Grace

1999

Grace en de oude man zaten ongeveer een uur te praten. De man had geen moment gestopt met vertellen. Grace hing aan zijn lippen. Hij kon zo goed praten. Hij vertelde haar dat ze moest opletten en dat haar taak er makkelijker uitziet dan ze is. Er zijn spionnen en handlangers van Mentor. Daar had je hem weer. Wie was Mentor, in godsnaam? Vroeg Grace zich af.
De handlangers willen het lot in handen krijgen. En als dat gebeurt is het game over...

"Mag ik vragen waarom u dit vertelt tegen mij?" Vroeg Grace beleefd.
"Wel, ik ben een goede vriend van Bingo. Hij vertelde me wat er gebeurt met Mister B. Ik doe het voor je bestwil."
"Maar waarom zegt Bingo het me niet gewoon?"
"Er is nog een andere reden waarom ík dit jou vertel. Ik moest vroeger zelf de Fortunafontein bewaken. Maar toen ik op pensioen mocht, ben ik bij mijn kleindochter gaan wonen. We hebben het heel goed samen. Ik wil je helpen."
"Als u de vroegere beschermer was, dan moet u Gaius zijn?"
"Goed gezien, meisje. Ik ben inderdaad Gaius. Ik neem aan dat Bingo over me verteld heeft."

Grace stond op en bood hem iets te drinken aan. Gaius nam het aan en dronk het zonder te ademen op.
"Wil je anders vandaag bij ons komen eten? Het is vast gezelliger dan hier alleen te zitten."
"Graag!" Zei Grace.
"Dan verwacht ik je om 6u! Mijn kleindochter zal er ook zijn. Dan kunnen jullie al meteen kennismaken. Ze heet Sam."
Gaius pakte zijn wandelstok en verliet de kamer. Hij stapte naar buiten en keek naar de mooie sterrenhemel. Grace had opgemerkt dat je in de hemel altijd de sterren kon zien. Als ze ernaar keek kon ze altijd tot rust komen.

Gaius leek haar wel betrouwbaar. Ze was blij dat ze met iemand kon praten over haar taak. Maar wat er nu zo moeilijk aan was was nog altijd niet duidelijk voor haar.
Ze besloot om naar buiten te gaan naar de bibliotheek. Iedereen praatte erover. Lou zei dat iedereen er een boek had. Je kon er alles vinden over iemands leven. Grace was van plan om haar boek te gaan zoeken. Ze moest weten wat er die dag toen ze stierf gebeurd was. En hoe het met Joël gesteld stond. Ook van haar moeder had ze niets meer gehoord.
Ze volgde de borden in de straten. Wat haar nog niet was opgevallen was dat alles hier leek op een vroegere Romeinse stad. Alles wat ze geleerd had in de les Latijn kwam tot leven. Dan waren die lessen toch voor iets goed, dacht ze.

Een paar meter verder stond een bord met BIBLIOTHEEK NAAR RECHTS erop. Grace volgde de het bord en kwam aan bij een imposant gebouw. Het was een typisch Romeins gebouw met vooraan een zuilengalerij. Bovenaan waren beeldhouwwerken ingekerfd. Ze kon nog net zien wat ze voorstelde. Aan de rechterkant zag ze een dame die werd bewaakt door reusachtige leeuwen. Aan de linker kant stond een immens leger soldaten.Er stond ook een opschrift in het Latijn bij : M. BALBINUS FECIT. Wat betekende: M. Balbinus heeft dit gemaakt.
Grace liep naar binnen. Ze trok zich niet veel aan wat het opschrift moest voorstellen.
In de bibliotheek zag het er uit zoals je zou verwachten, zoals een bibliotheek. Alleen was het nu reusachtig. Boekenkasten waren nu 5 meter hoog en 10 meter lang. Hoe kon Grace in godsnaam nu haar boek gaan zoeken. Ze besloot om naar de balie te stappen een beetje verderop.
"Kan ik u helpen, juffrouw?" Vroeg een oude dame met een bril met dubbele beglazing.
"Ik zoek mijn boek." Zei Grace die niets wist hoe ze het anders moest verwoorden.
"Wat is je naam?"
"Grace Greenwood"
"Ah , ik zie het al. De eerste deur naar links en daar de trap naar boven aan de rechter zijde. Daar zal je sterfdatums vinden van 1999. Kijk dan bij G van Greenwood en je zult het vinden."
"Bedankt."
Grace had niet gedacht dat het zo makkelijk zou gaan. Ze liep naar de deur die de dame had aangewezen en kwam terecht in een nog grotere zaal. Dan volgde ze de trap naar rechts en ook toen kwam die uit op een iets kleinere zaal. Ze begon te zoeken naar het jaartal 1999, het jaar waarin ze gestorven was.
Ze las een bordje met daarop: STERFGEVALLEN UIT 2003. 2003? Dacht ze. Zijn er dan al zoveel jaren verstreken in de hemel? Een beetje verder zag ze nog een bordje met 2005. Dit kan niet waar zijn... ze liep naar het uiteinde van de boekengang en zag toen een bordje met 2018. Grace kon haar ogen niet geloven. Het leek alsof ze hier nog maar een paar weken verbleef maar in werkelijkheid zat ze hier bijna 20 jaar!

Grace had na een uurtje zoeken in de bibliotheek eindelijk het jaartal 1999 gevonden.  Ze begon te kijken bij de letter G en ja hoor, daar stond haar boek. Het was niet zo dik, dat kon ook niet want ze had niet zo lang geleefd. Ze sloeg de eerste bladzijde open en begon te lezen:

Grace Greenwood (1985-1999)
Geboren op 2 mei in Londen
Vader: Jack Thomson
Moeder: Helena Greenwood
Geen broers of zussen.
Stiefvader: Michael Carley

In 1986 stierf Jack Thomson op zeer jonge leeftijd. Grace had hem nooit gekend. Een paar maanden later kregen moeder en kind geld problemen en trokken in bij Michael. Deze hield van gokken en geld op doen. Helena kon niet anders dan bij hem blijven.

Op 15 jarige leeftijd kreeg Grace een liefje, Joël Cheeseman (zie zaal 5 , gang 137, bij letter J)
Op 5 augustus 1999 gingen ze samen naar de cinema. Een paar uur later was het donker en bracht Joël haar met de brommer naar huis.
Een zelfde man (Patrick Wales) reed hetzelfde steegje in. Ze botsen en Joël en Grace waren opslag dood. Patrick pleegde vluchtmisdrijf en niemand wist wie de dader was.
Helena Greenwood (de moeder) werd later gek van verdriet, met haar liep het minder goed af. (Meer over haar zie: zaal 7, gang 345, bij letter H)

Personen die in Grace' leven een rol speelden:
Helena Greenwood
Joël Cheeseman
Jack Thomson
Michael Carley
Ariana Fleedwood
Patrick Wales
Susie Lickwid

Verder leven in de hemel:
7e hemel
Taak: Fortunafontein

...

Grace klapte het boek dicht. Verder stonden er wat foto's in en een inhoudstafel.
Ze wist niet waar ze eerst aan moest denken. Het feit dat ze verongelukt was met een motor en dat haar vriendje ook dood was of het feit dat na haar dood haar moeder gek werd van verdriet. Ze moest weten wat er verder gebeurd was met haar moeder.
Grace kon niet geloven hoe het in het boek beschreven stond, alsof het allemaal maar normaal was dat 2 tieners verongelukken tijdens een botsing.
Het was zo gevoelloos geschreven. Het boek beschreef alleen de feiten. Of het nu leuk was of niet.
Als ik ooit de schrijver van dat boek ontmoet zal het zijn beste dag niet zijn, dacht Grace.

Ze liep terug naar de balie waar dezelfde dame nog steeds achter haar bureau zat.
"Kan ik u helpen, juffrouw?" Zei ze.
"Ik zoek het boek van mijn moeder Helena Greenwood. Ik vind het niet."
"Sorry, maar ik kan je helaas niet helpen. Het is verboden om in iemand anders boek te kijken. Dat is privé."
"Maar het is mijn moeder! Ik wil weten hoe het met haar gaat!"
"Sorry"
"Maar dat is niet eerlijk!"
"Daar is de deur." Zei de dame terwijl ze wees naar de uitgang.
Wat een onbeleefde vrouw, dacht Grace. Maar ze liet haar niet doen. Vannacht kom ik terug, zei Grace tegen zichzelf, ik moet dat boek zien. Wacht maar...