1

197 15 0
                                    

(Stel je allemaal even een Amerikaanse high school voor 😂)

- Harry POV -

'Harry!' roept m'n moeder vanuit de badkamer. 'Kom je straks je bed uit? Je moet straks naar je nieuwe school.' Oh geweldig! Al m'n vrienden in Cheshire kwijt en dan mag ik hier opnieuw beginnen. Doncaster staat niet bepaald bekend om aardige mensen, dus ik bereid me voor op het ergste.

Ik sta langzaam uit m'n bed en rek me uit. Ik glimlach naar m'n moeder die nog altijd in de badkamer staat. Ik loop langzaam naar beneden en trek de koelkastdeur open. Ik pak een pak met drinkontbijt en loop weer naar boven.

'Harry,' zegt m'n moeder. 'Je moet die dingen sparen. Niet 1 zo'n pak per dag.' Ik haal m'n schouders op en loop m'n kamer in. Ik zet het pak neer en kleed me rustig om. Ik trek zoals normaal een zwart t-shirt aan en een zwarte broek. Normaal trek ik m'n laarsjes aan, maar vandaag ga ik voor m'n Nike Roshes. Ook zwart natuurlijk. Ik loop de badkamer in zodra m'n moeder klaar is en kijk op m'n telefoon. Kwart voor 8. Moet lukken.

Ik haal een kam door m'n haar en probeer er het beste van te maken. Ik poets m'n tanden en was m'n gezicht. Ik ga voor niet een al te goeie indruk, want zo ben ik simpelweg gewoon niet. Ik loop de badkamer uit en loop weer naar beneden. Ik trek m'n jas van de kapstok en kijk in de spiegel. Ik zucht. Niemand gaat me accepteren op school. Maar dat maakt niet uit, zolang ik mezelf maar accepteer. Maar ergens deed ik dat ook niet helemaal.

'Succes!' roept m'n moeder. 'Maak wat vrienden!'

'Vrienden in Doncaster?' vraag ik lachend.

'Het spijt me Harry,' zegt ze. 'Ik had geen andere keus dan dit. Ik heb hier zo'n goeie baan en-'

'Ik weet het,' zucht ik. 'Ik ga maar eens. Ik wil natuurlijk niet te laat komen op m'n eerste dag.'

'Harry doe je best,' zegt ze. 'Niet het leven zuur maken voor je docenten.' Ik begin te lachen en stap uit. Ik zwaai nog even en daarna rijdt ze weg.

Zodra ik de school instap voel ik al een sfeertje hangen hier. Ik zie meisjes in al te korte rokjes en te hoge shorts, en de jongens lijken het maar al te leuk te vinden. Ik meld me bij de receptie en de vrouw achter de balie geeft me een kluisjessleutel. Ik pak hem aan en lees het nummer. Nummer 37. Normaal gesproken begin je toch als nieuwe leerling bij 400 ofzo? Naja het zal wel.

Ik glimlach naar de vrouw en loop weg. Ik zie allerlei leerlingen naar me kijken, zelfs eerste klassers. Ik heb altijd al een hekel aan brugmuggen gehad maar dit slaat echt alles. Ik loop naar een gedeelte met kluisjes, maar jammer genoeg staat de hele school vol met kluisjes. Ik begin rustig bij het begin en kom al snel bij nummer 37. Het zijn lange blauwe kluisjes, iets totaal anders dan op m'n andere school. Ik steek de sleutel in het slot en draai hem om. Ik pak m'n rooster erbij en zet de boeken die ik niet nodig heb in m'n kluisje. Ik trek m'n jas uit en gooi die erbij.

Als ik klaar ben bij m'n kluisje draai ik hem dicht en draai me om. 'Kijk is uit!' hoor ik iemand roepen voordat ik me besef dat ik zojuist tegen iemand ben aangelopen.

'Oh sorry, uhm-'

'Hou je bek maar gewoon,' zegt de gespierde jongen. 'Ga aan de kant en val me niet meer lastig.' De jongen heeft bruin haar en een paar tattoos op z'n arm. Ik zie vier pijlen en een quote.

'Ah Liam, zo los je dingen toch niet op,' lacht een jongen met zwart haar. Je kan aan z'n toon horen dat hij sarcastisch is. Liam slaat hem lachend, en daarna kijkt hij weer naar mij.

'Jou heb ik hier nog nooit gezien. En jij, Zayn?' vraagt hij.

'Nee,' zegt de jongen die Zayn blijkt te heten. 'Maar we zouden een nieuwe krijgen vandaag, toch?'

Mistakes (Larry Stylinson)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu