Never alone~ [voltooid]

26. Tranen

De rest van de dag is snel voorbij gegaan. Ik heb nog wat met Jin gepraat en met yoongi in de studio gezeten. Ik ben bezig met mijn plan om Mai en Hoseok samen te krijgen en ik heb de eerste plannen daar voor al gemaakt. Ik heb afgesproken met Hobi morgen in de dans studio wat te gaan dansen want dat heb ik al even niet meer gedaan. Ondertussen ga ik hem, zonder te opvallend te zijn, vragen stellen over Mai om te kijken hoe hij over haar denkt. Ook ga ik mijn telefoon in mijn tas laten en alles opnemen zodat Mai het later zelf terug kan horen. Ik weet niet zo goed of Hobi daar oké mee is maar ja... Ik doe het voor Mai.

Het is al avond en ik ben op mijn kamer. Jimin heb ik niet meer gezien aangezien hij met Taehung ,Jungkook en Hoseok aan het trainen was. Hij is best veel weg. Zou hij mij een last vinden? Ik zucht en loop naar mijn bureau. Ik ga zitten en pak de muziekbladen uit mijn la die ik met yoongi heb geschreven. Ik pak mijn telefoon en oortjes en loop naar beneden waar de studio's zijn. Ik zie namjoon en loop naar hem toe.
"Hey oppa. Is er een van de studio's vrij? Ik wil even piano spelen..." zeg ik tegen hem. Hij kijkt me aan en knikt.
"Je mag in die van mij ik heb genoeg gedaan." Zegt hij en wijst naar de zwarte deur.
"Hij is open." Zegt hij. Ik knik en loop er naar toe. Hij is inderdaad leeg. Ik zucht en ga achter de piano zitten die er in staat. Ik leg mijn vingers op de noten en begin met het spelen van de melodie die Yoongi mij heeft geleerd. Ik hou van zingen maar ik kan het niet te goed dus ik vind soms gewoon het spelen van muziek fijner.
Als ik klaar ben met spelen hoor ik iemand klappen.
"Sorry dat ik he stoor. Maar als je speelt moet ik het wel horen." Zegt Jin. Met ene grote lach op zijn gezicht. Ik lach terug en sta op.
"Ik wou even piano spelen." Zeg ik. Hij lacht en knikt naar mij. Ik loop langs hem heen en ga naar de keuken. Jin volgt mij en zodra ik naar de koelkast wil lopen houd hij mij tegen.
"Ga maar zitten ik maak wel wat voor je." Zegt hij met een lach. Ik schud nee.
"Laten we samen wat maken. Net zoals vroeger." Zeg ik met een grote lach op mijn gezicht. Jin knikt.
"Vertel eens nichtje wat gaan we maken." Vraagt hij.
"Uhm wat dacht je van... ramen?" Zeg ik.
"Uitstekende keuze. Jij maakt de beste ramen!" Zegt hij. Ik lach en schud mijn hoofd. We pakken de spullen die we nodig hebben en beginnen met koken.

"Oppa wanneer komen de andere eigenlijk?" Vraag ik na een tijdje.
"Jimin is hier rond 6 om te eten en hij gaat rond 9 naar beneden om te oefenen aan zijn zang. Als dat is wat je bedoelt. Oh ik weet dat dat is wat je bedoelt." Zegt Jin. Ik reageer niet en ga verder met het roeren van de noodels.

De ramen zijn klaar precies op tijd. Alle jongens die aan het oefenen waren komen het huis binnen stormen.
"IK RUIK ETEN!" Roept taehyung. Jungkook slaat en tegen zijn hoofd aan en loopt naar mij toe.
"Hoii noona. Heb je eten gemaakt voor ons?" Zegt hij als hij zijn armen om mijn middel heen slaat en zichzelf tegen mij aan drukt.
"Haha ja. Jin en ik hebben ramen gemaakt." Zeg ik lachend om jungkooks gedraag. Hij gedraagt zich altijd alsof hij mijn kind is. Het is te schattig. Jimin loopt voorbij mij en pakt langs mij heen wat uit de koelkast. Ik kijk hem aan met een lach op mijn gezicht. Maar hij negeert mij. Ik kuch om zijn aandacht te krijgen maar hij kijkt naar jungkook die zijn armen nog steeds om mij heen heeft en zegt.
"Laat haar eens los je lijkt haar kind wel." En loopt weer weg. Jungkook laat los en kijkt verdrietig naar beneden.
"Kookie stel je niet zo aan. Jade is zijn vriendin. Vind je het gek dat hij niet wilt dat je zo aan haar plakt." Zegt Taehyung. Jungkook word nog verdrietiger en loopt weg.
"Je had niet zo gemeen tegen hem hoeven te zijn." Zeg ik terwijl ik Tae aankijk.
" Zag je Jimins gezicht niet. Die leek niet zo blij." Zegt hij. Ik zucht en roep.
"JONGENS AAN TAFEL WE GAAN ETEN!" De jongens die weg waren gelopen komen aan tafel en gaan zitten. Jimin is er alleen niet. Ik zucht en zeg.
"Laat wat voor jimin over." En ga hem zoeken.

Ik heb het hele huis al door gezocht en kon hem nergens vinden. Ik ben naar de studio's gaan lopen. Mijn laatste hoop hem te vinden. En ja hoor. Ik hoor muziek uit een van de studio's komen. Ik loop richting de studio. Ik ga niet naar binnen. Ik leun tegen de muur aan en zak naar beneden totdat ik zit op de grond. Jimin is aan het zingen. Ik herken het liedje en zing zachtjes mee.

I can't live without you
But you keep hurting me
I don't want to leave you
But What if you leave me.

Er rolt een traan over mijn wang heen. Ik sluit mijn ogen. Totdat alles zwart word en ik niks meer hoor. Niet wetend dat jimin mij heeft horen zingen en de deur open heeft gedaan. En mij heeft zien zitten....

HOOIIII IM BACK. Jongens Uhm sorry voor dit rare/slechte einde. Uhm ik wil het verhaal nog niet afronden maar ik heb niet zo veel inspiratie. Ik heb zo veel lezers (ja ik noem dit al super veel) misschien kan iemand mij helpen? Ik zal je sowieso in mijn volgende verhaal een shoutout geven.

Oh klein dingetje. Ik zak naar beneden in de rankings... niet zo leuk...

Btw hier nog wat leuke memes

1014 woorden