Dün olanlardan sonra aklıma bir soru vardı.Ayaz parkta bir grup çocukla takılmıştı.Hani yeni taşınmışlardı bunlar??
Ben bunları düşünürken Büşra'da mal mal yüzüme bakıyodu.En sonunda dayanamayıp ''Noluyo qız yine daldın gittin''dedi.Benim hala düşündüğümü görünce '' Dünyadan Beril'e dünyadan Beril'e '' dedi.
Bende hemen dünyayla olan ilişkime geri döndüm.Sonra bende dayanamayıp aklımdaki soruyu Büşra'ya sormaya karar verdim.
''Büşra..''
''He sor kanka .''
''Hani şu Ayaz sizin apartmana yeni taşınmadılar mı? ''
''Hee yeni taşındılar ne oldu ki? ''
''Yaw kanka ben onu parkta bir grup çocukla görmüştüm.E yeni taşındıysalar o kadar arkadaşı nasıl edindi? ''
''Bilmem yaa.Neyse hadi kalkalım.'' dedi.Bende lafını ikiletmeden ''Tamam, ben hesabı ödeyip geliyorum beni bekle.'' dedim.Ne kadar ısrar etsede kabul etmeyip kasaya yönelip parayı ödedim.
Tam Büşra'nın yanına doğru gidecekken birde ne göreyim.Şaşkınlıktan nerdeyse olduğum yere çivilenmiştim.Tam karşımdaki masada Ayaz ve yanında kumral bi kız vardı.Bana küçük demesine rağmen karşısındaki kızda benden küçüktü.Nasıl bir çocuktu hala anlamış değildim.İki gün önce taşınıp arkadaş çevresi edinip kendine sevgili bulmayı nasıl başarmıştı pes doğrusu.
Beni görmemesi için olabildiğimce hızlı Büşra'nın yanında gidip kolunu çekiştirmeye başladım.Paldır küldür Büşra'yı dışarı çıkardım.Büşra'yı hızlı hızlı eve getirdim ve dinlenmem gerektiğini söyleyip eve postaladım.Bende koşarak eve çıkıp hemen odama geçip kendimi yatağa fırlattım.
Çok sinirlenmiştim.Bu arada bana ne oluyordu anlamıyordum.Kendi kendime gelin güvey olmuştum.Parktaki bir gülümsemesiyle beni kendine bağlamıştı.Sinirden saçlarının diplerini yolmuştum.
Bir hışımla ayağa kalkıp odamda bir sağa bir sola yürümeye başladım.Nasıl sinirlendiysem bi sağa bi sola derken ayak parmağımı bazamın kenarına çarpmıştı.Acıyla inlerken birden odama bodazlama dalan annemi farkettim.Annem:
''Noluyo be ne bağırıyon qız apartmanda oturuyoz .'' dedi.Annemin meşur hatırlatmalarından sonra kendime çeki düzen verdim.
Annem ''Kızım çabuk üstüne doğru düzgün bi şey giy sitenin ağaçlarındaki meyveleri topluycaz .'' dedi.Bende ''Ya anne sanki üstümde ne varda böyle gelsem olmaz mı? '' dedim.
O da ''Git düzgün bi şey giy.Şort gitme pantolon giy.Ağaca çıkıcan kızım götünü başını millete izletmek istemiyorsan dediğimi yap.'' deyip odadan çıktı.Bende ışık hızıyla yarışacak derecede dolabıma yönelip altıma pantolon, üstümede kırmızı kısa kollu bir tişört giyindim.Akşam soğuk olacağını düşündüğüm için en sevdiğim kapşonlumu giyindim.Büşra'yada haber vermek için telefonumu bulup Büşra'yı aradım.Durumu anlattım.O da tamam bende biraz gelirim, dedi.Bende hemen annemin yanına gidip hazır olduğumu söyledim.Annem beni bi güzel süzdükten sonra
''Hmm.. İyi lafımı dinlemişin, hadi gidelim.'' dedi.Bende tamam deyip aşağı indim.Apartmandan indikten sonra koşarak Büşra'nın yanına gittim.Ona ben haber vermiştim ama o benden daha hızlı inmişti bahçeye. Sonra hemen Büşra'yı süzdüm.Şort gitmemişti. Eğer giyseydi annemden güzel bi azar yerdi.Annem Büşra'yı kızı gibi görürdü.Beni ne kadar düşünürse onu da o kadar düşünürdü. Şort giymemesinin verdiği rahatlıkla bir çırpıda ağaca tırlanmıştım.
Benim tırmandığımı gören Büşra'da bi çırpıda ağaca tırmandı. Sen mi daha çok toplucan , ben mi daha çok toplucan derken ağacın yarısından çoğunu toplamıştık.Ben ağacın üst tarafındaki en çok güneş gören, en olgunlarına doğru yeltenirken Büşra'da hala saf saf ham vişneleri topluyordu. Onun bu saf halleri her zaman çok komiğime gitmiştir.Yine kendimi tutamayıp gülmeye başlayınca Büşra'da neye güldüğümü anlamamış o da gülmeye başlamıştı.Onun gülmeye başlamasıyla benim gülmem kahkahaya dönüşmüştü.
Taki o ana kadar.Kahkaha atarken birden sus pus olmuştum.Bu hallerim Büşra'yı korkutuyordu.
Yine şaşkınlıktan yere çivilenmiştim.Ama bu sefer gerçekten yere çivilenmiştim.Şaşkınlıktan elim ayağım tutmamış , ağacın dalından tutunamamış yere kapaklanmıştım.O anda aklımı kurcalayan düşünceler dizimin ağrısı değildi.Aklımı kurcalayan düşünceler Ayaz'ın yanındaki kumral kızdı.
Ne yani kızı evine kadar getirmiş miydi??
YOK ARTIK.
***
ARKADAŞLAR YİNE PHEN HEHE... NEYSE UMARIM BEĞENİYORSUNUZDUR .SANIRIM BU BÖLÜM DİĞER BÖLÜMLERE GÖRE KISA OLDU :/
^_^ YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE SAĞLICAKLA KALIN ^_^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZ TATİLİNDE HAYAT
Teen Fiction- TANITIM- İnsanlar hep mi mutsuzlardır? Tabiki de hayır.İnsan yerine göre güler yerine göre ağlar. İlk tanışma , ilk bakış her zaman önemlidir.Bazen tanışma bir göz yaşıyla başlar bazen ise bir sevinç çığlığıyla...
