Kookmin's presents: An Extraordinary Love affair

Comforting

He's okay.

Taehyung's okay..medyo brokenhearted pa din siya at di pa din makamove on kay Jimin. But he decided already, pinalalaya na niya ito at hinihiling na sana ay maging masaya ito sa piling ng iba--sa piling ni Jungkook.

May nararamdaman pa din siya kay Jimin,and siguro kung ano pa man ang nararamdaman niya para dito,hindi na yun mawawala sa puso niya. But eventually, matututunan din niyang magmahal ulit..di naman niya sinasara ang puso niya sa iba. Hindi man pa ngayon pero ika nga ng iba,time heals all wounds.

In God's perfect time siguro,may matatagpuan siyang talagang itinakda na para sa kanya. Sa ngayon, focus muna siya siguro sa pag-aaral niya, sa magiging future niya.

Three weeks na lang,graduation na niya. So,paghahandaan na lang muna niya kung ano mangyayari sa college life niya. Happy naman siya na happy si Jimin. May mga kaibigan din naman siyang nagpapasaya sa kanya na sina Jhope at Yoongi,may parents na sumusuporta sa kung ano ang mga gusto niya. 

May mga dahilan pa naman siya para maging masaya.

"Hi Taehyung.."

Salubong at bati pa sa kanya ng ilang students na madaanan niya sa hallway ng campus. Patungo kasi siya sa next class niya,ang music subject niya. Nakangiting bumati naman siya sa mga ito,politely waving to them.

Mas magaan na ang pakiramdam niya kesa noong mga nagdaan na buwan at bagong break palang sila ni Jimin. Ngayon nakakangiti naman na siya,at kahit papa'no ay naging magkaibigan na sila ni Jungkook. Wala ng tension sa kanilang dalawa,kaya masaya siyang hindi na din siya iniiwasan ni Jimin.

Nagpatuloy lang siya sa paglakad hanggang sa makarating siya sa music room. Tinanggal muna niya ang earpieces niya bago tinangkang buksan ang pinto subalit napahinto siya nang marinig ang malamyos na tugtog ng piano na nagmumula sa loob ng music room. Out of his curiosity, dahan-dahan niyang binuksan ang pinto at tahimik na pumasok sa loob.

Pagpasok niya,wala siyang nadatnan na mga classmates niya..iisang tao lang ang nandito sa loob,a female student na nakatalikod mula sa kinatatayuan niya na siyang nagpe-play ng piano. He shrugged his confusion,thinking that maybe napaaga lang ang pagdating niya dito sa music room kaya siya ang nauna--well,pangalawa pala.

The beautiful melody of the song,somehow eases his mind..he finds it comforting. Napasandal siya sa may pinto,enjoying the free performance right in front of him. Tila bihasa ang estudyante sa pagtugtog ng piano.

Nang matapos ang unang song,muli itong tumugtog ng isa pang awitin and this time,di niya maiwasang mapangiti dahil nagsimulang umawit ang estudyante.

"When you wake up each morning and you feel like in cold end, I'll be there for you
When the rules is uncertain and you can't stop the hurting, I'll be there for you.."

He smiled,liking her angelic voice that somehow soothes his mind..his heart. Para siyang pinaghehele..

"When the world is unkind, and your dreams they need more time..I'll be there for you..
When there's no one beside you,I'll be there to guide you
Catch you each time you fall
When the stars won't shine anymore,
I'll be there..

Who knows where will go,
What will tomorrow brings..
While we have each other,
Just hold on tight,so we could take the sky and fly...." 

Parang hinaplos ng lyrics ng kanta ang puso niya,as if kino-comfort talaga siya ng mang-aawit at ng mismong kanta.

"The rainbow will end,in the palm of your hand..
Don't ever let it go,
When the stars won't shine anymore..
I'll be there.."