Chapter 2

8 0 0
                                    


Yes! Another Chap pips! Enjoy :)

Those smiles... it always makes my heart skip a beat. I can bear watching it formed  into your lips.though, those are not for me.

~~~~~

Naglalakad na sina Den at Mik sa hallway. Bawat hallway ng building ay wala silang pinalalampas. Hoping na makita nila ang hinahanap nila. Kahit sa caffeteria at gym ay naghanap din sila.

"Ano ba kasi itsura niya, Den?"

"Mahirap i-describe eh. Once I saw her, I'll know it's her."

"Wow. Kahit broad decription lang wala? Like hieght, color of skin, color of hair and color of... eyes..."

Bigla na lang nag flash sa isip ni Mik ang nakabanggaan niya kanina. Ang mabughaw na kulay ng mga mata nito tulad ng langit na parang doon ito nanggaling at ibinaba para sa kanya.

"I'm not sure also so if I describe you to her, malilito ka lang Mik."

"Fine. Pero kanina pa tayo naghahanap and God knows kung nakauwi na ba siya ngayon."

"Last 1 building, please?"

Huminga ng malalim si Mik at nagpatalo na lang. Determinado talaga ang kaibigan niyang mahanap ang taong yun.

"Ok. Last one, Den."

She said with a warning tone.

Hindi nagsalita si Den pero ngumiti ito sa kanya na parang nag t-thank you.

"Ok. Last stop, Art Dep. Let's go Mik!"

She said excitedly na may paghawak pa sa kamay ni Mik habang naglalakad sila. Hindi naman nagreklamo si Mik because they're best friends. Sanay na siya sa sweetness nito sa kanya.

May moment pa nga na wasted si Mik na dumating sa bahay ni Den. Ito yung time na 2 weeks na wala ng paramdam ang boyfriend niya. Uminom ito at nagpakalasing.

Buti na lang at walang masamang nangyari dito pagkaalis ng bar at sa kanila ito dumirecho. Hindi naman nagdalawang isip si Den na patuluyin ito. Bukod sa kilala naman na si Mik sa kanila, best friend pa niya ito.

Inalalayan pa niya ito hanggang sa kama niyang pang isahan lang. Naglatag na lang itosa sahig ng banig saka kumuha ng extrang kumot at unan.

Matutulog na dapat siya noong bigla na lang umiyak si Mik habang tulog. Pinatatahan niya naman ito at habang ginagawa niya iyon ay nakatitig siya sa maamo at malungkot na mukga ng best friend niya.

"He did'nt know what he's been missing, Mik. He didn't know."

Nasabi na lang ni Den sa sarili niya bago ito dalawin ng antok.

---

"Ano? Nakita mo na ba?"

"Hindi pa nga eh. Wait, ako na lang aakyat sa 3rd floor. Baka pagod ka na eh. Nakakahiya naman sa iyo."

"Wow! Ngayon ka pa talaga nahiya, Den?"

Ngumiti lang ito at umakyat na. Si Mik naman ay naiwan sa 2nd floor at tumitingin lang sa mga taong dumadaan.

Medyo marami ngayon tao kahit uwian na. Sumandal siya sa wall ng hallway at nag croosarms siya habang hinihintay si Drn na bumalik.

"... I've told you na hindi ako interesado sa offer niyo."

Narinig niyang sabi ng babae sa dalawang taong nakabuntot dito nang dumaan ang mga ito sa kanya at huminto ng bahagya.

Hey, parang namumukaan ko to ah.

 The Phone Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon