Game ka?

Kabanata 2

Kabanata 2:

After the incident......

Bumalik ang huwisyo ko sa isang hindi pamilyar na lugar. Where am I? Tinignan ko ang kabuuan ng lugar. It's all covered in white wallpaper.  Wala gaanong mga gamit expect for a T.V and a bed which were am I lying right now. Hindi naman ito ang kwarto ko. Weird right? Where could am I? Wala naman akong ginawa para marating ako dito. Am I drunk? No that's not it.

I tried  really hard remembering what happened  ng may sumagi sa isip ko. Am I at the hospital? Hindi naman siguro di ba? Wala namang nangyari sa akin except for that I lose consciou--- That's it! I lose my consciousness! But how? Ang gulo!

Tok!Tok!Tok!

Napatigil ako sa pag-iisip ng may narinig akong kumatok. Hindi naman sigurop lock yung pinto kaya pinapasok ko na kung sino man ang nasa labas. "Pasok!," sigaw ko.  Pumasok naman siya and to my surprise halos mapatalon na ako. Shit! Ang gwapo eh! His pointy nose, fair skin, blue seductive eyes, black hair, kissable lips and his manly body tone.

Naghuromantido naman ang puso ng lumapit siya. Gosh! Bakit ako nagkakaganito? "So, you must be Lia Lyria Madrigal the new transfer student?" he said coldly. Nanlabot naman ako sa tono ng pananalita niya. Ang lamig eh! I swallow hard before soking.

"Y-Yes, w-why?" I'm stuttering!

"Ikaw pala yung pinag-uusapan nilang pumatay sa dalawa nating classmate. I didn't expect that you are this innocent. You are far from what I expected. Well, looks can be deceiving." he said at ako naman ay binigyan siya ng nagtatakang tanong. What is he saying?

"A-Ako?" turo ko sa sarili ko "Pumatay?" payak akong tumawa. Nakaktawa naman kasi dahil kung may pinatay man ako ay dapat naalala ko dapat di ba iyon? He must be crazy.

"What's funny? It's true. You killed our two classmates. The other one was shot by a knife while the other one was kicked strongly to her stomach."

"So? You don't have any proof that I killed them. Because as far as I conclude, hindi ako yang tinutokoy mo." Nakataas kilay at matigas kung sabi. Tumawa naman siya ng mahina.

"Oh really? So how can you explain this footage." Bigla siyang nag-seryoso. WoW! Grabe ang mood swing ng isang to. Inilabas niya ang phone niya then search for something and play it. "Ikaw yan diba?" turo niya sa babaeng nakatayo sa harap. Napatitig naman ako dito at napanganga nalang. No, it can't be. It really can't. Paano siya nakalabas? Anong ginawa niya?

Tinignan ko ulit ang video at nakita ko siyang may nakapaskil na nakakapanindig balahibong ngiti sa kanyang labi. Hindi ko maiwasang manginig. Hindi niya pinatapos ang lalaki at walang kahirap-hirap na binato ng kutsilyo ang isang lalaki. Pumikit ako ng mariin ng lumagsik ang dugo nito sa CCTV camera. Shit! I can't stand the sight of blood. I tried watching the video not minding the blood at nakita kung sinapa niya sa tiyan ang isang babae ng pagkalakas-lakas. Tumulapon ito at nabunggo ang ulo. Nang malapit ng matapos ang video ay bigla siyang natumba. She lose her consciousness. Nang matapos na ang video ay namutla na ako ng tuluyan. I though I was cured from that traumatic accident. But I was wrong. Hindi pa pala.

He turned off his phone and put it in his pocket at lumabas na siya ng room. And I was here minding what the he'll happened why she got out. Bumuhos na ang mga luhang kanina ko pa tinatago. Bakit ba siya bumalik? Ano bayan eh!

Yinakap ko ang mga tuhod ko at doon ibinuhos ang lahat ng mga damdaming kinimkim ko. Pinunasan ko ang luha ko at tumawa ng payak.

"Ano ang gagawin mo? Papatayin mo silang lahat kagaya ng ginawa mo noon? What now Lyria? What now?"
My voice broke at kasabay non ay ang pagbagsak ng panibagong luha ko.

———————————————————————————————————————————————————————

Lyria's POV

I was walking in the hallway when somebody grab my wrist. I tried pulling back —with my composed emotionless face— but it's no use, he's too strong. Yes, he's a man. Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. Ano na naman ba ang meron?

"What?" I coldly asked. Pero hindi siya natinag. Expected naman yun. I mean, sino ba ang may kakayahang takotin ang isang demonyo to be precise. He's one of my classmate, Cedric.

Hindi siya umimik at hinila ako papuntang room namin. Oh great. Pagkapasok namin ay naabutan namin silang nagkwekwentohan ng kung ano-ano. Paki ko.

"Look who's here." Olivia said in her bitchy voice. Ganyan naman talaga ang boses niya. "Mabuti at hindi ka pa pala umaalis. Sayang naman kasi kung hindi ka namin mapatay di ba?" Sabi niya sabay tawa. As if naman mapapatay niya ako. Bitch! Pangarap mo!

Tumawa ako ng mahina na nagpatigil sa kanya. Lumapit ako sa kanya ng kaunti at tinignan siya ng nakakapangilabot with a devilish smile on my lips. Nakikita kung nanginig siya. Heh! Takot rin naman pala.

"Oh really? Then why don't you kill me right away.......If you can." may paghahamong tanong ko. They can feel free to kill me..... if they can nga lang.

I'm done playing nice to them. Hindi ko na kayang iniinsulto nila ako at pinaglalaruan. Gusto ko ng ipakita sa kanila ang tunay na ako.

Oh? You thought that I was nice? Well, kagaya nga ng sinabi ko, looks can be deceiving.

Nakita kung nag-igting ang bagang niya na halatang naiinis sa inasta ko. Well, I can't blame her, can I? Sino ba naman ang masisiyahan sa insata ko? Baliw lang siguro ang masisiyahan. Speaking of baliw...... we're all crazy here! Surprise!

"Y-You son of a bitch!" she said and raise her hand to slap me pero hindi ko hahayaang mahawakan niya ako no! Yucks kaya! Ang rami na kaya niyang nahawakan na talong! My virgin hand!

Nang akma na niya akong sasampalin ay hinawakan ko ang kamay niya at ibinalik sa kanya ang udloy na sampal na ibibigay sa akin. Karma's a bitch!

Napaatras siya ng bahagya dahil narin sa lakas ng sampal ko. Nag-iwan naman ng pulang marka ang parte ng mukha niyang sinampal ko. Surprising! Hindi ko inakalang makakawakas ako ng hollow block. Kapal kasi ng mukha makalandi eh! Kung sino-sino na lang! I hate drugs!

"A-Ano ba yun? Ang hina naman" she said with tears willing on the corners of her eyes. Iiyak na yan! Iiyak na yan! Mahina naman pala.

Mahina akong tumawa na lalong ikinakunot ng noo niya. Wrinkles!
"Oh really? Hindi kasi obvious" sabi ko na ikinatawa ng lahat. Natahimik ang lahat ng sinamaan sila ng titig ni Olivia. Cowards.

"You will pay for what you did. I will take my revenge on you Lyria. Just wait. Just wait...."she said with a not-so-human smile. Para kasing kabayo ang smile niya. Tumalikod na siya at umalis. Nag walk out!

Bumalik sa isip ko ang sinabi niya. "You will pay for what you did. I will take my revenge on you Lyria. Just wait. Just wait...." Iyan ang sinabi niya bago siya umalis. I wondered what would her revenge looks like. I hope it's bloody though. Gosh! Thinking of it makes me hungry....hungry for killing.