MIZMIZIM.

ÖLMEK VE GERÇEK.

meraba arkadaslar bu bolumlerde biliyorum komik seyler yok.5.bolumde cok komik olucak.emin olun.iyi okumalar dilerim XD

MERTİN AĞZINDAN OKUYACAKSINIZ.

Söylediğimde şok olmuştu.Fazla endişelenmişti ve ağlamamak icin kendini zor tutuuordu.Ona destek olmam gerekirdi.Ona iyi gelmiyordum.Bunun farkına varmışdım.İç sesimle durmadan kavga ediyordum.Bana "sen onu seviyorsun"diyordu.Ben ona aşık değildim.En sonunda iç sesimle küsmeye karar verdim.Hadi ama hep Hira'mı saçmalayacak.Diye iç geçirirken durumun ciddiyetini farkına vardım ve "Mızmız sa-s-sak-sakin olmaya çalış.Ben varken sana birşey olmayacak"diye boş tesellilerde bulunurken bana o ünlü vasiyetlerden birini daha söyledi "öldüğümde hergün mezarıma gel."Bu cümlesi beni yaralamışdı.Burnunun akması onun ölmesi anlamına gelmiyordu. salak bu kız salak dedim.Ama içimden dedim sandım fakat bu dediğimi "salak bu kız salak" dediğimi duymuşdu.Sonra hemen kucağıma aldım arabaya bindirdim ve hastaneye gittik.İlk defa birine yardım etmek istiyordum.Özellikle kanser olanlara karşı zaafım vardı.Ama bu hisi ilk defa yaşıyordum.Bu sefer iç sesimle konuşmayı bitirmişdim.Kimse görmeden bir Ayı alıp onunla dertleşecekdim.Hira'yı odaya aldılar.Bir süre sonra Hira çıktı solgun bir sesle "seni istiyolar"dedi.Ben mi?amına qoyim benle ne işleri vardı.Doktor "meraba evlat direk konuya giriyorum Hiranin hastalığı ilerlemiş.Bir anda tüm her seyi yaşamak bazı hastalara iyi gelirken ona gelmemiş.Hastanemiz iy-" "kes.Ölcek mi?" "peki." "ne peki am- tovbe ya" "Burnu sadece bir kere degil bicoğu kere kanamış ama birşey yok sanmış böyle giderse sonuç ölüm olabilir.Hastanın ilk girdiği hali ve son haline baktım.Son haliyle devam ederse kaybederiz.İlaçlari düzenli kullansın ve stresden uzak olsun" "başka birşey var mı?!" "He birde yarin yine gelin.Hastanın haline bakıcağız.Kötüyse hastanede tedaviye devam edicek." Lanet olsun.Hatta lanetler girsin.Hira biraz birşeyler anlatmışdı sağ koyun ve sol koyun.Onlara ihtiyacı asıl simdi vardı."koyunlarr" diye bağırıyordum.Herkes bana bakınca "Siz koyunmusunuz siki-"

tövbe ya bu insanlardan nefret ediyordum.Hira yanıma geldi yüzü solgundu ama hastalığından değildi ölmek istemiyordu.Sadece sadece umudunu yitirmişdi.Bu da onu kahrediyordu.Ona "eve gidelim"dedim.Eve gittik.Eve geldiğimizde benimle hiç konuşmadı.Rollerimizi mirakm değiştirmişdik?Yanına gittim."Noldu?" diye sordum."Seni seviyorum.Ve ölümümle seni bırakmak istemiyorum.Sorun bu." "Ama-" "Tamam sen beni sevmiyosun ama-" " Ben kimseyi sevmem.Üzgünüm."dedim.Onu kırmak isdemiyordum ama bunu bilmesi gerekti.onu sevmiyordum.Sevemezdim.Ona zarar verirdim.Bana "Biliyorum.Ama birgün beni seveceksin.Bunu umut ediyorum."

"Tamam." dedim.Aşağı indim ve yattım.

Hiranin ağzından

Benim hayatımı öğrenmişdi.Ama kendi hayatından hiç bahsetmiyordu.Kalktım ve odalari aradım bir oda kilitliydi.Kilitide Mert'te olması gerekirdi.Yanına gittim.Çok masumdu.O an her şeyi unuttum ve yanina yattım.Benimde uykum geliyordu.Mert rüyasında konuşuyordu.Yani bende şimdi öğrendim."Anne gitme.yapma bunu bize.Bana kardeşime acı.Gitme" diyordu.Gittikçe titremeye başladı.Korkuyordu.Bende ona birşey olur diye korkuyordum.Ne sorunlu çifttik öyle.Tabi o beni sevmesede şu an yanında ben vardım.Ve çok mutluydum.Bu yüzden ölmdk istemiyordum."Mert,Mert uyan"dedim ve yanağını sıkdım.Bunu kaç defa denemek isdemişdim.Ve yapmışdım.Mert uyanmıştı."Anlatmak isdermisin?"dedim.Başıyla onayladı.