DOST 32. BÖLÜM

43 2 0
                                    

DOST

32.BÖLÜM

Vedayla birlikte masayı hazırlamıştık. Veda bugün canının çok içmek istediğini söyleyip bi bira almıştı kendine. Ama sabahtan beride aynı birayı içiyordu sanki.

Annemler geldikten sonra masaya oturduk vedanın hareketleri biraz garipti konuşmuyordu. Konuşsa anlayacaktım ne olduğunu. Ben vedayı izlerken ne yaptığını anlamaya çalışırken zil çaldı. Cem baba elinde çiçek ve tatlılarla karşımızdaydı. Veda yine konuşmadan sahte gibi görünen bir gülümsemeyle içeriye almıştı babasını.

Hepimiz masaya oturduğumuzda gerginlik hakimdi. Oldukça kalabalık olduğumuz için biraz da olsa giderilebilir duruyordu bu gerginlik. veda o sırada ayağa kalktı.

Konuşmaya başladığında vedanın sarhoş olduğunu anlamıştım. Demek sabahtan beri tek şişe içmemişti. Ah benimde bazen aptallığım tutuyor.

Şarap kadehi elinde

-sevgili biricik ailem.  Her kelime arasında durup kahkaha atıpkonusuyordu. İnanılmaz sahoştu oturtmaya susturmaya çalıştığımda bağırıyor inatlaşıyordu.

-ooo cem bey yine çok yakışıklıyız. Yoksa bu akşamda çapkınlıgamı gideceksin

-veda kızım ayıp olmuyormu

-ne o eren baba babamımı savunacaksınız bana. Sizdemi

-veda karım otur şuraya.

Sesim çok uyarıcı ve sertti ama veda buna aldırmamıştı.

-doğa bırak kolumu.

Kolunu elimden kurtardığı gibi masanın örtüsünü savurmuştu herşey basından aşağı devrılmıstı. Vedadan başka kimse zarar görmemişti. Sarhoşluğun da tetiklemesiyle sinir krizi geçiriyordu tutmaya çalıştıkça bağırıyordu.

-seni affediyorum cem Kılıçaslan. Uçkuruna yenildiğini kabul ediyorum. Eminim annemde böyle isterdi değilmi. Peki ya sen annem olsaydı başkasıyla… ben yine böyle tepki verirdim baba peki ya sen.. kadınsal istekler deseydi.. aaa pardon aynı şey değildi demi.

-kızım dur nolur. Bak bi dinle be-

-          Neyi dinliyim baba. Yine o kadını getirip benim yüzüme seni misavunacak. Sen benim canımsın babamsın… ben kabul edemiyorum anladınmı. O yüzdende affetmeye karar verdim. Seni affediyorum cem Kılıçaslan.

Her cümlesinden sonra bişeyler kırıyordu. Çam kırıkları vücudunu kesiyordu. Yapma veda desemde dınlemıyordu kendıne yaklaştırmıyordu bile.

-Annemin ölümüne sebep olan o ali itinide affediyorum. Annemın hastalığını saklayan dedemide affediyorum. Annemin hasta olduğunu görmeyen siz ailesinide affediyorum. Herkesi affediyorum. Benden çıksın artık bu sıkıntılar benden uzak dursunlar artık. Benden uzak durun artık.

DOST !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin