Yanağındaki Son Gamze

Aşk Filizleri

-Annnneeeee! Benim mavi çizgili               pantolonumu gördün mü?
-Ahh!Tatlım ben onu daha yıkamadım ki.
-Gerçekten zamanlaman müthiş anne. Bugün benim bir iş görüşmem vardı. Neyse..

İzmir de bir ev ama normal bir ev değil çünkü evde Lara var. Lara yazılım mühendisliği mezunu ama sorun bakalım nasıl mezun olmuş. 3 kere uzaklaştırma, 2 kere kınama. Eninde sonunda bitirmiş okulu ve hayata atılmaya hazırlamış kendini. İlk iş başvurusunda patrona yumruk attığı için, 2.sinde çalışanları dövdüğü için, son gittiği görüşmede ise az para verdiği için patrona küfür etti diye kovulmuş. Anlayacağınız Lara tam bir erkek fatma. Aşk meşk ona göre değil. Bugün yine iş görüşmesine gidecek ama biraz umutsuz. Nedeni gayet ortada aslında. Mavi çizgili pantolonunu bulamadığı için herhangi bir pantolonunu giydi ve evden ayrıldı. Yol boyu kendi kendine konuşuyordu 'sinir yok , sinir yok.' Bütün bir yolu stresle geçirdikten sonra iş yerine vardı.  Kocaman mavi camlarla kaplı bir plaza. Lara daha da heyecanlandı ve hemen plaza dan içeri ilk adımı attı. İçerisi baya serindi. Lara şaşkınlıkla etrafına bakarken yanına bir adam yaklaştı 'Nasıl yardımcı olabilirim'. Lara hemen irkildi ve 'Şey aslında ben iş görüşmesi için gelmiştim ' dedi. Adam Lara'yı genel müdürün odasına götürmek için ikisi birden asansöre yöneldi

'10. kat' dedi adam ve müdürün odasını eli ile işaret ederek 'buyrun' dedi. Lara kapıyı hafifçe çaldıktan sonra içeriye girdi. Müdürün karşısına geçince donakaldı. İçinden sadece 'ohaa be heykel mübarek' diyebildi. Müdür 'buyrun niçin gelmiştiniz' diyince tekrar çözüldü. 'Ben iş görüşmesi için gelmiştim' dedi Lara. İçeride yarım saat kaldıktan sonra Lara usulca dışarı çıktı. Yüzünde kocaman bir gülümseme ve ufak bir gamzesi vardı. Bu sefer görüşme güzel geçmişti. Eve nasıl gittiğini anlamadı ve annesinin yanına koştuktan sonra 'Artık bir işimm vaaarrr' diye bağırmaya başladı. Annesi de bu habere çok sevindi ve 'Bu haberi kutlayalım. Hadi hazırlan anne-kız dışarı çıkalım' dedi. Birlikte o akşam çok eğlendiler. Eve geldiklerin de annesi bitkindi ama Lara da hala bir heyecan vardı. İçi kıpır kıpır ve hareketliydi. Bu duygu ona biraz yabancıydı, bir türlü geçmiyordu. O da 'acaba aşk mı?' diye geçirdi içinden korkarak. Çünkü o hiç aşık olmamıştı ki, hep kaçtı ondan. Ama artık belki de o duygu ile tanışma vakti gelmiştir. Kim bilir...