Never alone~ [voltooid]

16. Nightmare

Overal zie ik donkere schaduwen. Ik ben in een bos. Een donker bos. In de verte zie ik iemand staan.
"Jimin?" Zeg ik. Ik ren naar het figuur toe totdat ik opeens stop.
"M-mam.." zeg ik stotterend.
"Waarom. Waarom wou je persee dat wij jou kwamen ophalen. Waarom moest jij ons in dat ongeluk brengen. Je houd niet van ons. Heb je nooit gedaan jij ondankbaar mormel." Zegt mijn moeder.
"N-nee m-mam ik deed het... ik deed het n-niet ex-xspres." Zeg ik stotterend en huilend.
"Voor ons ben jij dood. Zoals wij zijn voor jou." Zegt ze en ze draait zich om en verdwijnt in de duisternis.
"MAM MAAAAAMM!" Schreeuw ik en ten achter haar aan. Ik ren en ren totdat ik ineens niet meer veder kan. Mijn voeten zitten vast aan de grond. Dan ineens zie ik een ander figuur. Niet een. 7. De jongens. BTS. Ik zie Jin staan en ruk mezelf van de grond af en ren op hem af. Ik spring in zijn armen. Maar dan voel ik iets nats. Rood. Bloed! Ik kijk naar Jin en zie op zijn borstkas en hele rode vlek. Ik neem afstand en zie een mes in zijn borstkas precies op de plek van zijn hart. Hij zakt neer op zijn knieën en valt op de grond.
"JIN!! JIN!!' OPPA!!" Schreeuw ik zo hard mogelijk. Ik kijk om me heen naar de andere jongens maar ze zijn weg.
"W-wat waar I-is iedereen." Zeg ik
"Weg. weg van jou. Ze zijn nu veilig. Ze zijn ver weg van jou. Waar hun niks kan overkomen. Jij brengt hun ik gevaar. Jij hoort dood te zijn." Zegt een stem
"JADE. JADE JADE WORD WAKKER!"
Ik schiet omhoog. Het was een droom.

"Jade ben je oké? Je trilde helemaal en sliep zo onrustig." Vraagt jimin bezorgt die naast mij zit.
"Wat? Oh Uhm.. ja.. nachtmerrie." Zeg ik en ik wil terug gaan liggen.
"Kom hier." Zegt hij. En voordat ik ga liggen pakt hij mij bij mijn heupen en tilt me op waardoor ik op zijn schoot zit. Hij slaat zijn armen om mij heen en zegt.
"Ik ben naast je. Niks of niemand zal jou pijn doen." En geeft me een kus op mijn voorhoofd.

De volgende ochtend ben ik de eerste die wakker is. Ik wring mezelf uit jimins knuffel greep en loop naar beneden om eten te maken voor de jongens. Ik hoef ze toch niet wakker te maken. De geur van vers eten lokt ze als een beer die honing wilt naar beneden.  En ja hoor de eerste komt naar beneden.
"Hey jay jay." Zeg ik als ik jhope naar beneden zie lopen.
"JADE HEEFT ETEN GEMAAKT." Schreeuwd hij zo hard mogelijk waarnaar je een kudden olifanten naar beneden hoort stormen. Ze gaan aan tafel zitten en pakken hun bestek op. Klaar om te eten. Ik lach en doe het eten een voor een op hun boord en als laatste op die van mezelf.
"Dankje noona." Zeggen jungkook en taehyung
"Dankje jade." Zeggen jimin, jhope, yoongi,Rm en Jin.
"Geen probleem." Zeg ik
We beginnen met eten en iedereen vindt het lekker.
"Jade jij en Jin hebben echt talent. Dankje voor het in ons leven zijn." Zegt jhope
"Geen probleem nogmaals." Zeg ik eet weer verder.
"Jade is er iets?" Vraagt jungkook bezorgt en legt zijn hand op mijn bovenbeen.
"Huh?... Ohh nee hoezo dan?" Vraag ik.
"Oh nee je ziet er zo... bang uit ofzo?" Vraagt jungkook.
"Ohh nee ik ben oké." Zeg ik en ik sta op en leg mijn bord in de keuken.
"Ik ben boven." Zeg ik

Als ik op mijn kamer ben zet ik muziek op en begin te tekenen
Als ik klaar ben kijk ik goed naar mijn tekeningen.

Ik zet de muziek af en loop naar mijn bed. Ik laat me zachtjes vallen op mijn bed en krimp in elkaar en begin met huilen.
Was mijn droom echt? Zijn ze echt beter af zonder mij? Waarschijnlijk ben ik gewoon een blok aan hun been. Ik verdien hun niet.
Ik huil nog harder.

"Ik hoor dood te zijn."

Hoiii sorry voor het depressieve deel.
Proefwerk week zit er op voor mij en ik heb eigenlijk al vakantie. Hebben jullie dat al? Oh en bedankt voor al de reads en stemmen ik waardeer het zo erg! Kunnen we kijken of we misschien de 1k reads kunnen krijgen? Dat is denk ik mijn doel met dit verhaal❤️ Dankje voor het lezen❤️😘

754 woorden❤️