Daisy | JiKook <Short Story>

0.2

"Sen tutun umuda. Çünkü sırf Güneş geceyi sevmedi diye Ay doğmayı bırakmaz."

Park JiMin

Yoongi konuşurken hâlâ onu dinlemeyerek önüme bakıyordum. Zaten pek konuşmazdı. Dinlemediğimi anladığında zaten konusmayı bırakırdı. Kafamı kaldırdığımda kocaman kahverengi gözlü bir çocuk ile göz göze geldim. Ona baktığımı fark ettiğinde zaten kocaman olan gözlerini biraz daha açarak hemen kafasını eğdi. Onun bu haline tam sırıtacakken koluma yediğim darbe ile Yoongi'ye döndüm.

"Yine beni dinlemedin değil mi?"
Omuz silkerek onu onayladım
"Jeon JungKook diyorum. Hoş duymamışsındır büyük ihtimalle. Aslına bakarsan çoğu kişi duymamıştır."
"Yani?"
Gözlerini devirdi.
"Hani bir iddiaya girmistik seninle. Kaybetmiştin. Hah şimdi istiyorum senden isteyeceğimi."
Kafamla onu onayladım.
"Jeon JungKook. En sevdiği şeyler papatya ve şarkı. Her gün ona bir tane papatya vereceksin. 1 ay boyunca."
"Neden? Neden işsiz gibi bunu yapıyorum?"
"Çünkü iddiayı kaybettin."
"Peki, pekâlâ. Kim bu Jeon JungKook."
Parmağı ile gosterdiği yere baktığımda az önce göz goze geldiğim çocuğu gördüm. Kulağındaki kulaklık, elindeki papatya ve yüzündeki gülümseme ile fazla masum duruyordu. Onun duyguları ile oynamak olmazdı bu değil mi? Sonuçta ikimizde birbirimizi tanımıyorduk ve sadece bir defa göz göze gelmiştik.

Omzumu silktim ve Yoongi'ye döndüm.
"Tamam, yapacağım."

3 saat önce

Jung HoSeok & Min YoonGi

Hoseok Yoongi'yi bir kenara çekmiş ve ona her şeyi anlatmıştı. Aklındaki planı da anlattığında Yoongi üzgün gözlerle onu onlayladı. Daha hayatında adını yeni duyduğu birisi için üzülüyordu. Min Yoongi bu değildi. Min Yoongi tanıdığı birisine bile zor üzülürdü. Şimdi neden tanımadığı birisi için bunu yapıyordu? Neden ona yardım ediyordu ki?

Zaten onaylamıştı karşısındaki çocuğu fakat çocuk hâlâ öne eğilerek gözlerine kocaman olmuş gözleriyle bakıyordu. Kaşlarını çattı Yoongi.
"Tamam dedim ya."
"Sadece emin olmak istedim."
Ardından uzun olan gülümsedi yaşlı gözleriyle.
"Cidden çok teşekkür ederim. Kabul edeceğin aklımın ucundan bile geçmemişti."
Arkasını dönüp gitmeden önce ise kocaman sarıldı kısa olana. Sonrasında ise utanıp hemen arkasını dönerek oradan uzaklaştı.

Yoongi onun arkasından bakarken mırıldandı.

"Ben de..
Ben de düşünmezdim kabul edeceğimi"

Sonrasında o da Jimin'in yanına gitmek için ayrıldı oradan. Ne kadar erken söylerse o kadar iyiydi.

Sizleri seviyorum...