Her akşam camının önünde duraksıyorum, elimde bir demet berceste beyaz gül, gözümde yaş, dilimde ismin, bekliyorum ışık sönse de eve gitsem.
Benden başka geçen olmasın bu kaldırımdan, kıskanmam ama geçmesinler işte, buradan bir tek sen geç, kokun sinsin kaldırım taşlarına, çiçekler bile utansın.
Hava bulut yaptı, çiçekler mutlu, kaldırım ıslak, ağaçlar hüzünlü, gece yıldızlı, ben gene sensiz.
