Tatilin İlk Günleri

78 15 2
                                    

Ben 2.bölüme geçtim ama sizden 1.bölüm hakkında yorum yapmanızıda istiyorum. Eklemek istediğiniz birşey olduğunda yoruma yazabilirsiniiiz

Sanırım ne olduğunu hiçbir zaman öğrenemeyecektim. Facebook'dan Whatsapp'tan sorabilirdim ama buna cesaret edemezdim. Bana neydi kii ?

Bu arada İstanbul'da yanlız olmayacaktım. Derya Abla'da bizimle olacaktı. O babamın sevgilisiydi. Annemi çok küçük yaşta kaybetmiştim. Babamı kıskanmıyordum. Derya Abla iyi biriydi. İstanbul'da yaşıyordu. Orada bir moda evi ve güzellik salonu vardı. O daha çok Moda Evinde vakit geçirirdi. Bazen bizim yanımıza gelirdi. Beraber kıyafet tasarımları yapar eğlenirdik. Bana yetenekli olduğumu söylerdi. Çizimlerimi değerlendireceğini söyleyerek onları alırdı. İstanbul'da beraber yaşıyabilirmişiz. Eğer ben istiyorsam onlar evleniceklermiş. Babam benim için bu durumun zor olduğunu eğer ben istemezsem vazgeçebileceğini söylüyordu.

Heey 16 yaşındayım ben çocuk gibi ağlayacak değiliim.

Bugün Derya Abla gelicekti. Beraber hazırlık yapıp Pazartesi günü beraber İstanbula gidecektik. Ben böyle anlattım sizee siz beni asosyal biri sandınız dimii ? Asla :D Bi dans grubum vardıı. Hava atmak gibi olsun. Evet olsuuun Murat Boz'la aynı sahnede bulundum. Dans konusunda yetenekliydim. Babam annem öldükten sonra içime kapanmamam için beni bir kursa yazdırmıştı.

Cumartesi..

Okul dısında pekte sünepe gibi giyinmezdim. Kıçımı götümü açmasamda güzel giyinmeye çalısırdım. Ben erkeklerin dikkatini çekmek için değil arkadaslarım arasında bi itibarım olduğu icin kendime özen gösterirdim. Dolabı açtım. Birbirine uyan bi elbise ve ceket aldım. Su yeşili - Turkuaz üzerinde nar çiçeği renginde ćicek desenleri olan elbisem nar çiçeği ceketim ve aynı cekete benzer renkte sandaletlerimi giydim. Özel bi gün olmadığı sürece makyaj yapmam. Arkadaslarımızla anlastığımız saatte AVM'de olmak istiyordum. Geç kalmamak için erkenden evden çıktım. Otobüse bindim. Birkaç durak ötede inip biraz  yürüdüm. Buraları özleyebilirdim. Bunu henüz bilmiyorum.

Biraz fazla erken çıkmıs olmalıydım ki bizimkiler anlaştığımız Cafe'de değildi. Bende gitmeden bizimkilere beni hatırlatıcak bir hediye almayı düsündüm. Daha yarım saatim vardı. Etrafta dolaşmaya basladım. Berkay için bir tişört bakıyordum. Askıda duran yeşil tişörtü gözlerimle süzerken basımı öne eğmiş bu tişörtü beğenirmi ki diye düsünüyordum. Diğer taraftan birinin tişörtü çekiştirdiğini fark ettim.

Bu Yaz..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin