Never alone~ [voltooid]

28. Found her

De sneeuw is gestopt. Het word ochtend. Mai wordt langzaam wakker. Ze heeft het ijskoud en haar huid is blauw/paars aangeslagen. Ze kijkt op en ziet hoseok op de grond liggen naast haar. Haar ogen gaan wijd open. Ze paniekeerde en probeert haar telefoon uit haar zak te pakken. Ze belt 112 en daarna Jin.
Jin: mai!! MAI!! Ben je oké?!
Mai: hoseok.... h-hij.. i-is ggewond. Adresssss... XXXXXX
En ze hangt op. Ze typt nog een berichtje naar hoseok voor als hij wakker word.
Je bent oké.
Ze staat langzaam op en loopt/strompelt weg. Ze hoort de ambulance al en kijkt toe hoe ze hoseok mee nemen. Nu weet ze zeker dat hij veilig is.

Jin p.o.v

"Jongens!! JONGENS!!" Schreeuw ik. Ze komen de trap af rennen.
"Heb je nieuws van mai?!" Vraagt taehyung.
"J-ja soort van. Is jade wakker?" Vraag ik. Jimin schudt nee. Ik knik.
"Laat haar slapen. We halen haar hier wel bij als alles voorbij en oké is. Ze kan deze stres niet aan. En wat mai betreft. Ik weet waar hoseok is. Maar hij is gewont dus we moeten nu gaan. Joonie zou jij thuis willen blijven en jade in de gaten houden. Als ze wakker is bel mij gelijk! Ik hou je op de hoogte. " zeg ik. Namjoon knikt en geeft mij een knuffel. De rest is schoenen en jassen aan het aantrekken.

Jungkook p.o.v

Als we aangekomen zijn bij het adres wat Mai naar Jin stuurde, wordt hoseok net de ambulance in gereden. Ik ren uit de auto naar de ambulance met taehyung en jimin achter mij aan. Van yoongi hebben we nog geen woord. Maar we weten waarschijnlijk wel waar hij is. Jin parkeert de auto en rent ook baar de ambulance.
"Hallo zijn jullie familie?" Vraagt de man.
"Soort van wij zijn BTS. Dat is jung hoseok. Hij hoort bij ons en woont bij ons. We zorgen voor elkaar." Zeg ik. De man knikt. Hij is onderkoelt. We doen even wat testjes en daarna mag hij gewoon mee naar huis. Hij moet wel binnen blijven voor een paar dagen. Ik knik.
"Was er een meisje hier?" Vraagt jimin. De man knikt nee.
"We werden wel gebelt door een vrouw. Maar toen we hier aankwamen was er niemand." Zegt hij. Ik kijk naar Jin en zeg.
"Zorg voor hobi ik ga mai zoeken. Ze kan niet ver zijn." Jin knikt en ik begin met rennen. Voordeel aan de sneeuw is dat er voetstappen in staan. De enige voetstappen die er staan gaan een richting op. Dus ik volg ze maar in de hoop bij mai uit te komen.
Na een tijdje gerent te hebben zie ik een café. De voetstappen gaan er naar toe. Ik loop naar binnen en zie mai zitten. Ik ren naar haar toe en ga aan de tafel zitten waar ze zit. Ze ziet mij en wilt opstaan en weg lopen maar ik trek aan haar arm zodat ze gaat zitten. Maar in plaats daarvan schreeuwt ze het uit van de pijn. Ik sta op en ren naar haar kant toe. Ik trek haar mouwen omhoog haar armen zijn helemaal paars en blauw. Ze heeft net zoals hoseok buiten gelegen toen het sneeuwde.
"Mai.. wat is er gebeurd ben je oké?" Vraag ik bezorgt. Mai barst in tranen uit en wilt op de grond neer zakken. Ik til haar op en leg mijn jas op haar. Ik loop met haar het cafe uit richting de andere jongens.
Na een tijdje lopen zijn we aangekomen bij de andere waar de ambulance nog steeds is. Ze zien dat mai blauw en paars is aangeslagen en nemen haar gelijk van mij over om haar te behandelen.
"Ze was bij een café. Ik heb der gevonden. Ze is oké nu toch?" Vraag ik bezorgt. Jin knikt. Ik zucht. Jins telefoon gaat af.
"Oh namjoon... misschien is er iets met mai." Zegt hij en neemt de telefoon op.

Jin~ namjoon telefoon gesprek

Jin: Hey joonie wat is er?
Namjoon: Ik wou even checken of alles oké is. Mai en hoseok al terecht?
Jin: Ja allebei. Ze zijn oké.
Namjoon: oh gelukkig. Jade slaapt btw nog. Ze maakt wel rare geluiden.
Jin: doet ze vaak als ze een leuke droom heeft. Tenzij ze onrustig is dan heeft ze een nachtmerrie en moet je haar wakker maken.
Namjoon: nee ze is rustig. Alles oké hier dus. Ga maar gauw ze zullen je daar wel nodig hebben.
Jin: is goed. Bye joonie
Namjoon: by jinnie

Einde gesprek~

HAIIII IM BACK!! Ook dit hoofdstuk met hulp van @weirdy_01 bedank voor het lezen en laat aub een stem of reactie achter
Luvss Xx park a

784 woorden