Жимин бид хоёр

06

***

Орхих хэрэгтэй юу

***
тэр ирчихэж
силгы ирчихэж

хоёр жилийн өмнө намайг тарчлааж байсан  амь гуйхыг минь харах гэж өлөн ходоод цустай дөнгөтэй тамалсан тэр одоо ирчихсэн миний хайртай хүнийг нялуунаар тэвэрч үнсэж энхрийлэх аж.

Тэр үед ясыг минь салгах мэт мэдрэгдсэн  тамалсан тэр өвдөлт дахин мэдрэгдэх мэт санагдах аж.

2жилийн өмнө:
Орон доо орохын өмнөх залхуутай жингэнээнээр шүүгээ зүг гараа сунган чихэн дээрээ тавиад "байна уу?" гэсээр мэнл асуухад эмэгтэй хүний шингэн хоолой хариу наадах мэт зэвүү хүрэм хоолойгоор "сайн уу намайг хэн гэдгийг мэдэх үү?" асуултанд нь ундууцан "уучлаарай та тоглоод байгаа юм уу?" "яг одоо ххххх ид ир үгүй гэвэл тэр үхнэ" солиотой ярианд нь хөнгөхөн хөхрөөд "тэр гэж хэн та тоглохоо болихгүй бол би цагдаад хэллээ шүү" сануулах мэт нухацтай хоолойд минь өнөөх бүсгүй чанга хөхөрсөөр "ПАК Жимин хонгор минь хурдан ирэх хэрэгтэй шүү үгүй бол тэр үхэж магадгүй шүү" хэнээс ч илүү хайрладаг нэгний хоолойг сонсох доо түгшүүр тээсээр "би чамд яаж итгэх болж байна" "түүний зовлонтой дуугаар"

Одоо:

танихгүй эмэгтэй үгний дараа "жүёнаа туслаач" гэх дэндүү танил дуу гарсанд жиминийх гэж санасан би гүйгээд л очсон.

Тэхдээ тэнэг дурлал минь буруугаар эргэсэн тэр зүгээр л түүнийхтэй төгс адилхан хоолойтой нэгэн байсан.

Би тэр хоолойноос болж 1 сар тамлагдсан хүний залууруу харсан дэндүү тэнэг батлагдаагүй хуулинд захирагдаж л тэр шүү дээ.

яаж гарсан бэ гэж үү аймшигтай тамлалыг мэдсэн жимин үүнийг мэдээд намайг аварсан ч түүнийг орхиогүй.

Гомдож билээ тэнэг түүнд түүнээс тэнэг өөртөө... түүнээс сар гарангийн дараа тэд салж тэр америк явсан.

магадгүй дахин өвдөхгүйн тулд би түүнийг орхих хэрэгтэй.

тэхдээ ПАК ЖИМИН чи дэндүү төгс төгөлдөр өхөөрдөм нэгэн байхад би чамайг мартаж чадах болов уу?