KAHIT AKO'Y LILIBOG LIBOG ( I LOVE YOU FOR A THOUSAND MORE ) BOOK 2 Boyxboy

LIBOG2- 25

ALVIN'S POV

6:00AM

Nagising akong umiiyak, walang saysay yung pagkagising ko. Ang dating kama ko ay tila ang laki na, wala ng nagkikikompotensiya sakin sa kumot pag malamig. Ang tahimik na ng bahay, parang bumalik nung dati ang simoy sa loob ng bahay. Tahimik, malungkot at walang sigla.

Wala ng mukha na titigan ko ng tulog na kahit ano pang itsura niya ay hahalikan ko pa din. Wala na yung tanging nagpapasaya sakin. Wala na ba talaga?

Napatingin ako bigla sa side ko ng marinig kong may tumatawag sa phone ko. Dali-dali kong sinagot ito baka ito yung goodnews na hinihintay ko.

" Bro! May nalaman akong balita about kay Ivan, may nagsabi sakin na kahapon bumili siya ng ticket papuntang states and nalaman ko din na today 7:15AM ang flight " sabi ni Cris at napalaki naman mata ko at hindi ko na kinausap siya at tumalon na agad sa kama at kumuha ng damit.

Mabilis narin akong bumaba at mabilis agad pinaandar ang kotse ko. Masyadong malakas adrenaline ko kahit hindi naman ako nagkakape. Taena! Ivan! Nagpaplano ka talaga na iwan ako, pag nakita kita irerape kita kahit sa maraming tao!!

Halos gusto ko na lang ilipad ang kotse ko para mabilis akong makarating sa airport. Bat kasi ang layo pa ng airport sa kung saan ang bahay ko?! Isang oras na byahe din yun! Taena! 6:15AM na!

" Ivan! Liar ka! Nangako kang hindi ako iiwan. Sabi mo mahal na mahal mo ako. Bakit ngayon may pa States ka ng nalalaman? At saan ka naman kumuha ng pera? Gigil mo na ako Ivan! Walang aalis! Walang pupunta sa States! " salita ko sa sarili ko, nababaliw na ako.

IVAN'S POV

Nasa airport na kami ni Mackie, nagdesisyon na ako. Aalis na ako papuntang States, sinabi ko narin kay mama ang dahilan at pumayag naman siya kasi kasama ko naman si Mackie. Alam kong malulungkot si mama, pero nagpromise ako na magtatrabaho ako dun para sa kanila ng mga kapatid ko, gusto ko ako na ang mag sustento sa mga pangangailan nila. Sila na lang ngayon ang patutuunan ko lahat ng panahon ko.

" Ivan are you okay already? " salita ni Mackie habang nakaupo kami at naghihintay na lamang na tawagan ang flight namin.

" o-oo, okay lang ako " pilit na pag ngiti ko.

" are you really sure na gusto mo pumunta sa States Ivan " tanong ni Mackie

" I have to Mackie, kailangan kong ilayo sarili ko sa lugar na nagpapaalala about sa kaniya " at ayun, puno nanaman ng lungkot mukha ko. Hals.

Pero bakit parang ayoko umalis, may parte parin sakin na nagsasabi na kailangan ako ni Alvin at kailangan ko pa si Alvin. Na..... mahal ko pa din si Alvin.

At bigla ng nagsalita ang announcer at agad narin kaming tumayo.

" let's go Ivan " si Mackie at hinila ko na ang maleta ko. This is it, babalik ako pero sisiguraduhin kong ibang Ivan na ako.

ALVIN'S P0V

" fvck!! Bat traffic pa! " sigaw ko at sabay busina sa mga gagung kotse ang bagal-bagal umusog. Kung kailan nagmamadali ako dun pa sila magtatraffic.

7:00AM na at 15minutes na lang flight na ni Ivan. Syet! Ayokong iwan ako ni Ivan, ayokong mawala sakin si Ivan. Ayokong walang sa buhay ko si Ivan!

" IVAN!!! HUMANDA KA TALAGA SAKIN! ANG TIGAS-TIGAS NA NG ULO MO! KINAKAYA MO NA AKONG PAALALAHANIN NG GANITO !! " sigaw ko na parang baliw na dito sa loob ng kotse ko. May road rage na ako dito, taena!

7:10 ay sa wakas nakarating na ako. Wala na akong pake kung saan ako pumara basta makapunta na ako agad sa loob ng airport at para mahanap ko si Ivan at para harahingin siya.

Kung saan-saan na ako tumakbo at baka sakaling makita ko siya sa mga bench at tinanong ko na sa mga windows, pero halos napabagsak lahat ng sigla ko nung sinabi ng babae dun na palipad na ang eroplano.

Pumunta ako sa kung saan matatanaw ang eroplano at tanging naabot ko ay ang eroplano na lumilipad na, kasabay ng paglipad ng eroplano ay ang pagbaksak ng mga luha ko.

Iniwan na ako ni Ivan, siguro hindi na niya ako mahal, wala ng halaga ang mga ala-alang nagawa namin sabay, wala na ba akong halaga dahil lang sa maling akala? Kailangan ko na bang sumuko din?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

" mahal kita Ivan pero......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...... kailangan kong gawin to.......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
........ kailangan kitang ipaglaban hanggang sa huli, mahal na mahal kita mahal ko "

Itutuloy...................