We dachten dat het over was...

5

Het is al bijna kerstmis als mijn enkel hersteld is. Rosey gaat volopig nog hele dagen naar school maar als we beginnen met trainen dan blijft ze 's middags thuis. Peeta is al druk bezig met met het kerst ontbijt. Hij heeft al wat worstenbroodjes, kerst brood en een taart. Ik heb geregeld dat Effie, Cinna, Portia, Haymitch, Prim, mijn moeder, Peeta's ouders, en zijn broers komen. Ik ben bijna klaar met het versieren van de boom. 'Mooi'. Ik draai me om. Peeta staat achter me. Zijn gezicht zit onder het meel. 'Dankje'. Ik loop naar hem toen en veeg wat meel uit zijn gezicht. 'Zijn de cakejes al klaar?' Vraag ik. 'Ze staan in de oven' antwoord hij. Ik glimlach. 'Neemt iedereen wat cadeautjes mee, morgen?' Vraagt hij. Hij slaat zijn armen om mijn middel. Ik knik. 'Onze cadeau's zijn al klaar en staan boven op zolder'. 'Mooi' zegt hij. 'Deze kerst gaan we nooit meer vergeten' zeg ik. Hij krijgt tranen in zijn ogen. 'Lieverd..' Stotter ik. Hij probeert zijn verdriet weg te stoppen maar het lukt hem niet. Ik voel me hier verantwoordelijk voor. Ik heb die stomme bessen tevoorschijn gehaald. Ik knuffel hem. Ik hou hem heel lang vast. Hij huild al zijn vocht uit zijn lijf. Dit doet pijn. 'Sorry. Ik.....' Stotter ik. Hij pakt mijn gezicht vast en kust me. Ik krijg een warm gevoel van binnen. Het lijkt alsof alles om me heen verdwijnt en alleen ik en Peeta in de lege kamer staan. Hij stopt en fluistert 'ik hou van je'. 'Ik ook van jou' antwoord ik. Ik blijf in zijn armen staan. Hij streeld mijn rug. ik heb mijn armen om zijn nek en pak steeds kleine plukjes van zijn haar. 'Ga je zo mee Rosey halen?' Vraag ik. Ik kijk hem aan. 'Ja ik ga even de cakejes uit de oven halen' antwoord hij. Hij loopt naar de keuken. Ik maak de kerstboom af en dan loop ik naar Peeta. Hij heeft vanille cakejes met het opschrift "vrolijk kerstfeest". Ze zijn zo mooi. Alles is mooi wat Peeta maakt. 'Ga je mee?' Vraag ik. Hij knikt. Hij trekt zijn schort uit. Ik loop naar de gang en pak mijn jas. Er ligt een dik pak sneeuw buiten dus ik kleed me dik aan. Peeta is ook klaar en loopt samen met mij de deur uit.

ik pak zijn hand. We lopen langs het plein vol met werktuigen. Ik vind het er angstaanjagend uit zien. Er staat zelf een galg. Ik kan me nog goed herinneren toen Gale werd mishandeld. Er was niets meer over van zijn rug. Ik heb toen dag en nacht bij hem gezeten. 'Katniss, Hoelaat komen Cinna, Effie en Portia?' Vraagt Peeta. 'Morgen middag. Dan kunnen we vanavond nog wat met z'n drieën doen' antwoord ik. Peeta glimlacht. We zijn bijna bij Rosey's school. Op het schoolplein staan al een paar ouders maar lang nog niet allemaal. Het zal nog wel vroeg zijn. Op het plein gaan we stil staan. Peeta slaat zijn arm om mijn schouders en ik pak hem om zijn middel. Rosey weet niet dat we morgen een verrassingsfeestje hebben georganiseerd. Ze krijgt vanavond haar eerste cadeautjes. De eerste kinderen komen al naar buiten. Peeta is al aan het zoeken of hij haar ziet maar ik weet dat dat nog niet kan. Dit is pas groep 8. Op gegeven moment zie ik haar naar buiten komen. Ze kijkt een beetje bang. Ze kijkt het plein rond en ziet ons dan staan. Zodra ze ons ziet komt ze naar ons toe gerend. 'Hey, schat' zegt Peeta. 'Hey' antwoord ze. Ze kijkt achterom. 'Beautiful, wat is er?' Vraag ik. Ik pak haar hand en we beginnen te lopen. 'Nou...' Ze aarzeld even. 'De juf zei dat ik veel van de kerst moest genieten want dat dit misschien wel eens onze laatste kerst zou zijn'. Ze kijkt me aan. Er staan tranen in haar ogen. Ik knijp in Peeta's hand. 'Weet je Roos.' Begint hij. 'Wij gaan er met z'n drieën er een hele mooie kerst van maken. En of het de laatste is, ik heb geen idee' zegt hij. Rosey lijkt toch niet helemaal gerust gesteld. We lopen nog een eind verder. Ik ben blij dat ik er geen antwoord op moest geven. Rosey heeft het er al zo moeilijk mee. 'Kleine prinses?' Vraagt Peeta. Rosey kijkt Peeta aan. 'Wat voor cadeautje zou jij graag willen krijgen?'. Ze denkt na. 'Ik zou graag.. Nou ik weet niet of het kan. Maar ik zou graag een klein broertje of een zusje willen' antwoord ze. Ik kijk Peeta aan. Die is er blijkbaar net zo verrast door als ik. 'Maar nog niet nu' zegt ze snel. 'Want dan moet hij mee naar het capitool en dat wil ik niet'. Ik glimlach naar haar.

We zijn bijna thuis. We lopen winnaarswijk in. Als we bijna bij ons huis zijn zie ik het. Er staan van allerlei camera's voor ons huis. 'Mammie, wat doen die mensen bij ons huis?' Vraagt Rosey. 'Weet ik niet' antwoord ik. 'Ik ga wel even kijken' zegt Peeta. Hij laat mijn hand los en loopt naar ons huis. Ik til Rosey op en loop heel langzaam Peeta achterna. Iets zegt me dat dit weer een of andere act van het capitool is. Peeta is bij de mensen aangekomen en heeft een druk gesprek met ze. 'Mammie, jullie blijven bij mij, toch?'. Rosey kijkt me aan. 'Natuurlijk, schatje' antwoord ik. Ik loop naar Peeta en ga naast hem staan. 'Ze willen ons filmen voor een kerst special in het Capitool' zegt Peeta. Mijn gevoel had toch gelijk. Ze willen ons filmen omdat ze zeker weten dat wij de arena in moeten. 'Als we niet gescheiden worden vind ik het wel oké' antwoord ik. De regisseur knikt hevig. 'Ik ben Issis, trouwens' zegt hij. 'Katniss' zeg ik. Ik zet Rosey op de grond en geef hem een hand. 'En dan moet jij vast Rosey zijn'. Issis gaat op zijn hurken voor Rosey zitten en kijkt haar aan. Rosey knikt. Ze gaat dichter tegen me aan staan. 'Je vind het zeker wel spannend' zegt Issis tegen Rosey. Ze knikt weer instemmend. Ik aai over haar hoofd. 'Kom laten we naar binnen gaan' zegt Peeta. Ik kijk hem aan. Ik zie dat hij het niet fijn vind dat het Capitool ons komt filmen. Hij knipoogt en loopt dan naar de deur. Alleen Issis loopt met ons mee naar binnen. Ik heb hier helemaal geen zin in. Ik wil niet dat iedereen zich met ons gaat bemoeien. We worden geïnterviewd door Issis. We gaan op de bank zitten. Peeta heeft ondertussen de camera man binnen gelaten. Rosey heeft mijn hand stevig vast. Issis gaat tegen over ons zitten. Er word nog een beetje maké-up bij ons op gedaan en dan begint hij. 'Welkom trouwe kijkers. Ik ben hier helemaal in district 12 op boezoek bij de familie Mellark' zegt Issis. 'Het gedoemde liefdes koppel'. 'Jullie hebben een mooie woning' Issis went zich tot mij. 'Dankje' antwoord ik. 'En een prachtige dochter, ze lijkt veel op jou Katniss'. 'Ze lijkt inderdaad heel erg op Katniss' zegt Peeta. Ik glimlach. O god ik voel me nu al ongemakkelijk. 'Zo Rosey, hoe oud ben je?' Vraagt Issis. Rosey schraapt haar keel. 'Ik ben 7 jaar' zegt ze zacht. 'En wat doe je graag?'. 'Ik houd erg van tekenen, zingen en spelen met papa en mama in de sneeuw' zegt Rosey. Issis moet lachen. 'Tekenen. Kun je net zo goed tekenen als jou papa?' Vraagt Issis. Rosey schut hevig haar hoofd. 'Mijn tekeningen zijn nog lang niet zo mooi dan die van papa'. Issis moet lachen. ' en van wie heb je dat zingen geleerd?' Vraagt Issis. 'Van mama, die zingt altijd voor me als ik niet kan slapen of als ik erg verdrietig ben' antwoord ze. Ik krijg het warm van binnen. Ik geef een klein kneepje Rosey's hand. Ze is erg dapper. 'Druf je nog een stukje te zingen?' Vraagt Issis. Ze kijkt me aan. 'Een heel klein stukje??' Probeert Issis. 'O..oké' stottert ze. Ze schaapt haar keel en zingt dan het lied dat ik voor Rue heb gezogen in de eerst spelen. Het klinkt heel mooi. Ze doet me denken aan mezelf toen ik zo jong was. Ik krijg tranen in mij ogen. Als ze klaar is klappen we heel hard. Ze is verlegen geworden en kruipt dan bij mij op schoot. 'Goed gedaan' fluister ik. Issis kijkt weer sireus. 'Rosey, wist jij dat jou ouders tegelijk de hongerspelen hebben gewonnen' vraagt Issis. 'Ja dat weet ik' antwoord ze. 'Hoe vind je dat?'. 'Ik vind het eng en ik vind het ook eng dat ik nu ook mee moet' antwoord ze. 'Dat snap ik. Peeta, hoe vind jij het dat je nu samen met je vrouw en je kind de arena in moet?'. Issis heeft het onderwerp razend snel omgedraaid. 'Ik vind het verschrikkelijk. Ik vind het verschrikkelijk voor Katniss maar dat een kind van 7 al mee moet, vind ik bruut' antwoord hij. Peeta is boos. 'Je pakt een kind zijn of haar leven toch niet zomaar af' zeg ik. Issis kijkt ons aan. 'Jullie hebben een punt' antwoord hij. 'En als jullie er iets voor moesten doen ofzo, zouden jullie dat gedaan hebben?'. 'Ja' antwoorden ik en Peeta tegelijk. 'Want zeg nou zelf. Een kind van 7 die kan net schrijven, heeft nog een hele toekomst voor zich en dn moet ze maar mee omdat ze toevallig een dochter is van een winnaar' zeg ik boos. Issis kijkt naar Rosey. 'Dus je geeft eigenlijk jezelf je er een beetje de schuld van' concludeert hij. 'Een beetje wel, ja' zeg ik. 'Nou trouwe kijkers. U ziet het wel, volgens de gedoemde liefde uit district 12 is het capitool harteloos. Bedankt voor het kijken en tot de volgende keer' zegt Issis. Issis kapt het gesprek snel af. Volgens mij hebben we iets verkeerd gezegd. Rosey kijkt me vragend aan. Ik zal ze leren , stom capitool. Ik knipoog naar Rosey. 'We hadden maar weinig tijd' smoest hij. Ik geloof er helemaal niets van. 'Wilt u nog wat drinken?' Vraag ik. 'Nee. Ik moet gaan' antwoord hij. 'Oké' antwoordt ik. Peeta loopt met hem mee naar de voordeur. Ik hoor de voordeur dicht gaan en Peeta komt de kamer binnen. Ik sta op loop naar hem toe en geef hem een knuffel. 'Komt goed' fluistert hij.