ÖZEL YETENEKLİLER OKULU

2

Bu o olamazdı çünkü okula dışardan birinin girmesi yasaktı.Kafamı kaldırdığım da karşımdaydı şaşkın şaşkın ona bakarken "Daha fazla öyle bakmaya devam edersen ucube olduğumu düşüneceğim." dedi ve sırıttı "Aa kusura bakma dylan ben öğrenci olduğunu bilmiyordum." derken surat ifademi değiştirdim."Seni gördüğüme gercekten sevindim rebecca." ve Dylan konuşurken arkasından bi ses geldi "Umarım gidip en öne oturmamışsındır zira niyetim en arkaya çöküp uyumak." dedi git gide yaklaşıyordu "Hey yakışıklı inek sana diyorum." derken yanına gelip dylan'a bakıyordu.Ne alaka ya bunlar arkadaş mıydı? Önce dağıt sonra teselli et grubu oh harika. Lanet olsun.Binlerce kez.Milyonlarca kez. Oo hayır sakın bu tarafa dönme sakın buraya bakma ve hoop bana döndü "Konuşmak icin bana kulaklarını tıkadığın kız bu mu?" dedi bana tepeden bakarak.Ne yani beni tanımamış mıydı? Yoksa numara mı yapıyordu? Numara yapacak kadar umursadigini zannetmiyordum.Evet bu işime gelirdi.Tepeden bakmasını umursamadim zaten o da cevap vermemi beklemedi.Omzuma çarpıp sınıftan içeriye girdi.O giderken dylan'a çok sert bakıyordum bunu farketmis olacak ki "Oyle bakma arkadaşın seni çekip goturmeseydi soylecektim rebecca." dedi. "Beni tanimadi mi yoksa tanimiyormuş gibi mi yapti?" diye sordum."O günde onlarca kisiyle dalga gecer ve bi cok kizla takilir seni hatirlamamasi doğal."dedi.Onu daha fazla dinlemek istemiyordum geri dönüp yerime oturdum percy nin yanına gitsem derse gec kalabilirdim ilk günden rezil olmak istemem.Bu aylık rezillik kotamı doldurmuştum.Dylan da beni takip ederek bi arka sirama oturdu.Sıralar ikiliydi dylan'ın o aptal arkadaşıyla oturduğundan emindim .Benim yanımda tanımadığım bi kız oturuyordu.Saclari omuzlarında ve cap canlıydı , beyaz tenli ve tırnaklarınin uzunluğunun benim silgim kadar olduğuna yemin edebilirim.Hoca sınıfa girdi ve dikkatler onun üzerine kaydı herkes kendini tanıtırken sıra benim yanimdaki bayan uzun tirnaktaydı."Ben Sara Badgley.Kraliyet soyundan geliyorum." dedi ve sonunda da "Yani asilim." diye ekledi.Evet asilsin diye hepimiz diz çökelim prenses bu kızdan hiç hoslanmadim onun da duygularinin karşılıklı olduğuna emindim.Bir yığın uzun konusmadan sonra sıra bana gelince ayağa kalktım "Ben rebecca westlake." dedim aklıma başka birsey gelmiyordu babamın mesleğini falan mı soyleseydim, kac kardes falan olduğumuzu? Düşünduklerimi disariya vurmamak icin "Bu kadar." deyip oturdum.Hocamız bay Russel Hwong "Pekala gizemli kız." dedi ve göz kirpti.Böyle yapinca kendini cekici mi zannediyordu acaba? Tepki olsun diye hafif gülümsedim.Sıra Dylan daydı "Merhaba efendim ben dylan word.Bu yaz londradan buraya taşındık ve karşıda ki kafenin sahibiyim." digince herkesi gulumsetmeyi başarmıştı komik bi cocuktu komik ve kibar.Kafedeyken bana yardim etmesine ragmen ona o kadar da nazik davranmamistim.Tanrım neler diyorum böyle arkadaşı neyse kendiside oyledir.Sıra o aptal çocuğa gelmişti.Tam ayağa kalkmışken kapı çaldı ve iceriye uzun boylu bi cocuk girdi."Aah özür dilerim bay Hwong önemli ıslerim vardi." dedi bay Hwong ise "Ilk günden böyle yapacaksan işimiz var.Anlaşılan sana verilen ikinci şansı haketmemişsin timmy stringfield." dedi ve devam etti "Evet arkadaşlar timmy gecen yil ortalamasi normalin kat ve kat altında olduğu icin bu yili tekrardan okuyacak." Anlaşılan çocuğu rezil etmeye çalışıyordu.Bu hocayi hic sevmemistim.Timmy hocanin yanindan gecip yan siradaki bos yere oturdu.Yakindan bakinca onu hatirladim bu sabah ki mercedesli çocuktu ve sadece bir metre uzagimdaydi.Yakindan daha da yakışıklıydı, daha daha yakışıklı. Timmy'i keserken o aptalin sesini duydum yeniden ayağa kalkmıştı anlaşılan. "David harrison." deyip oturdu.Bay Hwong "Hey david sende Rebecca nin gizemli tayfasindan misin?Oo yoksa tanisiyor musunuz?" dedi. Aferin hoca espri yapacak en güzel yer zaman ve kişileri sectin.TEBRIKLER. "O mu? Hayir onu tanıdığımi zannetmiyorum. " dedi.Bunu duyduğuma cok sevindim bay kücük dağları ben yarattım. Zil çalıyordu , evet zili duyduğuma daha cok sevinmıştim.