Dae
"Sevgilin her zamanki gibi seni umursamadı" dedi siyahi adam.
" Ben cidden...anlamıyorum" dedim baģırmaktan kısılmış sesimle.
" O serserinin yerinde olsaydım geçmişimde güzel anılar biriktirdiğim insanı harcamak istemezdim fakat o herif sadece kendi için yaşıyor Dae."
Kafamda bir türlü toplarlayamıyordum. Yapbozun parçaları hep eksik çıkıyordu.
Eliyle yanağımı okşadı kafamı geri çektiğimde hafifce kaşları çatılsa bile gülümsemeyi eksik etmedi.
"Sen kaybettin küçük kız. Bir serserinin uğruna canından olacaksın.
Kafasını kolundaki saate çevirdiğinde anlamıştım ölümün kollarına atılacaktım.
" Zamanın doluyor Dae söyleyeceğin bir şey yoksa..."
Yutkundum. İnsanlar neden hak etmediği muameleyi görürdü? Hiç tanımadığım bir Adam için canımdan olacaktım. Bir yanım kaç kurtul buradan dese de öteki yanım burada can vermem gerektiğini ve onun peşini bırakmalarını sağlamamın uygun olacağını söylüyordu. İkinci seçenek cazip gelirdi her zaman.
" Bir şartım var" dedim güçlü çıktığını umduğum sesimle.
"Nedir?"
"Benim canımı aldıktan sonra ona dokunmayacaksınız"
Kahkaha attı. En fazla bu kadar inleyebilirdi bu harabe depo. Pislik herif.
"İyilik meleği Dae Serseri Min Yoongi'nin hayatını kurtarıyor. Haberlere çıktığında ailen zevk ile izleyecektir Dae." Dediğinde sinirle soludum.
Adamlara işaret ettiğinde büyük bir akvaryumu içini tazikli su ile doldurdurmaya başladıklarında gözlerimi kocaman açtım siyahi adama baktım.
"Boğularak can vereceksin Dae ve çok sevdiğin Min Yoongi bunu acı içinde kıvranarak izleyecek."
Başımı eğdim. Şimdi ne kaçacak yerim vardı. Herşey buraya kadardı yolun sonuna keza koşarak keźa yürüyerek gelmiştim. Hayattan pek bir beklentisi olan bir insan değildim fakat yasantım boyunca hep kalbimde bir boşluk hissederek yaşayan biriydim. Belirsizlik insanı öldürür derler öyle de olur. Gözümden bir damla yaş süzüldü. Bu defa yapmayacaktım bununla göğüs gerebilirdim.
"Tamam" dedim titreyen sesimle.
Yaklaşık birkaç dakika sonra akvaryumun dolduğunu işaret etti adamlardan biri. Bir araç ile akvaryumun içine konuldum. Bu yola kendi isteğimle başvurmuştum içimden bir ses bunu yapmam gerektiğini yapboz parçalarının yavaş yavaş tamamlanacağını söylüyordu.
Su yavaş yavaş ciğerlerime dolmaya başladığını hissettiğimde gözlerimi sımsıkı kapattım.
"Dae güzelim kaç defa dedim sana şu iki karış eteği giymeyeceksin diye"
Ellerimi güzel yanağına koydum.
"Kıskanman için yapıyorumdur belki ha?"
Kahkaha attığımda hırkasını çıkartıp belime sarmaladı dikleşip ellerimi sıkıca tuttu.
"Hele şu gün bir bitsin nasıl yakacağım gör o etekleri"
*
Telefon titrediğinde birkaç saniye bu saatte hangi manyağın mesaj atmış olduğunu sorguladım fakat merakım uykumdan ağır bastı.
