Kapımın tıklatılmasıyla beraber elimdeki dergiyi kenara bıraktım kulaklğımı çıkarttım ve doğruldum :
-Anne ?
-Benim kızım.
-Gel ?
Annem içeri girince :
-Kızım Yağmur geldi.
-Aa niye gelmiş ? Hii ! Biz yağmurla..Şey tamam.
-Noldu ?-Of ! bir yere gidicektik de. Nasıl unutmuşum ya !?
-Yukarı mı gelsin ?
-Y-Yok. Ben hemen hazırlanıp geliyorum.
-Tamam.
-Anne giyineceğim de ben ?
-Çıkayım yani ?
-Giyineceğim ?
-Tamam çıkyıorum.Annem oda dan çıkar çıkmaz hızla dolabın önüne gittim. Kırmızı etek ? Siyah buluz ? HAYIR ! Pembe elbise ? Olmaz ! Pantolon , gömlek ? YOK ! Off ! Dolabın kenarında kalan şifon elbiseyi görüyorum ve hızla :
-Hıım. Bu olur işte ! Ama üstüne spor bir hırka lazım.Hırkaların olduğu çekmeceye doğru gidiyorum ve hırkalara bakıyorum. Gri tonlarındaki hırkamı elime alıyorum ve gülümseyerek :
-Buda tamam. Şimdi takılaar.
Takılarıma bakıyorum ve bir kolye birkaç da bileklik seçiyorum. Sonra siyah bir çorap çıkarıyorum ve hazırlanmaya başladım. İşim bittiğinde aynanın karşısına geçiyorum ve gülümseyerek bir fotoğraf çekiyorum. Hızla aşağı indiğimde Yağmura gülümsüyorum ve :
-Hadi ?
-Zeynep nasıl unutursun !
-Ya aklımdan çıkmış işte.
-OF !
-Tamam çıkalım hadi.
-Çıkmazsak geç kalıcaz zaten.
-Kalmayız..
Tam evden çıkacakken annem elindeki tabakla :
-Aa nereye ?-Iı çıkıyoruz.
-Birşeyler getirmiştim Yağmur kızıma.
-Annecim şimdi gidiyoruz. Başka zaman artık.
-Aa ne bu acele canım ?
-İşimiz var anne.
-Ne işi ?
-Arkadaşlarla buluşucaz.
-Hangi arkadaşlar ?
-Anne ne çok soru sordun !
-Tamam tamam sormadım. Gidin hadi.
Hayali bir öpücük atarak :
-Öptüüm.
-Hadi , hadi.
Hızla arabaya biniyoruz ve BORSA cafeye gidiyoruz. Kapıya yaklaştığımızda kutuyu çıkarıyorum. Yağmur gözlerini kocaman açarak :
-Ne ? Kerem içerde mi ?
-E-Evet.
-Yapmayacaksın değil mi ?
-Yapıcam.
-Kerem bu sefer sana uymayacak.
-Nedenmiş ?
-Çünkü bu buluşma onun için gayet önemli.
-Olabilir. çocukluğumuzdan beri bu oyunu oynuyoruz biz. Ve hiç bozmadık.
-Yapmayacak Zeynep.
-Yapmak zorunda.
-Ne ?!
-Bu oyunun bir tek kuralı var o da , SÖYLENİLEN ŞEY YAPILMAK ZORUNDA.
-Hıh. Saçmalıyorsun Zeynep.-Bak biz bu güne kadar bir çok şeyi bu oyun yüzünden kaybettik. Ama hiç yılmadık. Sıra bende ve ben bunu isteyebilirim.
-Amacın ne peki ?
-Amacım yok. O kızla olmayacaklar.
-Seni tanımasam ona aşıksın diyeceğim de. Seni gayet iyi tanıyorum ve sen ondan nefret ediyorsun.
-Aynen. Hadi içeri girelim.
-Peki.
İçeri giriyoruz ve Keremlerin hemen yan masasına oturuyoruz. Kızla öyle çok gülüyorlar ki. Yüzüm bir anda düşüyor ve hemen başlıyorum. Dikkatini çekmek için sesli kahkalar atıyorum. Düşündüğüm şey oluyor ve Kerem bize dönüyor. Gülümsüyorum ve önce masadaki suyu sonra da kızı işaret ediyorum. Kerem gözlerini kocaman açınca güldüm ve kutuyu ona doğru yuvarladım.Kereme göz kırptığımda sinirle bana baktı. Yağmur ise olacakları izliyordu. Kereme döndüm ve sırıttım. Kerem ise hızla ayağa kalktı ve surahiyi kızın kafasından aşağı döktü ve yerdeki kutuyu alıp kalktı. Bana doğru yaklaştı ve :
-Sıra bana geçti Zeynep ! Bunu unutma ! Kork benden !
-Senden korkan Senin gibi olsun Sayer !
Kerem hızla çıkıp gidince bizde Yağmurla çıktık. Arabaya bindiğimizde Yağmur sertçe konuştu :
-Zeynep bence bu fazla oldu.
-Ne ? Ne yaptım ki ?
-Birde soruyorsun ya !
-Of Yağmur.
-Nasıl bulaştın bu işe anlayamadım gitti.
-6 yaşındaydım. Keremle kutuyu bulduğumuzda başlamıştık.
-Bu çok fazla oldu.
-Keremin bana 16 yaşımda yaptığını düşünsek bu hiç birşey !
-Ne yaptı ki ?
-Sutyenimi kıyafetlerimin üstüne giyip okula gittim !
-Ne ?!
-Evet !
-İnanmıyorum sana ! Yaptın mı gerçekten !
-Oyunlar kurallarına göre oynanır Yağmur !
-Yok artık !
-Bakalım Kerem ne Yapacak ?
EVET BÖLÜM SONU :D KISA OLDU DEMEYİN İLK BÖLÜM :D AYRICA SİZ SÖYLEMEDEN BEN SÖYLİYİM CESARETİN VAR MI AŞKA FİLMİNDEN ALINTILAR VAR. AMA NE BAŞI NE SONU AYNI DEĞİL ;) UMARIM BEĞENİRSİNİZ. İYİ OKUMALAAR ;) BENİ YORUMSUZ BIRAKMAYIN ;)
