We dachten dat het over was...

3

Ik open mijn ogen. Gelukkig het was een droom. Peeta ligt met zijn gezicht op de tafel te slapen. Ik probeer te zitten. O dat slaapmiddel werkt goed. Als ik dan rechtop zit, tolt mijn hoofd als een gek. 'katniss, je mag eigenlijk niet zitten!'zegt mijn moeder boos. 'mam, het gaat best' zeg ik nors. Ik word gek van al dat liggen. Peeta word wakker. 'Goedemorgen, schat' zeg ik. 'goedemorgen, hoe voel je je?'vraagt hij. 'alleen een beetje last van hoofdpijn'. Hij geeft me een zachte kus. 'Katniss, ik moet je nog even onderzoeken' zegt mijn moeder. Ik zucht. 'ik ga wel even kijken of Rosey al wakker is' zegt Peeta. hij kust mijn voorhoofd en loopt dan naar boven. Ik ga languit op de tafel liggen en mijn moeder onderzoekt eerst mijn hoofdwond. 'heb je nog ergens anders pijn?' vraagt ze. 'ja, mijn enkel' antwoord ik. Ze onderzoekt mijn enkel. 'die is gebroken' zegt ze. 'wat kan ik daar aan doen?' vraag ik. 'rust houden. Ik zal jullie zo naar huis brengen en dan moet je een week in bed blijven' zegt ze. Ik ga recht opzitten en ze komt naast me op de tafel zitten. 'ik vind het verschrikkelijk voor jullie' zegt ze. Ik kijk haar en zeg niets. Ze geeft me een knuffel. 'ik weet alleen niet hoe ik Rosey kan beschermen in de arena' zeg ik. 'ik weet zeker dat Rosey precies zal doen wat jij en Peeta zeggen. Ze vreselijk veel op jou'. 'mam, ze kan niet eens haar eigen vlees snijden. Ze is pas net 7'. 'heb vertrouwen in haar. Leer haar boogschieten, in bomen klimmen en welke bessen eetbaar zijn'. Ze heeft wel gelijk. Ik ga Rosey er zo goed mogelijk op voorberijden. 'Mammie!' hoor ik ineens. Ik draai me om. Rosey staat in de deuropening. Haar lange bruine haren hangen los over haar schouders en ze heeft een oude nachtjapon van Prim aan. 'hoi, beautiful. Heb je lekker geslapen?' vraag ik. 'nee, ik kon niet in slaap vallen' antwoord ze. 'wat heb je op je hoofd gedaan?'. Ze komt langzaam naar me toe gelopen. 'ik ben gisteren avond gevallen' antwoord ik. Ik til haar op mijn schoot. Ze drukt een kusje op mijn wang. 'waar was dat voor?'vraag ik. 'omdat je gisteren bent gevallen en omdat je mij geen nachtzoen hebt gegeven' antwoord ze bijdehand. Ik glimlach naar haar. Dat zou Peeta ook doen. Ik geef haar ook een kusje op haar wang. 'nu wel'. Ze glimlacht en legt haar hoofd op mijn borst. Ik aai over haar hoofd. Ze is zo lief. Net zo lief als Peeta. ze hoort niet in de arena. Ze is geen moordennaar. De klok slaat tien uur. Rosey schiet omhoog 'ik ben te laat voor school'. 'je hoeft niet naar school vandaag. Papa loopt zo naar school om te zeggen dat je vandaag sowieso thuis blijft' zeg ik geruststellend. 'oké' zegt ze. 'lust je wat te eten, Rosey?'vraagt mijn moeder. 'nee, ik heb geen honger' antwoord ze. 'je moet wel wat eten hoor' hoor ik achter me. Ik kijk om. Peeta staat in de deuropening. Hij komt naar ons toegelopen. 'is iets drinken ook goed?' vraagt ze. 'ja dat mag ook maar dan moet je straks echt wat eten, Prinses' ze hij. 'oké' zegt Rosey. 'heb je een beker met melk, Oma?'. 'ja natuurlijk, schat'. Mijn moeder loopt naar de koelkast en pakt de melk en schenkt het in een mok. Rosey springt van mijn schoot en gaat de beker halen. 'Peeta, mijn enkel is gebroken. Ik mag minimaal een week niet lopen' zeg ik. 'oké, dan ben ik minimaal een week jou persoonlijke chauffeur' zeg hij lief. 'kun je me dan naar de bank brengen meneer de chauffeur?' grap ik. 'maar natuurlijk'. Hij pakt me van de tafel en zet me zonder moeite op de bank. 'dat is dan een kusje, graag' zegt hij. Ik moet lachen. 'kom hier dan'. Ik sla mijn armen om zijn nek, trek hem naar me toe en kus hem.Een zachte diepe kus. 'zo goed meneer?'vraag ik schijnheilig. 'helemaal perfect' antwoord hij verliefd. Hij heeft er een kleur van gekregen. 'ik heb mijn beker leeg, pappie!' zegt Rosey trots. Ze duuwt de beker onder Peeta's neus. 'goed gedaan. Ik ben trots op je'. Hij veegt de melksnor van haar gezicht. 'kom je dan even aankleden, Rosey?' vraagt mijn moeder. 'ja' antwoord ze. Ze zet de beker op tafel en loopt naar boven. Peeta komt naast me zitten. Hij slaat zijn arm om me heen. Die stomme kwartskwelling maakt mijn leven kapot. President Snow maakt mijn leven kapot. 'ik had die bessen nooit tevoorschijn moeten halen' fluister ik. 'natuurlijk wel. Als jij die bessen niet tevoorschijn had gehaald hadden we onze mooie dochter nooit gehad. En was ik nooit gelukkig geworden' zegt Peeta verontwaardigd. 'je word toch niet gelukkig van mij. Door mij moeten jij en Rosey de arena in' zeg ik. 'hou op, katniss!! Je kunt jezelf de schuld er van geven maar dat heeft geen zin, Niet voor mij en al helemaal niet voor Rosey' schreeuwt Peeta. ik heb Peeta nog nooit zo boos gezien. We kijken elkaar aan en zeggen helemaal niets. 'we gaan deze spelen toch niet tussen ons laten komen' fluistert Peeta. ik sla mijn armen om zijn nek en geef hem een knuffel. 'nooit' fluister ik.

Thuis brengt Peeta me naar boven. Ik ben zo moe. Peeta legt de dekens over me heen.'ik loop zo even naar Rosey's school, oké?'vraagt hij. 'ja dat is goed' antwoord ik. 'vraag je even of Rosey naar boven komt? Dan kan ze nog wat slapen' vraag ik. 'doe ik, schat' zegt hij. Ik geef hem nog een kus en dan loopt hij naar beneden. Ik heb verschrikkelijke hoofdpijn. Ik ga met mijn hoofd op het kussen liggen wachten tot dat Rosey komt. 'mammie, slaap je al?' fluistert Rosey. 'nee, kom maar' zeg ik. Ze komt naar mijn bed gelopen. 'als je je vestje uit doet mag je naast me komen liggen' zeg ik. Ik schuif een stukje op en ze komt naast me liggen. 'je bent de liefste mama van de hele wereld' zegt ze. ik begin te blozen. Wat een geruststelling. Ik dacht dat ik alles fout deed maar dat is dan toch niet zo. Rosey kruipt nog wat dichter tegen me aan. Zo als het nu is word het nooit meer. Ik kan daar niet tegen. Ze pakken alles van me af. Rosey drukt nog een kusje op mijn wang en ik een op die van haar en dan vallen we samen inslaap.