Never alone~ [voltooid]

27. Winter

Jimin p.o.v

Jade was in slaap gevallen tegen de muur aan. Als ik haar hier op de grond laat liggen vat ze nog koud. Ik breng haar wel naar de kamer.
Als ik door de woonkamer heen loop zie ik iedereen naar mij staren. Het interesseert me even vrij weinig. Als ik op haar kamer ben laat ik haar in haar bed liggen en loop naar beneden.  
"Jade slaapt. Dus laat haar maar liggen. Ik ga eten en nog wat oefenen. Bye" zeg ik tegen de jongens. Ze knikken. Ik ga naar de keuken en eet wat. Daarna ga ik naar beneden naar de studio.

Yoongi p.o.v

"Zullen we vragen of Mai en Baekhyun langs willen komen?" Vraagt hoseok. Iedereen knikt en hij belt ze op.
"Ze zijn onderweg." Zegt hij. Ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik moet even wat fatsoenlijks aantrekken. Mai is heel speciaal. Ik vind haar knap. En aardig. Zo vrolijk. Maar ik denk dat ze hoseok leuk vind. Snap ik wel. In haar geval dan! Ze zijn allebei zo vrolijk en blij altijd. Ik ben het tegen over gestelde. Ik irriteer me altijd aan hun. Ze doen zo raar bij elkaar in de buurt. Maak het nog duidelijker dat ze elkaar leuk vinden. De deur bel gaat. Ze zijn hier. Ik zucht en loop naar beneden. Jin doet de deur voor ze open. Ik ga naar de bank en ga daar zitten. Ze begroeten ons en mai geeft iedereen een knuffel. Dus ook mij. En hoseok... Namjoon zet een film op.
Na een tijdje is de film op de helft. Mai en hoseok zitten naast elkaar. Ze raken elkaar de hele tijd perongeluk aan. En kijken elkaar aan en dan weer weg. Ik zucht en sta op. Ik heb geen zin om nog langer hier te zitten. Iedereen kijkt op als ik naar de achter deur loop. Ik loop naar buiten. Het sneeuwt. Ik was alweer vergeten dat hij al winter is. Ik ga op een bankje zitten en kijk naar de sneeuwvlokjes die rustig naar beneden zweven. Ineens voel ik het gewicht op het bankje verschuiven. Mai zit naast mij. Ze kijkt mij aan. En dan naar de sneeuw.
"Mooi he." Zegt ze. Ik knik.
"Sneeuwvolkjes zijn zo mooi, en vredig. Met geen zorgen aan hun hoofd vallen ze naar beneden. Ze zweven. Vliegen." Vertelt ze.
"Winter is mooi. Koud. Stil. Donker." Zeg ik. Ik laat een lachje uit en zeg.
"Doet me aan mijzelf denken." En kijk naar beneden.
"Ik denk dat er meer achter je zit. Niemand is alleen maar donker. Iedereen wilt het zelfde. Aandacht en liefde." Zegt ze.
"En wie ben jij om dat over iedereen te bepalen. Misschien wilt iemand gewoon alleen zijn. Onopgemerkt. Maar andere denken dat die gene alleen maar aandacht wilt. Hallo kijk naar mij ik ben zielig en wil aandacht. Ja man daarom ben ik altijd alleen. Misschien is dat niet zo. Misschien wilt iemand wel echt alleen zijn. Maar dat zie jij niet he." Zeg ik geïrriteerd. Mensen snappen mij niet. Ze denken dat ik aandacht wil. Ik kan daar zo zwaar niet tegen. Ik sta op en zeg.
"Ga toch lekker naar je schoothondje die achter je aan loopt. Jij wilt alleen maar aandacht. Daarom zoek je het bij ons. Bij jade. Bij je broer. En bij hoseok. Maar niet bij mij. Bij mij verdien je het. Je krijgt het niet." Zeg ik kwaad er achter aan.
"En wie ben jij om dat over mij te zeggen. Je kent mij niet en je hebt daar ook nooit moeite voor gedaan.!" Zegt ze kwaad.
"Ik wil je niet in mijn leven als je aandacht zoekt ga maar naar hoseok. Niet naar mij!" Zeg ik.
"Waarom haat je mij! Ik dacht dat je mij mocht." Zegt ze zacht. Er rolt een traan over haar wang.
"Oh God ze gaat huilen. Wie van ons twee wilt er nou aandacht." Zeg ik. Ik draai me om en loop naar binnen. Ik trek mijn jas aan en schoenen en pak de autosleutels en loop naar buiten. Ik stap de auto in en rijd weg.

Mai p.o.v

Ik sta op en loop naar de voor deur. Ik loop naar buiten. En doe niet eens moeite om een jas aan te trekken. Ik ga rennen. Ik ren, ren en ren. Weg van hun. Ik wil niet bij ze zijn. Ik wil weg.

Hoseok p.o.v

Ik hoorde de ruzie tussen mai en yoongi. Maar ik was te laat om ook maar een van de twee tegen te houden. De andere hoorde het ook. Namjoon wilt wat zeggen maar ik luister niet. Ik ren de deur uit. Achter mai aan. Ik kan haar niet meer zien. Maar ik zal haar vinden.

Yoongi p.o.v

Mijn telefoon blaast nog op van al die gemiste oproepen. Ik negeer ze en verhoog de snelheid van de auto. Ze snappen mij niet. Waarom zou ik moeite doen het uit te leggen.

Mai p.o.v

Ik ren nog steeds. Ik weet niet eens meer waar ik ben. Ik zie niet waar ik heen ga. Ik ren zonder er bij na te denken een steegje in. Ik struikel over een van tegels die omhoog ligt. Mijn knie ligt open. Ik kan niet meer opstaan. Ik kruip tegen de muur aan en ga daar tegen aan zitten. Het is koud ik bevries zowat. Sneeuwvlokjes vallen op mijn lichaam. Ik denk terug aan het gesprek met yoongi. Ik snap het niet. Tranen rollen over mijn wangen. Ik sluit mijn ogen. Ik hoor iemand mijn naam roepen. Maar dan word het zwart voor mijn ogen.

Hoseok p.o.v

Ik ren door. De richting waar mee naar toe is gegaan. Ik ren voorbij en steegje. Iets valt mij op. Is dat mai? Ik roep haar naam en ren in haar richting. Er ligt bloed om haar heen. Heel veel bloed. Ik ren harder. Maar val. Alles om mij heen word zwart. Maar ik probeer door te gaan. Ik moet naar mai. Het lukt me niet. Vlak voordat ik bij haar ben. Word alles opnieuw zwart. Maar dit keer kan ik niet meer.

HOOIIIIIII LEUK DAT JULLIE WEER GELEZEN HEBBEN. Vonden jullie het al wat spannender? Ja? Nou ik zal eerlijk zijn. Dit was niet helemaal zelf verzonnen. Ik heb fantastische hulp gehad van @weirdy_01 echt super bedankt iedereen volg haar aub!
Bedankt voor het lezen en ik zal snel weer opnieuw schrijven.
Luvs park A

1074 woorden