Heart: PJM

11

Bu gün biz... Öpüştük! Resmen öpüştük! 

Uçağa binmeni izlerken ağlamamaya çalışmıştım. Ama sevdiğim adam gidiyor nasıl ağlamayayım? Sürekli yanımdayken maske takman bile sorun değil sadece senden uzak kalacaktım. 

Gözlerimden yaşlar süzülürken sana gülümsemeye çalışarak el salladım. Sense Taehyung ile uçağa binmek üzereydin. Arkamı döndüm ve eve gidip sahne şovlarını izleyecektim. 

En son gördüğüm Taehyung ile sarılışındı. 

Kapıdan içeri kısma girecektim ki uçağın kalkış sesini duydum. Bu yüzden sadece gözlerimi sıkıp göz bebeklerimde biriken göz yaşlarımı yere damlattım. 

Sonra bir anda arkamdan gelip bana sarılmıştın. Çok şaşırmıştım çünkü gittiğini sanıyordum. Ve bir cümlen ile kalbimi yerinden çıkaracak şekilde attırdın.

"Kokun olmadan yaşayamam, biraz daha birlikte kalalım mı?"

"Jimin? Seul'a gitmen gerekiyor."

"Ağlamaman için her şeyi yapacağıma söz vermiştim. Sözünü tutan biriyim."

"Ağlamadım Jimin. Hadi başka uçakla git."

"En azından bir gün daha sarılarak uyumak istiyorum, sevgilim."

Ağladığını anlamıştım. Ağladığın için sana içimden kızsam da kıyamıyorum. Sakın ağlama Park Jimin. 

Arkama dönüp seni kollarımın arasına aldım ve o güzel kokunu tekrar tekrar içime çektim. 

Çok güzel kokuyorsun Jimin. Bir de ağlamazsan bu an daha duygusal olurdu. Ağlaması gereken taraf benim. 

"Oppa sana yemek yapmamı ister misin? Birlikte yeriz."

"Doğru kişiyle birlikteyim."