11

399 24 0
                                    

***

Хямдхан СЫЛГИ

***

Манай сургууль нилээдгүй алдартай байж яагаад дахиад жаахан томхон шиг цонхтой байж
болоогүй юм бэ новш гэж тийм бол сылги жимин хоёр юу хийж байгааг хараад сайхансан ёстой новш.

Байз...

Би сая новшийн жимин хямдхан сылги хоёрын тухай бодсон уу?

Хах инээдтэй юм.

Тийм бололтой тэд ер нь хэнд хамаатай юм би жиминийг мартсан мартах ч ёстой.

"ЖҮЁН ГУАЙ ҮХЛЭЭ ХАТЛАА ГЭЭД ЗУГТААД БАЙСАН ЯАСАН ИРСЭНЭЭ ХҮРТЭЛ НУУГААД БАЙНА УУ ҮГҮЙ ЮУ ЧИ" өөрийгөө дооголсоор эргэж хартал сүён өөдөөс муухай харсаар хурдан алхалан орилох аж.

"яа яа сүён ши хэнгэрэг хагарлаа чимээгүй хамаг хүүхдүүдийн анхаарал татчихлаа байна" хамраа үрчийлгэн ярваахад тэр хариу багахан хөмсгөө зангдаад "за тэгээд энд авчрах болсон шалтгаан чинь юу юм дээ" хартай авгай шиг харан нухацтай асуух үед нь хөнгөхөн хөхрөөд "гэрт хийх юм байгаагүй болхоор хүрээд ирлээ"
Тэр хариултанд минь дорхоноо итгэн удалгүй гэм хийсэн хүн шиг гөлөлзөн шүлсээ томхон залгилаад "нөгөө жүён аа чамд хэлэх юм байна аа нөгөө юу би нөгөө юутай болсон байхгүй юу тэгээд тэр юу тэр байхгүй..." хэт түргэн ууртай даа хүлцэл өчий гэхдээ би иймэрхүү ойлгомжгүй ярианд дургүй "ЮУ ГЭЭД БАЙГААН БЭ НӨГӨӨ ЮУ НӨГӨӨ ТЭР Л ГЭЭД БАЙХ ЮМ ЮУ ГЭЭД БАЙГААГАА ОЙЛГОМЖТОЙ ХЭЛЭЛ ДЭЭ ХАМАГ УУР ХҮРГЭЭД ХАЯЧИХ ЮМ ТЭНЭГ ЮМ ЧИНЬ" ууран даа чаралчихсан чинь сүен сандран уруулынхаа өмнө долоовор хуруугаа авчраад "чимээгүй ээ чимээгүй би хүнтэй үерхэж байгаа нөгөө..." гэсээр дуугаа хураан уруулаа хазлаад "жонгүгтэй" хэмээн аяар шивнэх аж.

"өө за за та бүр найз нь сургууль дээр байхгүй байгаа ч хамаагүй юу тэ энэ хорвоо одоо яцарцан хорвоо удахгүй бүр итгэж болох хүн байхгүй болох нь ээ эхлээд жим... кхмм" яриагаа зогсоон хоолойгоо хүчтэйхэн залгилах үед сүен хөмсгөө багахан атрилдуулан "саяныхаа үгийг гүйцээдээ юу гэх гэж байсан бэ арай жимин..." тэрний үгийг сонсохгүй гэсэн дээ чихээ гараараа таглан нүдээ аниад толгой сэгсрэн "үгүй үгүй үгүй үгүй шүү" гэчхээд нүдээ нээн эргэн тойрноо нэг харчихаад "хөөе тэр жонгүг мөн үү?" хэлсэн үгэнд минь тэр хурдхан хөдлөн "аль хаана..." гээд харахгүй байгаа бололтой хэсэг тээнгэлзсэн ээ "аан тийн байна, хайраа" хэмээн нялуурах аж.

Дургүй хүргэчлээ туучийнууд чинь

243 words

--------------------------------------------------------------

За богинохон өгүүллэг ээ урт хугацаанд мурьдаг муриач зохиолч нь байна интернетгүй хөдөө байж байгаад ирээд эмээтэйгээ хамт биеэ үзүүлж хичээлийн юм аа бэлдээд нилээн зав муутай байлаа. Дараагийн хэсгээ үүрээр оруул нь.

Жич: манай дүү зохиол бичиж байгаа
haliukahaku хаягаар ороод Уншаад санал бодлоо хэлээрэй

Жимин бид хоёрWhere stories live. Discover now