Vurmuş biri kendini, kümesten ses çıkmıyor artık.
Yağmur yağmıyor, bulutlar uğramıyor, güneş küsmüş.
Insanlar mutsuz, horozlar sessiz.
Ben niçin buradayım?
Tavuklar ile konuşurdu rahmetli, o yüzden bu kümesin sessizliği dediler bana, duraksadım.
Gökyüzüne şiirler okur, bulutlara yön gösterirmiş rahmetli.
Niçin vurmuş kendini dedim, sustular.
