*~*~*
''Bu ne ya?!'' diyor Kerem tattığı tatlıyı ağzından çıkarıp,peçeteye sararken. Baklava canım! Şu karnında ve neredeyse vücudunun her yerinde olanlardan!
''Baklava!''
''Hadi canım! Bunun tatlı olması gerek. Tuzlu değil." diye ekliyor su içerken.
"Çok güzel yapıyorsan sen yap!"
"Bir de şef olacaksın Zeynep."
"Daha okulum bitmedi!!"
"Banane."
"Züppenin tekisin!" diyorum ani gelen bir cesaretle. "Hiç bir şeyi beğenmeyen züppenin teki!"
Vaay be, Zeynep Yılmaz patronuna karşı çıkıyor! İlerde böyle bir yerde çalışırsam böyle olacağı belliymiş demek. Şimdi kapının önüne koyacak beni. Neyse, o nerden benim patronum oluyor hem? Önümdeki önlüğü çıkartıp ona uzatıyorum.Sonuçta o kovmadan ben istifa edeyimde karizma çizilmesin. Can koskoca bir yıl dalga geçer benle! Allah korusun!
"Ben senin çalışanın değilim tamam mı? Al, kendin yaparsın! Ya da başkasına yaptırırsın!"
Kapıya doğru ilerlerken bileklerimden tutan iri eller karşısında duraksıyorum.Acaba ''sen istifa edemezsin,ben kovarım!'' felan mı diyecek eski türk filmlerindeki gibi?!
"Nereye gidiyorsun?"
"Gidiyorum işte istifa ediyorum! Bu ne ya?! Yaptığım hiç bir şeyi beğenmiyorsun resmen . Seni çekmek zorunda de-ği-lim!"
Hızla önlüğü çıkarırken kapıya doğru yöneliyorum . Allah'ım bu kadar coolluk benim için fazla değil mi? Buradan havalı havalı çıkacağım. Rüzgar saçlarımı havalandıracak.. Sonra arkadan bir fon müziği çıkacak.. Tamam neyse, boşverin.
...
Yeni bir hikayeyle karşınızdayız. Gülmekten kırıp geçirmeye geldik! Bu hikayede çok gülüp çok eğleneceğiz! Desteklerinizi bekliyoruz..
*zeykercisenarist & ImaDivergente*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Şefim.
أدب المراهقينOnlar patates püresi ve sosu gibiydiler. Patates püresi ile sosu karıştırırsan daha sonra ayıramazsın, sonsuza dek.. Onlar da ayrılmadılar, ayrılamadılar zaten. Sonsuza dek.
