Senden Vazgeçmem

Seni Aldattım

2. Bölümde yine Sizlerleyim.Hepinizi çok seviyorum iyi okumalar canlarıım :) ♥

O sırada kafeden içeri o girdi ağzım açık şekilde onu izlemeye devam ettim.

___________________________________________________________________________

Evet.İçeri eski sevgilim Ateş girdi.Hızlı adımlarla bana doğru yürümeye başlamıştım.Sarhoştu sanırım.Korkmamış değildim doğrusu sinirli bi şekilde bana doğru yürüyordu.Mert gülerken Ateş'i görüp bi anda sinirle soludu.Kafe'de tak tuk tak tuk diye ayak sesleri çıktıkça benim içimde dahada korku yükseliyordu.Bizim masa'ya geldi ve durdu.

''Irmak benimle geliyosun.''

''Hayır gelmiyorum!'' der demez kolumdan tutup çekmeye başladı.Derdi neydi bu çocuğun gözü dönmüştü sanki çok korkuyordum.Tam o sırada Mert ayağı kalkıp 

''Bırak kızı Ateş!!''

''Benimle gelmek zorunda.Lütfen Irmak kırma beni gel.Sadece sana bişey göstericem.O zaman ister gidersin ister kalırsın.''

Gerçekten çok masum konuşmuştu ne demeliydim.Ama arkadaşlarımdanda cesaret alarak

''Göstericeğin şeye bağlı söyle ona göre gelicem.''

''Irmak lütfen gel hadi''Diye bağırmaya başladı.O sırada kafe görevlileri yanımıza geldiler.

''Lütfen Biraz sessiz olurmusunuz.Müşterilerimizi korkutuyorsunuz.'' salakmıdır nedir allasen.Herneyse gitmelimiydim kalmalımı diye düşünrken tüm erkekler ayaklandı.

''Çık git burdan Ateş durduk Yere olay çıkarma''dedi Bartın.Bartını susturarak

''Geliyorum Ateş sadece 1 saat.''Herkez bana baktı.Tabi sinirli oldukları için birazda korkmuştum.Ama en çok korktuğum şey Ateş'in Sarhoş olmasıydı.Ateş Gülümseyerek arabasına doğru ilerledi.Bende onu takip ettim tabi.Ne gösterceğini merak etmiyo değildim açıkcası.Bi an o arabaya bindiğimde eski anılarımız canlandı gözümde.Ne çok mutluyduk.Onunla 1 sene çıkmıştım fakat bana Seni aldattım dediğinde Hergece kulağımda yankılanmıştı o ses.Ama artık onu sevmiyordum yada seviyomuydum.uff ne saçmalıyorum ben? Düşüncelere dalmıştım arabanın durma etkisiyle sarsıldım.Bana çıkma teklifi ettiği yere getirmişti beni.Napmaya çalışıyordu?

''Burayı hatırladın sanırım'' dedi ukala bi ses tonuyla.Bana Teklifi gerçekten çok etkileyiciydi.Basit bi teklif değildi tabi.O gün beni yine bu arabayla buraya getirmişti.Arabadan indiğimde başımdan aşşağı güller dökülmüştü.Ağzım açık olanları seyrediyordum.Önümde bi kutu olduğunu görmüştüm.O kutuyu açtığımda içinden çikolatalar çıkmıştı.Arkamı döndüğümde ağzında gül ile bana bakıyordu.Ve 'ilk Aşkım olurmusun? diye sorusu üzerine sarsılmıştım.Ama eskiydi tabi artık umrumda değildi.

''Sana bişey demedim çünkü sana burda ilk aşkım olduğun günü hatırladığını düşündüm.'' dedi nerden biliyordu gerçekten bu çocuk çok  akıllıydı.

''Haklısın ama bunların hepsi eskide kaldı.Ve şimdi neden geldik buraya''

''Olanları hatırlaman için beni tekrar sevmen için getirdim Irmak''Hala beni sevdiğini düşünmemiştim.sorusu üzerine şaşırmıştım tabi biraz düşündükten sonra

''Beni aldattığın gün bitti bu iş Ateş.'' diye bağırdım evet seesim çok yüksek çıkmıştı burası boş olduğu içinde ses yankılanmıştı tabi.O sırada Dudaklarını dudaklarımda hissettim.Ne olduğunu anlamadan ona sertçe tokat attım.bunu yapmamı beklemiyordu.Çok şaşırdı hatta o anın sert tokatımla başı yana savrulmuştu.

''Neden..'' cümlesini tamamlayamadan sözünü kestim.

''Naptığını sanıyosun sen bana artık benden uzak durmanı söyledim.''

''Ben hala seni seviyorum ırmak anlamıyomusun.Evet seni aldattım ama çok pişmanım.''bu sözleri üzerine gözümden yaşlar dökülmeye başladı.

''Bana bidaha seni Aldattım deme. O gün bana bu lanet kelimeyi söylediğinde kaç gün kaç ay aklımdan çıkmadı biliyomusun?''Hıçkırıklarım Arasında sesim biraz boğuk çıkmıştı.

''Ya ben ben hiç üzülmedimmi sanıyosun 1 yıldır sana nasıl ihanet ettiğimi düşündüm ben hergün senin hayalinle uyudum''

''uyuma istemiyorum Ateş bırak peşimi ben gidiyorum.'' koşar adımlarla güneşin yüzüme vurup gözlerimi kısmama neden olurken arkadan bi kol beni tuttu.

''Gidemezsin Irmak!''

O sırada önden bana birinin baktığını farkettim.Kurtulmak için en iyi çare buydu.

''Yardım edin kurtarın beni alın bu pisliğin elindeeeen '' diye cırladım hiçbişi olmamış gibi hala bakıyordu.Güneşin etkisiyle yüzünü net göremiyordum.Ağzımı kapatıp kendine doğru çekti.Kokusu hala eskisi gibiydi ah ne diyorum ben.

''Naptığını sanıyosun bırak beni.'' o sırada beklediğim ses gelmişti.

''Bırak kızı!'' ah adamsın dostuum :d Ateş kim olduğunu anlamaya çalışırken koşarak onu diyen çocuğun yanına gitmeye çalıştım.Ama sadece çalıştım gidemedim.Kolumdan sıkıca tutmuştu.O sırada yine o çocuk

''Sana kızı bırak dedim.'' Ateş neden cevap vermiyordu.Bu çocuk kimdi? tanışıyorlarmıydı? kafamda deli sorularrr ahh hala iç sesim saçma sapan konuşmalar yapıyordu.iç sesime bi son verip kısık sesimle

''kurtar beni!'' diyebildim.O sırada çocuğun Ateşe yumruk atması bir oldu.Ohhh canıma deysin hıh.!

Ateş yere serildi.Çocukta bana nazik sesiyle

''uzaklaş burdan'' diye fısıldadı.

''Nasıl gidicem ben evim çok uzak'' 

Ateşin cebinden anahtarı çıkartıp bana uzattı

''Araba kullanmayı biliyosundur herhalde ama çarpsanda bişi olmaz bu itin arabası zaten''diye sırıtıp gitti.

''Bari adını öğrenseydiim'' diye bağırdım.

''Rüzgar (!)''

UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.BU ARADA HEPİNİZDEN Bİ RICAM OLUCAK itsperfectmiley_ ' İN YAZDIĞI 'ANORMAL' ADLI HİKAYEYİ OKUMANIZI ÖNERİYORUM.BİDE hilalgizem1 ADLI KİŞİNİN YAZDIĞI 'KAHVE•' ADLI HİKAYEYİDE OKURSANIZ SEVİNİRİM HEPİNİZİ ÇHOOK SEVİYORUM MUCK MUCK MUCK ♥ ♥ :))