.

"Po?"

"Hinahanap ka na ng mga kasama mo. Mabagal ang oras sa toldang ito. Marahil ay hinagilap ka na nila." Paliwanag nya.

"Po?! Mauna na po ako. At salamat po sa hula, kung ano man po ang ibig nyong sabihin."
Dali dali akong lumabas at tumambad sa akin ang dilim ng gabi.

~

Carlisle's POV

"Where is she?!" I asked Voltaire. He's getting into my nerves.

"I told you, my Prince. She was with me, I was talking to Donita and then she's gone!" He explained.

"Find her! Look every corner of this place if you need to! Just find her!" I told my men.

She's been gone for two hours now, and the night is looming in the sky. It's not safe.

"She's going to be safe. They know she's with you," said Voltaire.

"You can't be sure. And pray that she's okay Grey Voltaire..." I didn't finish my sentence, he knows well enough that he will pay.

"I'm going to look for her. Wait here. In case she comes back." I told him and off I go.

I've been walking for a little while now when I catch a whiff of blood. Her blood.

Cassandra!

I ran to where the smell came from, my heart thundering in my ears, my mouth involuntarily watering from the inevitable thirst. Then I found her.

I stilled. She was walking towards me, but her head is bowed. The blood is from the wound in her palm. When she looked up, she ran to me.

"Where have you gone!" I asked, too loud, I can't help it.

"I, I just... I'm sorry, my Prince... I didn't mean to..."

Before she finished, I pulled her to me, her eyes wide in surprise.

"Don't. Ever. Do that, again." I said, my gaze piercing her brown eyes.

She nodded, and my fury was overcame by calm.

~
I'm effin back!