BTS ile HAYAL ET

1- ANONİM (Jungkook)

Kahvaltı sofrasını hazırlarken, annem bana seslendi.
"*Adın*, buraya gelir misin?" Annemin sesini duyduğum gibi elimde bulunan doğramakta olduğum salatalığı duvara fırlattım. Dışarı baktım ve yaşadığım hayata lanet ettim. Her sabah kalkıp kahvaltıyı ben hazırlardım, evi ben temizlerdim. Bildiğin evde bana külkedisi muamelesi yapılıyordu.

Zaten, eski sevgilimden yeni ayrılmıştım. Ufak bir depresyonda olmama rağmen annem bana saygı göstermiyordu. Kesin yine yanına gittiğim zaman, elime bir süpürge tutuşturup evi temizlememi söyleyecekti. Daha sonra ise, "Kahvaltı neden hazır değil, *adın*?!" diye bağıracaktı. Düşüncelerimden kurtulup kapıya yaklaştım. Bir hışımla salonun kapısını açtım. "Ne var?!" diye bağırdım. Annem, mutluyken bir anda sinirlendi ve elinde tuttuğu iki tane bileti yırtıp attı.

"Ne o, yoksa yine yurtdışına mı gönderecektin beni?!" dedim annemin elinde tuttuğu biletlerin uçak bileti olduğunu tahmin ederek.

"Bana karşı her zaman böyle önyargılı olmak zorunda mısın?! Anne kız güzel vakit geçirelim diye sevdiğin grubun biletlerini almıştım sana. Bana bağırdığın için bunları hak etmiyorsun!"

Annemin yere attığı dört parça konser biletine eğilip baktım. BTS'in üç gün sonraki konseri için alınmış bir çift biletti annemin yırttığı bu kağıtlar.

"Bunu nasıl yaparsın?!" diye bağırdım anneme. "Senden nefret ediyorum!" Elimdeki parçalanmış konser biletlerini annemin suratına fırlattım ve ağlayarak odama geçtim.

Sakinleşmek için Instagram hesabımı açtım. BTS'in hesabından açılmış bir canlı yayın olduğunu gördüğümde yüzüme bir gülümseme yayıldı. Canlı yayını açtım ve ekranda, yorumları okumakta olan Jungkook'u gördüm. En sevdiğim BTS üyesi Jungkook'tu. Onu görmek için bir şansım varken, annem bu şansı yok etmişti.

Yayından çıkıp BTS'in hesabına bir mesaj attım.

~Merhaba, Jungkook!~

Elbette ki, cevap veren olmamıştı. Telefonu kapatıp ağlamaktan kızaran gözlerimi kapattım ve uykuya daldım.

Yaklaşık 15 dakika sonra telefonumun Instagram bildirim sesiyle uyandım. Birisi bana mesaj atmıştı, fakat bilmediğim birisiydi. Hesabın sahte olduğu belliydi.

~Çok güzelsin, *adın*~

~Kim olduğunu bilmediğim biriyle konuşamam.~

~Aslında benim kim olduğumu gayet iyi biliyorsun. :)~

~Nereden biliyor olabilirim ki? Yoksa annem misin? 😒~

~Jungkook'um desem inanır mısın?~

~Buna inanmamı bekleme.~

~İki gün sonra kapının önüne bakarsın.~

Bana mesaj atan, tanımadığım kişiyi engelledim. Aptallarla uğraşacak vaktim yoktu.

Mutfağa geçip kahvaltımı hazırlamaya devam ettim. Annem dışarıya çıkmıştı. Salonda yerde duran dört tane kağıt parçasını elime aldım ve çöpe attım. Bir işe yaramayacaklardı artık.

O konsere gitmeyi çok istiyordum...