Kurtarmıştı beni Fırat. İşte bu yüzden Ceren değil de arkadaşlarımdı. Yardımıma koşan yine hemcinsimdi. Ona aşıkken mutlu değil miydim ? Mutluydum, acılarımla yaşamak istiyordum. Bende açtığı yarayı her gün deşerek mutlu oluyordum. İstemiyordum ama kendiliğinden oluyordu. Fırat'sa beni kaldırmıştı. Gerçek bağ buydu işte, aşk değil.
Sonraki zaman zarfında bağımlılıktan kurtulan bir torbacı gibiydim. Görünce içimde birşeyler oluyor ama asla eskisi gibi olmuyordu. Midem yine gıdıklanıyor ama tesiri uzun olmuyordu. Ama kendime bile anlatamadığım birşey vardı : Gel dese düşünmeden giderdim. Hala öyledir belki. Gel dese koşarım ona. Çünkü bilirsiniz, yara kapanır ama deride izi kalır. Her görüşümde, her anlatışımda hatırlarım eskiyi. Dün gibi aklımdadır ama asla dün olmamıştır.
Şu kodumun anısını buraya yazarken cidden herşey gözümün önünde yeniden canlandı. Geçen gün konuştuğumuzda sevgilim var demişti. Neden bilmiyorum ama içim acıdı. Hala benim olsun ister gibiyim. Olmazsa da Allah Kerim. Mutlu mutlu yaşıyor herhalde şu an. Yeni sevgilisiyle yaşamak istediği herşeyi yaşayıp, beni düşünmüyordur bile. Bense günümü burada oturup onu anlatmakla geçiriyorum. Ne güzel. Duygulandım yine. Siz siz olun asla bağlanmayın. Şu saçma yaşantımdan ders almanız dileğiyle, Allah'a emanet olun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bende Saklı
RomanceHala hatırlıyordum. Saçları, gözleri, gülüşü... Nasıl da etkilemişti beni. Her ne olursa olsun hiçbir şey beni ondan alamazdı, her ne sebeple olursa olsun. Bağlanmıştım, ve tek çözüm O'ydu.
