Nasıl oluyor? Nasıl oluyorda gözlerinin içine baktığımda kendimi kaybediyorum deli kız?" diyor."Belki de kendini buluyorsundur Ukalâ. Nasıl oluyor da gözlerinin içine baktığımda kendimi bu kadar güvenli hissediyorum?" Bakışlarını gözlerimden ayırmıy...
Elisa'ya bu büyük sırrı söyleyemem. Berk'le aramda farklı bir ilişki olduğunu söyleyemem. Umarım Berk gerçekten de Elisa'ya aşık olmamıştır. Ama eğer bunu beni delirtmek için yapıyorsa işler daha da karışıcaktır. Beni delirtmeyi ayrıca başarıcak . Babamın bu aptallığını hala anlayamıyorum. Ve hayatımın sonuna kadar da anlamayacağım. Hayatımı niçin zehir ediyor? Neden beni sevmiyor? Annemden dolayı mı benden nefret ediyor? Yeter artık. Göz yaşlarımı tutamıyorum. Küçüklüğümden beri ben hep bu bilmeceler içerisinde büyüdüm. Hayat bana anlamsız geliyor. Ailesi olmayan bir çocuk nasıl mutlu olabilir ki? Yarın Berk'le buluşucam ve onunla olan tüm hüsubetimi kesicem. Artık ne annem ne de zaten o adam umrumda değildi. Adamlarımdan birini yanıma çağırdım." Berk'le iletişime geçin yarın saat 11.00'da gizli ormanda buluşmamız gerek.". "Emredersiniz efendim. Fakat pek üstüme vazife değil ama size birşey sorabilir miyim?" "Tabii sor" "Efendim biliyoruz ki Berk tehlikeli biri. Sizi kaçırma ihtimali yüksek . Eğer izin verirseniz yanınıza birkaç adam almanızı tavsiye ederim. "" Emre,oğlum ben çatışmaya gitmiycem konuşmaya gidicem." "Kabul etmeyeceğinizi biliyordum. Bari buluşma yerini kalabalık bir ortam ayarlasaydınız." Berk'i şuana kadar daha önce hiç silahsız dolaştığını gördün mü?" "Hayır " " insanlar Berk'in belinde silahı gördükten sonra ortalık karışmaz mı?" "Haklısınız efendim. Kusruma bakmayın." "Saçmalama oğlum beni düşündüğünüzü biliyorum. Sebepsiz yere sizin başınızı da belaya sokmayı istemem." " Emredersiniz patronum."deyip yanımdan ayrıldı. Emre benim can dostumdur. En iyi ve en samimi adamım. Ne zaman ikilemde kalırsam ona danışırım. Ve o bana gerekeni yapardı. Bu sefer kimsenin canını tehlikeye atamam. Berk'in bana zarar vereceğini biliyorum. Öldürebilir de. Bu sefer dönüş olmayacak. Berk'in Elisa'ya yaptıkları aklıma geldikçe deliriyorum. Onun derdi benle. Elisa'ya veya bir başkasına zarar gelmesine izin vermeyeceğim. Artık noktayı koyacağım. Virgüller çok uzadı. Son kez Elisa'yla buluşmak istiyorum. Belki onu bi daha hiç göremeyeceğim. Telefonumla onu aradım."Meraba Elisa. Müsait misin?" "Evet aşkım birşey mi oldu." "Müsaitsen bana gelsene." "Aşkım sen gelsen olur mu biraz başım ayırıyor." Hem ben san kek yaparım." "Hmm bak işte bu teklifi asla geri çevirmem." "Tamam o zaman ben mutfaktayım."deyip telefonu kapattı. Deli kız işte. Başı ağrıdığı halde bana kek yapıyor. Ahh beni her seferinde kendine aşık ettirmeyi başarıyor. Ona asla hayır diyemiyorum. Aradan yarım saat geçtikten sonra kapısını tıklıyorum." Hoşgeldin. Yaptığım keke bayılıcaksın. Adeta parmaklarını yiyeceksin." "Ooo bakıyorum da iddialıyız." Dedim. İçeri geçiyoruz. Onun duvarında ki renkler onu anlatıyor. Açık ve hafif renkleri tarif ediyor. Kekden bir ısırık alıyorum. Fazla leziz olmuş." Hangi pastaneden aldın?"dedim " El-Tol pastanesinden aldım."dedi. Ayağa kalktım ve belinden tuttum. "Bu ismi beğendim."dedim. "Yaaa(söylerken ilk tonu yüksek 2.tonu alçaktan söyledi.) ama ben seni daha çok beğeniyorum."dedi." "Senin kadar olmasa da kek mükemmel olmuş." Utanarak tebessüm ediyor. Telefonum çaldı. Emre arıyor." Alo patron saat geldi." "Ben de çıkıyorum şimdi".deyip kapattım."Haydi bakalım deli kız. Benim çıkmam gerek. " tam kapıdan çıkarken geri döndüm. Dudaklarına masum bir buse kondurdum." Tolga.. sen bana yalan söylüyorsun. Bana veda eder gibisin. Anlamıyorum. " "Hayır merak etme. Ben seni ölümü göze alırcasına seviyorum . " ". Kendine dikkat et. Seni seviyorum. Bunu asla unutma." Dedi. Ve o cümle aklımda yankılanması için evden çıkıyorum. O cümlenin üzerine başka söz söylenmesini istemiyorum. Depoya vardım. Boş. Kimse yok. Arkamdan birisi odunla sert bir şekilde vuruyor ve bayıldım.............Biri üzerime kova dolusu soğuk su attı.Gözlerimi açtığımda ellerimin ve kollarımın bağlı bir şekilde sandalyede oturmuş buluyorum. Etraf loş ışıklarla aydınlatılıyor. "Merhaba abicim. Bende seni çok özlemiştim.". "Sen tam bir alçak köpeksin." "Bunu duymak ne kadar da güzel biliyor musun? Nedense köpekler,insanlardan daha insaflı davrandıkları söyleniyor." "Merak etme. Eminim ki o lafı senin için söylememişlerdir." "Yoksa Elisa için mi söylemişler?" "Elisa'nın adını ağzına alma! Nedense sende iyi durmuyor. O masum kızı kendin gibi kirletmeye çalışma. Çünkü istesende başaramayacaksın." "Sen öyle sanıyorsun. Benim planım öyle bi güzel işleyecek ki sen yalnızca bakakalıcaksın. Sonunda Elisa benim olucak. Bana aşkım diyecek." Böyle birşey asla olmayacağını ikimiz de biliyoruz. S..Sen zorla ona sahip çıkmaya çalışsan bile onun kalbi benimle."diyerek cevabımı verdim. Sinirlenmişe benziyor.Adamlarına bakarak"Siz işinizi biliyorsunuz."deyip çıktı. Adamlar kollarını sıvamaya başladılar." Eğer Elisa'ya zarar vericek olursan ölsem bile seni rahat bırakmıycam." Adamlar beni dövmeye başladı. Ellerim ve ayaklarım bağlı olduğu için karşılık veremiyorum.Burnundan kan gelmeye başlıyor. Dudakların ve kaşım patladı. Ağrıdan yerimde duramıyorum. Çok fazla kan akıyor. Bilincimi kaybetmeye başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
