Paano kung isang araw ang taong mahal mo ay habang buhay mo ng hindi makikita at makakapiling
Sa lumipas na panahon, may natuklasan ka na may kakambal pala siya
Kaya mo bang magpanggap na hindi mo alam?
Ang alam lang ng isip mo ay protektahan siya...
Nagising ang diwa ko ng maramdam may liwanag ang tumatama sa mukha ko, kahit nakapikit pa ako
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Alam ko nanggagaling yung sinag ng liwanag sa kurtina na nakaawang sa bintana ng kwarto. Paniguradong hindi naisara kagabi ng isa sa mga maid namin pagkatapos maglinis ng buong kwarto
Medyo nakakairita yung liwanag para sa akin. Nagdesisyon akong imulat na ang mga mata ko at sinundan ng tingin kung saan nag-reflect yung sinag ng araw sa bintana
Padahan ako bumangon mula sa pagkakahiga. Tumayo ako at humakbang papunta sa may bintana. Lalo ako nahihilo sa liwanag na tumatama sa mukha ko. Hanggang sa sumakit na naman yung ulo ko
Napahawak ako sa dibdib ng bigla ako kapusin sa paghinga, kahit hindi naman hinihika. Pinagpapawisan rin ako ng malamig kahit hindi nakabukas yung aircon
Hindi ako makahinga sa tindi ng sakit ng dibdib ko. Parang may sumusuntok at pumipiga sa puso ko..
Tumindi ang sakit ng ulo ko. Sa boses na nag-eecho sa tenga ko
"LANCE!! MAY TRUCK!! MABABANGGA TAYO!! NO!! AAAHHHH!!"
Pagkahawak ko sa tela ay mabilis ko hinila pasara yung kurtina para matakpan agad yung bintana. The one thing I knew, I felt my stupid tears dump from my eyes
Sumandal ako patalikod sa pader at unting-unti nagpadulas pababa hanggang sa pabagsak ako napaupo sa carpet na wala paring tigil sa pagbuhos ng mga luha ko at paghikbi
I'm such a JERK!
It's still fresh to my mind, the day I lost her..
That should be me and not her but it already happened and that was my fault. Everyday I always blaming myself for not protecting her as I always promise
These past two (2) years, I'd tried to kill myself but it won't happen. Matagal ko na gustong tapusin ang buhay ko! Kasalanan ko kung bakit siya nawala sa piling ko. Dapat ako nawala at hindi siya..
Sinasabi ng ibang tao maswerte ako dahil nakakaligtas ako sa bingit ng kamatayan. Parang pusa na may siyam na buhay. Ang meron daw ako
Kinulong ko ang mukha ko sa mga braso at ipinatong sa tuhod. Para akong bata hagolgol sa pag-iyak. Lagi ako ganito kapag naalala ko siya. Hinahayaan ko na lamang ang sarili ko hanggang sa mapagod nalang ako
Lumalabo na ang paningin ko, ramdam ko na rin ang panlalambot at hilo. Hanggang sa dumilim ang lahat
•••
"Kamusta si kuya? Mr. Jang?.."
"Ayon po sa doctor na dumating ay mabuti na ang lagay ni young master Lance. Nawalan lamang po siya ng malay kanina young master Kyle.."
