1.Bölüm

141 4 2
                                    

Soğuk ve karanlık bir gün ile uyandı badenim. Ama ruhum? Bilmiyorum. Sadece uyanmak için uyanmak, ölmemek için yemek yemek ne garip şey değil mi? Bilmiyorum dedim ya işte. Sen cevapla.Kimin umrundayım ki şu hayatta. Sadece şu koltuğun herhalde. Ondan da şüpheliyim ya :) Aslında özlüyorum güzel geçen yıllarımı. Babamla olan yıllarımı. Belkide böyle bitmemeliydi diyorum. Onunla kırgın ayrılmamalıydım. O ölürken onun yanında olmalı ve ellerini sımsıkı tutmalıydım. Korkma orada mutlu olacaksın. Bizde seni özleyeceğiz sende ama bizde geleceğiz demeli , öpmeliydim alnından. Ama olmadı, yapamadım. Beni döven bir baba, hakaret eden bir anne ile nereye kadar değil mi? Ne saçmalıyorum ben? Neyse işte can dostum, güzel günlüğüm. İçimden geçen duygularımı bir tek sana anlatabiliyorum. Annem kahvaltıya çağırıyor, gitmeliyim.

HOŞÇAKAL..

_" İlkim hadi sofraya."

_ "Geliyorum."

_"Ne içersin? "

_"Bir votka desem sanki vereceksin. "

_" İlkim! Saçmalama istersen."

_"Ben mi saçmalıyorum? Güldürme beni. Babam ölür ölmez göbek atmaya başlayan sensin."

_"İlkim artık sus , kahvaltını bitir ve okuluna git. "

_" Emredersiniz majesteleri."

_"Uzatma İlkim! "

_"Uzatma İlkim, sus İlkim, yat İlkim, kalk İlkim, öl İlkim. Oldu robotum ya ben. Her dediğini yapayım. Oldu canım sonra görşürüz."

_"İlkim artık sus!"

_"Susmazsam ne yaparsın? "

Annem ben bu sözü söyledikten sonra bana osmanlı tokadı tabiri ile bir tokat yerleştirdi. Tokadı yedikten sonra çantamı alıp okula fırladım. Hala yanağım yanıyor. Parmak izleri hala du-ruyor.Ondan nefret ediyorum. Nefret, nefret nefret. Neden benim doğru düzgün bir ailem yok Allah'ım?

_"ilkim ne düşünüyorsun sen öyle?"

-"Boşverin hocam önemli değil."

_"Nasıl önemli değil. Yanağın kıpkırmızı olmuş."

_" Annem işte her zamanki gibi sabah yemeğimi yedim."

_"Gel bakalım sen benimle."

Bereber dışarı çıktık. Bir bankta oturduk. Konuştuk hocamla. Canım hocam. Zil çalınca yanımadan gitti. Bana müdürden izin kağıdı almış. Bütün gün izinliyim ama ne yapacağımı bilmiyorum.

_"İlkim."

_"Efendim."

_"İzinliymişsin."

_"Evet."

_"Bence lunaparka gidelim hem beraber eğleniriz."

_"İyi de Deniz sen izinli değilsin."

_"Bende izin aldım."

_"Neden peki ?"

_"Seni yalnız bırakmak istemedim."

_"Hımmm.. Ne diyebilirim ki."

_"Lunaparka gidelim o zaman."

Beraber arabasına bindik.O kadar nazik ve yakışıklıydı ki. Koyu kahve gözleri. Kumral saçları çok tatlı. Ama O bana bakmaz benim nerem güzel ki.

_"İlkim ne düşünüyorsun? "

_"Hiçbir şey öyle etrafa bakıyorum. "

_"Eminsin değil mi? Canını sıkan bir şey yok."

_"Hayır, teşekkür ederim sorduğun için."

_"Rica ederim ne demek. Senin kadar güzel bir kızın yanında bile inanılmaz."

_"Anlamadım."(Aslında anladım ama söylediği şeyden emin değilim.)

_"Önemli değil."(Önemli olsa senin için anlardın zaten.)








GözyaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin