Aradan tam 5 ay geçmişti. Finn ile artık görüşmüyordum. Hatta onu çoktan unutmuştum. Bu yaptığı şeyi olgunlukla karşılayarak Yollarımızı ayırdık. Bana artık beni sevmediğini, o kıza aşık olduğunu söylemişti bende hiç bir şey demedim, sadece ona yaşlı gözlerimle baktım... Ama kızmadım. Böyle olacağını biliyordum, bu yüzden şaşırmaya gerek yok. En fazla 2 hafta falan birlikte olduk. Galiba bu son ve ilk aşkım olucaktı.
Hayatıma yeni bir sayfa açtım. Yeni arkadaşlar edindim. Odamın yerini ve dekorasyonunu değiştirdim. Okulumu değiştirdim. Eski sosyal medya hesaplarımı silip yenilerini açtım ve yeni numara aldım. Ailem hepsini benim için yapmıştı, depresyona girdiğimi anladıklarında, yeni şeylere ihtiyacım olduğunu söylediler ve bende saç rengimi değiştirdim.
Artık kendimi daha özgür, daha pozitif ve daha mutlu hissediyordum. Hepsini ailem ve arkadaşlarım başarmıştı. Beni o karanlık ve yalnız kuyudan dışarıya çıkarttılar.
Bugüne dönersek odamda yatağımda oturuyor spotify'dan karışık şarkı dinliyordum. Gözlerimi kapatmıştım ve sadece şarkıya odaklandım.
Biran telefonumdan 1652 tane mesaj sesi gelmeye başladı. Bende yerimden sıçrayıp şarkıyı kapattım. Telefonumu elime aldım ve mesajlara bakınca kızların mesaj attığını anlamıştım.
Beni kafeye çağırıyorlardı, bende tamam diyerek üstümü giyinmeye başladım.
Hazır olduğum da çantamı alıp kafeye doğru yürümeye başladım.
Kulaklıklarımı taktım ve şarkı'nın ritmi ile yürüyordum. Kafeye vardığımda ise içeriye girer girmez bizim kızları gördüm. Bana 3 tane el bana el sallıyordu. Bende gülerek onların masasına gittim."Kızlar, ben kör değilim. Ne diye el salıyorsunuz"
Ebby
"Doğrusu bende onlara uyup salak salak el sallıyorum"Gabriel
"Ya boş geyik yapmayın. Biz buraya bunun için gelmedik"Alex
"Ne için geldik acaba bayan akıllı?"Gabriel
"Bi şeyler yiyip içmeye geldik. Ben acıktım"Hannah
"Ya sen dursan ağzın durmaz be gabriel"Alex
"Ne yalan söyleyeyim, bende acıktım"Nerdeyse 2 saat orada takıldık ve akşam olmaya başlamıştı. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadık. Bizde vedalaşıp evlerimize dağıldık. Artık hayatımın her günü harika ve mutlu geçiyordu, bu mutluluğumu hiç bir şey bozamazdı...
Eve vardığımda biraz dinlenmek için yatağıma yattım ki telefondan mesaj geldi. Kesin kızlardır diye düşümerek elime aldım telefonu ve bilinmeyen bir numaradan fotoraf gelmişti
Unknown: bu kişiler sana tanıdık geliyormu?
Ama... bunlar bizdik. Ben ve arkadaşlarım bugün kafedeyken!?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FOR YOU /Finn Wolfhard
Fanfictionkendime engel olamıyorum finn, bunu yapamam, ihanet edemem, eğer sana söylersem benden nefret edebilirsin, bu riski göze alamam... Haziran 05.2018 sırlamada: seniniçin #1