Yasak İlişki <JJK> _Tamamlandı_

~BABA BENİM ABİM Mİ VAR?~ #5

- İçeri girin HEMEN!
- Tamam efendim.

Korumalar geldi zile bastı. Ben kapıyı açtım.

- Alın şu adamı evine mi bırakıyorsunuz ne yapıyorsanız yapın gözüm görmesin.
- Tamam efendim.

Adamı evden çıkartırlar.

Jungkook: Abla.

Miray: Hımm?

Jungkook: Hani beni memnun edip tavşan dişlerimi görmen lazımdı?

Miray: Bunu mu istiyorsun dedim ve Jungkook'u öptüm. Jungkook beni kucağına aldı yukarıya çıkarttı. Beni yatağına yatırdı. Tam o sırada Jungkook"un telefonu çalardı ve benden ayrıldı.

Jungkook: Beni bu saatte rahatsız edenin belasını sikiyim ya kim şimdi bu?

ARAYAN BİLİNMEYEN NUMARA

Miray: Ver bakiyim şunu bana.
Telefonu elinden çektim ve telefonu açtım.

- Alo kimsin?
- Merhaba Miray'ın kardeşiyle mi görüşüyorum.
- Ben Miray'da sen kimsin?
- Ahh Miray KARDEŞİM!
- Pardon ne diyorsun? Benim bir tane kardeşim var o da yanımda.
- Miray ben senin öz abinim sana her şeyi anlatıcam. Atacağım konuma gel sadece.

Telefonu kapattı. Hemen ardından konum geldi. Bir kafeyi gösteriyordu konum.

Jungkook: Noluyor abla telefondaki kimdi?

Ben hemen merdivenlerden inmeye başladım.

Miray: Koşşşş kookie gidiyoruz?

Jungkook: Nereye?

Çıkış kapısının önünde durdum.

Miray: Üvey abinle tanışmaya kookie. Benim bir abim varmış.
Dedim ve ne konuştuğumuzu anlattım.

Jungkook: Oha oyalanmayalım daha fazla hadi koş.

Arabaya bindik. Jungkook konuma göre ilerliyordu. Ben hemen babamı aradım.

- Baba benim abim mi var?
- Ne ne diyorsun sen?
- Baba evet ya da hayır soru çok basit benim abim mi var?
- Evet kızım. 😔😔😔
- ( BAĞIRARAK ) Peki benim bundan niye haberim yoktu bu yaşıma kadar?
- Abinin yanına git sana anlatır.

Telefonu babamın suratına kapattım.

Jungkook: Ne dedi babam?

Ben ağlamaya başladım.

Miray: Ko-kook-kookie benim abim varmış.

Jungkook bir anda durdu.

Jungkook: Ağlamayı kes. Geldik hadi abinle konuşalım gel.

Kafeye girdim. Bir sesin "Miray" dediğini duydum. O tarafa döndüm.

Abi: Gel Miray.

Gittim ve o masaya oturdum kookie de benim yanıma oturdu.

Seokjin: Miray ben Kim Seokjin senin öz abin.

Jungkook: Öz abisiysen soyadınız niye farklı? Sen niye kore adı taşıyorsun?

Seokjin: Sakin ol üvey kardeşim anlatacağım.

Miray: Bak şu an ne oluyor bilmiyorum ama ben Jungkook'u asla üvey kardeşim gibi görmem öz kardeşim gibi görürüm haberin olsun.

Seokjin: Tamam özür dilerim kardeşim ama şimdi hikayemi anlatayım. Annem ve babam sevgiliyken olmuş. Annem ve babam evlenmek için daha gençlermiş ve annem beni doğurup yurt dışına koruyucu aileye vermiş. Bunca senedir bende yeni öğrendim ama malesef bu gelişlerim yılda bir kere olabilir çünkü benim çalıştığım iş yerinde alabildiğimiz en uzun izin 1 hafta ve yılda 1 kere alabiliyoruz.

Ben yine ağlamaya başladım. Jungkook'a sımsıkı sarıldım.

Jungkook: Abla ağlama lütfen sen ağlayınca bende de güç kalmıyor.

Seokjin: Dna testi yaptıralım. Hem bir kanıt olur.

Jungkook: Gidelim mi abla?

Evet anlamımda başımı salladım ve Jungkook'un beni koruduğunu hissetiğim kucağından ayrıldım.
Jungkook elimi tuttu. Tam yürüyecektik ki benim ne kadar çökmüş olduğumu ve yürümekte zorlanacağımı anladı. Beni kucağına aldı.

JUNGKOOK ANLATIMI

Seokjin: Jungkook ne yapıyorsun?

Jungkook: Ne yapıyora benziyorum (ÜSTÜNE BASARAK) abi?

Seokjin: Miray kendi yürüyebilir. :) :)

Jungkook: Suratına bir bak hiç yürüyebilecek gücü kalmış mı?

Seokjin: Ahh çok özür dilerim.

Jungkook: Sen benim arabamı takip et.

Seokjin: Hangi araba senin?

Jungkook: Kırmızı bir araba. Plakası

34 MJ 2013

Seokjin: Galiba özel plaka ha?

Jungkook: Evet. Miray Jungkook. 2013'te tanıştığımız yıl.

Seokjin: İyiymiş.

Ablam o sırada çoktan kucağımda uyumuştu bile. Bende ablamı hemen arabaya götürdüm. Yavaşça koltuğa bıraktım ve kemerini taktım. Hastaneye gelmiştik. Ablamı uyandırdım. Hastaneye girdik. Dna testini yaptırdık falan filan.

Hemşire: Sonuçlar saat 20.00 da çıkar.

Miray: Tamam.

Jungkook: Abla iyi misin?

Miray: Saat daha 18.00 . Kook beni eve bırakır mısın?

Jungkook: Tamam bırakırım. Bende 19.30'da geri gelirim Seokjin abi.

Seokjin: Tamam abicim.

Ablamı eve götürdüm. Aaa bugün ablama kargo gelecekti. Ben bunları düşünürken kapı çaldı. Gidip kapıyı açtım tabiki kargo gelmişti. Kargoyu alıp parasını kartla ödedim. Kendi odama çıktım kargoyu açtım. Çanta bir kutunun içindeydi. Elime bir kağıt kalem aldım.

KOOKİE'N SENİ ÇOK SEVİYOR SEN ONU HEP KURTARIYORSUN E BİR KARŞILIĞI OLSUN ARTIK. 😉❤❤

Yazdım ablam odasında uyuyordu. Notu kutunun içine koydum. Ablamın yatağının yanına koydum ve saat 19.30 olduğunda hastaneye gittim. Sonuç kağıdı çıkmıştı çünkü ben hastaneye vardığımda saat 20.00'dı.
İki tane çıkarmışlar bir zarfı aldım.

Jungkook: Bunu ablam kendi gözleriyle görsün.

Abim zarfı yavaşça açtı ve zarfı okudu. Okuduğu şey beni şok etmeye yetmişti. Kağıtta yazan:
...........