YAZ TATİLİNDE HAYAT

Ne o sen beni mi takip ediyorsun? - 2.Bölüm -

O yemyeşil gözler...

Sonra olayın şokuyla birden ayağa fırladım.Elim hala başımdaydı.Nasıl çarpıştık hala aklım almıyordu.Ben ''off '' diye yakınırken arkamdan bakkal amcanın sesi geldi.

''Buyur kızım ekmeklerin.'' dedi.Bende hemen parayı verip bakkalın çıkışına doğru yöneldim.O sıradan çarpıştığım yürüyen taş arkamdan bağırıyordu.

''Heyy! Paranın üstünü unuttun küçük kız.'' dedi.Bana KÜÇÜK KIZ dedi.Gözlerimle gönderebildiğim en öldürücü bakışlarımı fırlatttım.

Bakkala girip paranın üstünü alıp, sinirle bakkaldan çıktım.Hala çok sinirliydim.Gözlerinden sanırım alev fışkıyordu. Ben yolda yaylana yaylana yürürken arkamdan ayak sesleri geliyordu.Noluyo lan diye bi kafamı çevirdim ki kimi göreyim.Yine o yürüyen taş.

Sinirle hemen ''Ne o sen beni mi takip ediyorsun? '' dedim.Yüzünde çarpık bir gülümseme oluştu ardından kahkahalar atmaya başladı.

''Hahahahah ben seni hahhahh mi takip hahahahah edicem'' dedi.Bugün benim ikinci göt oluşumdu.

Sinirle arkama döndüm ve eve doğru yürümeye başladım.Yürüme demeyelim biz ona bildiğiniz koşmaya başladım.Bakkal eve yakın olduğu için hemen sitenin girişine vardım.Kapıyı sinirle nasıl kapattıysam gümm diye ses çıkmıştı.

Sitemizin dedikoducu teyzeleri balkondan ''ayy.. yeni gençlikte pek saygısız.Görgüde kalmamış ayol '' diyorlardı.

Eğer balkonda olmasalardı teyze meyze dinlemez yumruğu yapıştırırdım gözlerine.Neyse sakin ol dedim kendi kendime.

Sakin.

Sakin.

Sakin.

1 ,2 ,3 ,4 ,5 ,6 ,7 ,8 ,9 ve 10.

Sakinim canım sakinim.Neyse dedim yoluma devam ettim.

Tam anahtarımı çıkarıp apartmanın dış kapısını açacakken uzaklardan biri sesleniyordu.Kafamı kaldırıp noluyo lan diye bakacaktım ki seslenen kişi yürüyen taştı.En son dediği laftan sonra yüzüne bile bakmazdim ama diyeceklerini merak ettim.

'' Ooo bide komşu çıktık, rastlantıyı görüyo musun?'' dedi.Bende uzaylı görmüş masum köylü gibi hala onun suratına bakıyordum.Birden yanıma gelip elini aşşağı yukarı sallamaya başladı.Ben hala dediklerine inanamazken o

''Hişşt.. Cazibemi görüp takılı kalmış olabilirsin ama istersen gözünün önüne bak.'' dedi.

Onun bunu demesiyle gözümün önüne dönmeyi denedim.Önüme dönmemle Kemal amcaya görmem bir olmuştu.Kemal amca benim kapıyı açmamı bekliyordu.Bende daha fazla zaman kaybetmeden kapıyı açtım ve '' Buyur Kemal amca geç.'' dedim.Ne kadar sinirli olsamda büyüklerime karşı hep saygılıyımdır - tabi dedikoducu teyzeler hariç-.Kemal amcada gülümseyip merdivenleri çıkmaya başladı.O sırada yürüyen taşta konuşmaya başladı.

''Vay vay vay.Küçük kızımızda pek nazikmiş .'' dedi ve benle dalga geçmeye başladı.Bende:

''Ooo yeni komşumuzda pek ukâlaymış.'' dedim.Sözlerim üzerine gözlerini devirdi.

''Aman neyse cici komşum.Çok uykum uykum var.Seninle vakit kaybedemem.'' dedi.Bunun üzerine ben gözlerimi devirdim.

''Yok yaa .Nolur vakit kaybet (!)'' dedim.Dediklerimi bal gibi anlamasına rağmen ,

''Olur küçük kız.Bi gün oturur bolca vakit kaybederiz.Hadi şimdi selametle'' dedi ve B bloğa doğru yürümeye başladı.

Şu an sinirden köpürüyordum.Cinlerim tepeme binmişti.O salakla konuşuyorum diye kapıyıda unutmuştum ve kapı kapanmıştı.Oflaya puflaya anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.Koşarak merdivenlerden çıktım.Annem iki elini beline bağlamış beni bekliyordu.

''Eh be kızım.Ekmek almaya gönderdik seni.Nerdesin herkes sofrada seni bekliyo.'' dedi.

Baya sinirlenmişti.Haklıydı da yani.Bende daha fazla vakit kaybetmeden ayakkabılarımı çıkarıp lavaboya koştum.Ellerimi güzelce yıkadıktan sonra sofraya yöneldim.Bütün aile beni bekliyordu.Babam sofrada bir kişi bile eksik olsa yemeğe başlamaz, kimseye de başlatmazdı.

Hemen özür dileyerek sofraya oturdum.Sofraya oturur oturmaz masayı vakumlamaya başlamıştım.Kurt gibi açtım çünkü napıyım.Vakumlama işlemim bittikten sonra sofradakilere baktım, onlarda yemeklerini bitirmişlerdi. Annem sofrayı toplamaya başladı, bende ona yardım ettim.

Çok yorulmuştum.Hemen odama gidip uyumak istiyordum.Anneme söyleyip hemen odama çıktım.Üstümdekileri çıkarıp pijamalarımı giydim.

Ev çok sıcaktı.Biraz hava alıyım diye odamızda olan balkona çıkmaya karar verdim.Sıkıldığımda, hava almak istediğimde hep bu balkona çıkardım.İşin iyi tarafı da balkonumuzun tam karşısında Büşra'nın odası olmasıydı.Odasının perdeleri kapalıydı fakat ışıklar açıktı.Evlerimizin hatta odalarımızın karşı karşıya olması çok iyi bir şeydi fakat apartmanlar arasında 25-30 metre fark vardı.

Odasının ışığının yanması beni mutlu etmişti.Koşarak odama girdim.Telefonumu bulup Büşrayı aradım.Telefonun ikinci çalışından sonra telefonu açtı.

''Alo kanka hayırdir bu saatte?''

''Sanada meraba canım bende iyiyim.''

''Ya tamam Beril.Bu saatte arayınca merak ettim hemen kızma.''

''Tamam tamam kızmadım.Balkona çıksana bi.''

''Hmm. Tamam çıkıyorum hemen.'' dedi.

Bende hemen balkona çıktım.Telefon hala kulağımdaydı.Aramızda 25-30 metre olduğu için mahalle kroları gibi birbirimizle karşılıklı bağırarak konuşmuyorduk.O yüzden telefonu kulağıma götürdüm.

''Yaa kanka sana bişi dicem.Hani sana birinden bahsetmiştim ya işte o sizin apartmana taşınan kişiymiş.''

''Hadi yaa! Desene turnanın gözünden vurmuşsun.''

''Ne güzel yaa. Gel sen bide bana sor (!) ''

''Ne oldu kankama ya ? Canını mı sıktı yoksa? ''

'' Ya biraz canımı sıktı işte neyse ben sana anlatırım.Yarın bi şeyler yapalım mı? ''

''Tamam şimdi ısrar etmiyorum ama yarın her şeyi anlatacaksın.Söz mü?''

''Yaw he tamam anlatıcam.Kaçta buluşalım? ''

''Tamam yarın ikide buluşalım''

''Tamam o zaman ben seni ikide alırım.İyi akşamlar kankama'' dedim. O da

'' İyi akşamlar kankacım.'' diyip telefonu kapattı.

Balkondan sesini duyamasamda hareketlerini, yüz ifadesini görebiliyordum.Büşra'nın odasına geçmesi üzerine bende odama geçip kendimi yatağa attım.Ne kadar çok şey olmuştu öyle.Yeni komşu falan.

Büşrayla olan randevumu unutmamam için telefonuma alarm kurdum.Yorgunluğumun üzerine hemen uykuya daldım.

***

ARKADAŞLAR UMARIM BEĞENİYORSUNUZDUR.SAĞLICAKLA KALIN ^_^