12. sınıfa geçtiğim için bu yaz benim için biraz yoğun geçmesi yazı yazmaya zaman bırakmıyor. Şuanda müsait bir anıma denk gelmesiyle yazı yazmam için uygun bir zaman olduğuna inanmamı sağladı.
Hepimizin belli sınavları, iş vb... kendimizi dinleyebileceğimiz zamanı elimizden alıp götürüyor ve biz bu yoğunlukla bunun farkında bile olmuyoruz, eminim bunu okuyanların çoğu "Herşey yolunda hiç bir sorunumda yok ama hala mutlu hissetmiyorum.." şeklinde bir fikire kapılmıştır. Bende bu hissi sürekli yaşayan birisi olarak kendimce bir çözüm aramaya başladım. Çözüm için önce gerçekten iyi hissettiğim anları düşünürek neden böyle hissetmiş olabileceğimi kavramaya çalıştım, düşünürken o anı tekrar yaşıyormuş gibi hissetmek için odaklanırken şuan ki durumumdan farklı ne hissettiğimi anladım. Ben sadece iç sesime göre hareket ettikten sonra mutlu olabildiğimi anladım. Günlük yaşamımda bir işe başlamadan önce kendime "bu beni iyi hissettirebilir mi?" sorusuyla eskisinden daha iyi kararlar alan ve daha iyimser bir insan olma yolunda olumlu adımlar attım.
Kim kendisine kulak verip ne isteğini öğrenirse mutluluğa er ya da geç ulaşır.
