Page 16

14 1 0
                                    

KIERON TY MORRIS

May ngiti sa mga labi ko bago ko pa man idilat ang mga mata ko. Everything is falling into right place. I'm comfortable now that she's mine at hindi nya ako iiwan.

Tumayo na ako sa kama at agad tinungo ang kwarto nya. Nagtaka pa ako at bukas ito. Aga naman nya nagising? I put a huge smile on my face before entering her room pero agad ding naglaho ng makita kong wala sya doon. I tried calling her pero walang sumasagot. Where the hell are Wifey.

"Wifey!! Lumabas kana. Panalo kana" Sigaw ko. Baka mamaya pinagtitripan lang ako nito.

"Wifey!!!Please, hindi na nakakatuwa" I look at her closet. Wala namang nawala o nagalaw. Baka naman may binili saglit sa labas. Hays ang praning ko na ata.

Ilang minuto pa ako nag hintay wala paring Gianna na dumating. I have a bad feeling about this. Nag uumpisa na akong mag imagine ng hindi magandang bagay. Nasaan kana ba kase Wifey. Nalibot ko na yung buong unit pero wala talaga sya. Impossible namang nag jogging yun. Tamad kaya yun.

Bumalik ako sa kwarto ko para mag bihis at hahanapin ko sya sa labas.

Palabas nasa ako ng mapansin ko ang maliit na papel sa table ko. Kinakabahan ako lumapit dito. God please.. I can't lose her anymore.

I need to go back. I'll be back very soon Hubby.

Wifey,

Kasabay ng pagbasa ko ang pag bagsak ng katawan ko. Nanginginig ang buong katawan ko. Nanghihina ako. If this is just a dream a need to wake up now. Tell me this is just a fucking nightmare. Because I don't fucking believe what I just read. Hindi nya ako iiwan. Nangako sya!

"WIFEY!! COME OUT NOW PLEASE!" I shout out of my lungs. These water start to fall from my eyes.

"Wifey!! Gianna please...I'm begging you!" Pero kahit anong sigaw ko wala parin. I tried to punch myself hoping I will wake to this nightmare but I won't.

I can clearly feel the pain. It's crushing me so much. Ganito din ang nararamdaman ko dati nung nawala sya. Not again! I have to find her know matter what!

***
GIANNA RAE STEPHEN

"How is she?" Tanong sa ko doctor. I feel so helpless seeing my mother unconscious because of me. Wala akong magawa kundi ang titigan sya.

"She's stable for now. We cannot say if there will be any problem until she wakes up. All we have to do is to wait. I'm sorry"

"Thank you doc" tumango ito bago nag paalam.

Ako lang mag isa ngayon dito. Umuwi muna kase saglit si Daddy para maligo at kumuha narin ng extra clothes.

Kamusta na kaya si Kieron. He must be really worried about me. I'm really sorry for leaving you.

Pasikat na ulit ang araw ngayon. Naka book na pala kase yung flight ko kahapon palang kaya. Madali na lang ang pag byahe from Philippines to France.

Why would this kind of incident have to happened? Okay na e, nararanasan ko na ulit maging masaya. I feel alive again when I'm with Kieron pero bakit kailangan magkahiwalay pa kami. Knowing my parents they won't let me leave again. Mahihirapan na akong makabalik kay Kieron.

I miss my Hubby so much. I need to be strong for him. I will not let my parents drive my life anymore.

"My baby" My dad hug me.

"How are you baby?"

"I'm fine daddy" Sagot ko ngumiti sya ng mapait.

"Good, stay here now. Your Mommy needs you"

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 16, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

5:14 Last PageTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon