Capture •Yoonmin•

=3=

3-Fake Love

Jiminie♡;

Bitti.

Uzunca bir süre ekrana baktı, o kadar donakalmıştı ki minik gözleri acıyana kadar bunu kesemedi. Yaklaşık on dakikadır görüldü olduğunu biliyordu ama içinde bulunduğu durum bunun düşüneceği en son şey olmasını sağlıyordu.

Şok olmasının sebebi Jimin'in ondan ayrılması değildi, buna cesaret etmesiydi. Yine de beş aydır iyi dayandığını düşündü Yoongi, güneşi elindeki battaniyeyle beş ay saklamayı başaran Jimin'i içinden takdir etti.

İkisi de o gün fark etmişti: seviştikten sonra birbirlerine sırtlarını dönüp uyuduklarını. O gün artık Yoongi'nin televizyon izlerken eşinin saçlarıyla oynamadığını fark etmişlerdi. İsteğin olduğunu, aşkın ise kalmadığını fark etmişlerdi. Eski günlerini özlüyorlardı, bir temas için yandıkları ve bir bakış için uçurumdan atladıkları günleri.

Aşık kaldıkları tek şey anılar olmuştu, aynı çatının altında yaşayıp birbirlerini düşünmeye başlamışlardı. Aynı yastığa baş koyup eski sarılmalarını düşünmeye başlamışlardı.

İşte bunlar kafalarına dank ettiğinde inceldiği yerden kopmuştu ikisi için de.

Saygı içindelerdi hala; aldatmamış, aldatılmamışlardı. Yine de bazen her şey bağlılıkta bitmiyordu.

İnceldiği yerden kopunca biraz dayanmaya çalıştılar, eskisi gibi alevlenmesini beklediler belki de aşklarının. Beş ay sahte aşığı oynadılar, içten içe bundan tiksindiler, sonra yine oynadılar.

Jiminie♡;

Avukatımla az önce konuştum, eve geliyorum.

Kağıtlar bende.

Tamam, ben de evdeyim.

Bu kadardı, on beş yılını adadığın kişinin kalbinden düşmesi bu kadardı. Bir belge. Altına imza attığın değersiz bir kağıt parçası. Satsan beş kuruş etmezdi, ama satamazdın da zaten.

Park-Min ailesinin evliliklerini en iyi anlatan cisimdi bu evliliği bitiren.

Yoongi boyası akmış saçlarını karıştırıp sürünürcesine çalan kapıya yöneldi.

Açtığında yine o vardı, on beş yıldır her gün beraber güldüğü, beraber ağladığı kişi. Onun Jimin'i.

Sakince aralık kapıyı ardına kadar açtı ve kocasının içeri girmesi için kenara çekildi.

Nedenini anlayamadı Yoongi, neden onu gördüğü ilk gün gibi gelmişti gözüne bir anda. Karşısındaki Jimin otuz yedi yaşında değil gibiydi. Daha gençti, belki daha bile aşıktı. Yine de Yoongi üstelemedi, kalbinin geçmişte kalan parçası onu bir kor gibi yakarken bu aşk sezisinin son çırpınışlar olduğunu biliyordu çünkü.

Mutfağa yönelen Jimin'i takip etti. Böyle olmamayı diledi, evlendikleri karlı aralık akşamında Jimin koynunda uyurken gördüğü bir kabusu yaşıyor olmak istedi. Uyanacaktı, Jimin turuncu kafasını kaşıyıp ona endişeyle bakacaktı, sonra da öpecekti. Ama Jimin'in saçları artık turuncu değildi.

Elindeki dosyayı masaya bırakıp Yoongi'ye döndü kahverengi saçlı adam.

"İki tarafın ortak kararı olduğu için tek seferde bitecekmiş."