Bu Yaz..

Anı Kutusu

İyi okumalar..

Günlerden pazardı.. Bugün erken kalkmak hiç bana göre değil !

söylene söylene kalktım. Derya abla ve babam kalkmıştı. Mutfakta beraber kahvaltı hazırlıyorlardı. Derya abla beni görünce gülümsedi ve ;

"Günaydın Miraa" dedi.

Bende karşılık olarak "Günaydıın" dedim ve kolilerin arasındaki masanın bi köşesine oturdum. Anlaşılan bizimkiler gece götürülecek eşyaları kolilemeye başlamışlardı. Herkes masaya geçince "Ee bugün ne yapıyoruz?" dedim. Babam

 

    "Biz eşyaları toparladık ama biraz daha eşya kaldı. Sen odanda yanına almak istediğin ne varsa Derya Ablanla topla. Bende kıyafetlerimi toparlarım " dedi.

Başımla onayladım. İstanbul'daki evimiz dayalı döşeliydi. Eşya götürmemize gerek yoktu. Ama değerlii anısı olan 3-5 eşyayı burda bırakamazdık. Geri gelmeyi düşünmediğimizden kalan eşyalarımızı yoksul bi aileye vermiştik. Yemekten sonra odama gittim ve eşyalarımı toparlamaya başladım. Posterlerim,kitaplarım,kıyafetlerim,az da olsa makyaj malzemelerim vb..

Hepsini toparlayıp kapının önüne getirdim. Yatağım , çalışma masam , gardolabım hala duruyordu ama herşey bana boş gelmişti. Etrafa son bir kez göz gezdirirken aklıma yatağın altındaki kutu geldii. Nasıl unutabilirdim kii. Hemen eğilip kutuyu aldım ve yatağın üzerine oturdum. Bi okul gezisinde çekilmiş bikaç fotoğraf. Fotoğrafa bakınca o gün gözümde canlandı.

 

Minyatür Eserlerin önünde fotoğraf çektiren birsürü insan. Ben sadece onları çekip incelerken Deniz gelip

"Eiffel / Eyfel'in önünde beraber fotoğraf çektirmeye ne dersin" demişti.

Çekindiğimiz o fotoğraftan baska birde Okulun "Yaza Hoşgeldin Partisi" nde dans ederken çekindiğimiz bikaç foto vardı. Bana aldığı çikolatanın ambalajını bile saklıyordum. Bunlara büyük bi acıyla baktım. Aklıma Ceyda'nın sözleri ve Deniz'in  "ne ceydası ben seniii"  sözleri kalmıştı. Aklıma birşey geldi ve gülmekten kendimi alamadım. Seniii Seviyorum olamazmıydı ? Olamazdı tabi belkide "Senii tekrar görmek istedim , Senii kutlarım yeni hayatında" filan dicekti. Hepsi mantıksızca geldi. Yanlız sevme olayına sesli gülmüşüm ki Derya Abla odanın kapısını tıklatıp "girebilirmiyiim" dedi. Hemen kutuyu kapatıp "tabii" dedim.

Beraber eşyaları dış kapının önüne getirip birer kahve içtik.