Part 1

3.3K 104 14
                                    

Ik loop door de straten met een dikke jas aan. We hebben onze namen al moeten opschrijven, ik ook, ook al verjaar ik op 1 december. De burgemeester heeft er al één getrokken, maar hij vertelt het pas op 1 december. Ik ben echt gestrest, over twee dagen is de trekking. Als je getrokken bent word je eerst helemaal opgeknapt, en dan komt een bediende van HEM je ophalen. Ik ril even en loop snel verder. De avond valt en ik loop naar huis. De deur en de vloer kraken onder mijn bewegingen en loop naar boven. Ik kleed me uit en trek mijn pyjama aan, dan kruip ik snel in bed en val in slaap.

De dag van de trekking, 1 december

Ik word wakker van stemmen in mijn kamer, ik open mijn ogen en zie mijn moeder, vader en broertje. 'Happy b-day, Isabelle' ( dat is mijn echte naam, maar ik haat hem) 'Het is Isa' zeg ik geïrriteerd. Er staat een grote taart op de keukentafel beneden, ik blaas de kaarsjes 1 voor 1 uit. Mijn 16e verjaardag, ik zucht zachtjes. De trekking is in de namiddag dus heb ik de hele voormiddag om me klaar te maken. De bediende bekijkt eerst degene die getrokken is, is ze niet te dik, ze lag niet boven de 1,75 m zijn en haar haar moet lang zijn. Ik heb alle drie de eigenschappen jammer genoeg. Ik heb lange blonde haren, blauwe ogen, slank gebouwd en ik ben 1,65 m lang. De douche stralen doen me goed en na een tijdje stap ik er onder uit. Ik droog me af en je moet altijd je mooiste kleding dragen. Ik trek dus een kleedje aan, mijn kleedje heeft geen bandjes, er staan roze bloemen op en de rest is wit. Rond mijn buik zit nog een strik. Na dat ik het kleedje aanheb doe ik mijn haar los en doe een beetje mascara op. De trap kraakt een beetje als ik er afloop en ik eet een stuk van mijn verjaardagstaart. Ik heb gewenst dat ik niet moet gaan. De klok slaagt 2 uur en we moeten vertrekken, ik zie dat mijn moeder tranen in haar ogen heeft. Gelukkig mag je eerst nog afscheid nemen van je familie. Ik sta op en loop naar het plein. De meisjes tussen de 16 en de 18 staan helemaal van voor, afgezonderd van de rest van het dorpje. De burgemeester komt naar voor met een gouden envelop. Ik slik en kijk om me heen, alle meisjes staan bang voor zich uit te kijken. De burgemeester houdt eerst een speech en dan doet hij de envelop open.

----------------------------------------------

ZO EEN NIEUW VERHAAL, HOPELIJK VINDEN JULLIE HET LEUK, LAAT ZEKER EEN VOTE EN EEN COMMENT ACHTER, ZODAT IK KAN WETEN WAT IK FOUT DOE :)

XXXXX

Gekozen en GenomenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu