Hoofdstuk 1

58 3 1
                                    

Zuchtend plof ik na een alweer vervelende schooldag op de bank. Eindelijk even rust en geen gezeik van leraren aan je hoofd. Of is er misschien toch nog iets ergers dan een zeurende leraar. Ja, natuurlijk, een zeurende moeder. 'Sanne , doe je zomteen even je kamer opruimen, meneer Pietersen komt vanavond hierheen voor een belangrijke bespreking'. 'Ja mam', zucht ik. Dan gaat ineens me telefoon af, het is Jim, mijn vriendje. 'Hoi Sanne, heb je zin om samen een filmpje te pakken?' 'Heey, natuurlijk zie ik je over een uurtje?' 'Oke tot dan lieverd,' zegt Jim voordat ik ophang. Ik roep schreeuwend naar me moeder die boven is: 'Mam, jij moet me kamer maar ff doen hoor, want ik ga zo met Jim naar de film!' Mijn moeder stormt de trap af naar benede, 'Nee Sanne, eerst je kamer en daarna kan je naar de film!' 'Maar mam.' 'Je hebt niks te maare Sanne', zegt mijn moeder kwaad.

Mijn moeder gaat de deur uit met Chop, onze hond. Ik loop snel naar boven, me kamer in. Ik gooi mijn kast deur open en zoek naar een leuke jeans die bij mijn "perfecte" paarse blouse past. Snel trek ik alles aan en zoek naar de stijltang. Me haar is na een kwartier gestijld en me moeder is weer terug. Nog snel me make-up bijwerken en dan kan ik naar Jim.

Als ik helemaal klaar ben trek ik mijn jas en een paar zwarte pumps aan en zonder dat me moeder het door heeft ga ik weg op mijn fiets.

Ik hou van auto's, ookal ben ik een meisje. En het is wel weer te merken want tijdens het fietsen raak ik afgeleid door een gaafe bak, een mooie, witte kia! Toch probeer ik gewoon veder te fietsen want ik wil naar Jim! De liefde van mijn leven! We hebben al ruim een jaar. We zaten vorig jaar in de zelfde klas, maar dit jaar jammer genoeg niet meer... Ons rooster is ook heel verschillend, alleen dinsdag (vandaag dus) & donderdag hebben we dezelfde pauzes en zijn we tegelijk uit. Daarom spreken we vaak deze dagen met elkaar af.

Als ik aangekomen ben bij Jim bel ik aan en doet zijn moeder open. Vriendelijk vraag ik of ik naar Jim mag, maar ze antwoord nee. Ik kijk heel verschrikd en denk dan dat zijn moeder nog boos is van de vorige keer, want Jim was vorige week te laat thuis gekomen door mij. Toch zeg ik met volle moed 'Sorry mevrouw, van de vorige keer, maar het zal echt niet meer gebeuren, dat beloof ik u.' Zijn moeder zegt nogmaals Nee, maar dit keer voegt ze er iets aan toen: 'Hij is met wat vrienden naar de bioscoop'. Dus ik denk natuurlijk meteen dat hij het heeft verzwegen voor zijn moeder, maar ik zeg niks tegen zijn moeder behalve: Oh, sorry, ik stuur hem dan nog wel een berichtje, dag.' Snel loop ik naar mijn fiets en fiets naar de bios.

Als ik ben aangekomen bij de bios zie ik Jim nergens staan, alleen het groepje vrienden van Jim. Ze hebben Jims telefoon in hun handen, ik let er niet op en hol er snel heen. 'Hebben jullie Jim misschien gezien, we zouden samen naar de film gaan'. De jongens beginnen te schatteren, maar een van hun zegt dan lachend dat hij al klaar zit in zaal 4. Ik snap niet waarom de jongens beginnen te lachen, maar toch loop ik snel naar zaal 4. Onderweg bedenk ik me waarom hij al een film heeft uitgekozen, want hij twijfelt namelijk altijd aan zijn mening. Toch ben ik blij dat hij eindelijk zelf een keuze heeft gemaakt. Als ik zaal 4 inloop zit het al helemaal vol en het licht is al uit, dus ik pak mijn telefoon en gebruik mijn zaklamp om Jim te zoeken. Dan zie ik de bordeaux rode jas van Jim over een stoel hangen. Ik loop er snel heen en zeg: 'Sorry Jim, ik dacht dat we bij jou thuis hadden afgesproken.' Jim kijkt verschrikt op en ik zie dat een meisje naast hem ook schrikt. Dan valt mijn blik op Jim zijn hand... Zijn hand zit onder het roze topje van het meisje naast hem... Ik kijk nog eens goed... Het is waar hij heeft zijn hand onder haar shirt...

StatusWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu