Երջանիկ Մահ

պետք չէ վախենալ մտերիմներին կորցնելոց,

Փետրվարի 12-ն էր, ձմռան վերջին ամիսը, բայց սառնամանիքը չէր դադարում։Այդ օրերին միակ երջանկություն պարգևող պահը տաք թեյ խմելը ու գիրք կարդալն էր։ Միայն նրանց էր հաջողվում փոխել 16 ամյա Էլզայի տրամադրությունը։ Արդեն 2 օր է ինչ գիտի այդ մասին , բայց վախենում է պատմել ընկերոջը։ Վախենում է որ ճշմարտությունն իմանալուց հետո կլքի իրեն։ Չէ որ այդ հիվանդության վերջը բոլորին է հայտնի։ Օր օրի ավելի է հյուծվում, բայց ոչ նրա համար որ հիվանդությունն բարդանում է, պարզապես սիրած տղային կորցնելու մտավախությունն է մեծենամ։ Բայց պետք չէ վախենալ մտերիմներին կորցնելուց, քանի որ ով իսկապես ձեզ հարազատ է երբեք չի կորցնի ձեզ։