İntikam Acı Verir

2. Bölüm

Gozlerimi actıgımda kendimi igrenc derecede ilac kokan bir odada buldum. Basıma sanki balyozla vurmuslar gibi agrıyordu.

Kafamı cevirdigimde yanımda Deniz'i gordum. Hafifce gulumsedi. "Ah! Sonunda uyandın. Meraktan catladık kızım burada. Bir seyin var mı diye cok korktuk." Hafifce gulumsedim. "Bir seyim yok iyiyim ben." dedikten sonra bir anda kapı acıldı.

Odaya orta yaslarda bir doktor ve ardından ailem girdi. Doktor uyandıgımı gorunce hemen acıklamaya basladı.

"Sonunda uyanmıssın. Basın cok agrıyor mu?" "Biraz agrıyor, evet." "Merak etmeyin cok normal bir sey bu. Bir kac ay boyunca arada basın agrıyabilir ama bu biraz can yakıcı bir agrı olabilir. Kafanı biraz sert carptıgından dolayı basın kanamıs. Yaranın oldugu yere cok fazla sıcak su degdirmemeye calıs. Canın yanabilir. Onun dısında bir seyin yok. Gecmis olsun." dedikten sonra odadan cıktı.

Bu doktorlar da ne cok konusuyor ya. Basımın agrısı daha da cogaldı bildigin. Bir an once eve gitsemde kurtulsam su igrenc yerden.

Aksam 9 gibi annemi zorla ikna ettikten sonra evdeydik. Sonunda. Yarın yine su lanet olası okul ve icindeki lanet kızlar var. Hicbir okulda rahat olamayacagım. Yine ve yine arkamdan sisman balina deyip duracaklar.

Neden her okulda boyle oluyor ki? Ne var yani bir kerecik mutlu olsam? Ne var yani gozumden bir gun lanet olası yaslar akmasa? Ama bir gun gelicek hepsini onlara odetecegim. Bana yasattıklarının daha fazlasını onlara yasatacagım. Her ne olursa olsun bunu yapacagım.

Sabaha kadar sadece yatakta donup durmustum ve aklıma takılan tek sey vardı o da "Yankı"ydı. Sadece istemsiz bir sekilde o'nu dusunuyordum. Beni tum okulun onunde ezen kisiyi, "Yankı"yı. Her ne olursa olsun onu sevmeyecegim. Onu sevemem o kisi Yankı degil. Olamaz da. Hayır, hayır, hayır. Kendine gel Almila. Yankı'yı dusunmeyi kes.

Annem odaya girdi yanıma oturdu ve sacımı oksadı. Nasıl da guzeldi ama "zayıf" ve  "guzel". Annem diye soylemiyorum kendisi gercekten cok guzel birisidir. Her zaman ve her yerde guzelligiyle dikkat cekmesini bilen birisidir. Benim aksime. Annemin sesini duyunca dusunmeyi kestim ve onun o cimen yesili gozlerine odaklandım.

"Almila, hayatım kendini nasıl hissediyorsun?" Dogrusu kendimi iyi hissediyordum ama okula gitmeyi istiyorum da denilemezdi. Okulun 2. gunuydu ama gitmesem de bir sey olmazdı yani. "Anne kendimi hic iyi hissetmiyorum bugun gitmesem olur mu?"

"Tabii kızım. Biraz daha dinlenirsen daha iyi olabilir. Hadi bakalım biraz uyu." Bu kafayla ne kadar uyunursa o kadar uyumaya calısacagım. İyi geceler "sisman balina".

bu bolum biraz kisa oldu ama 3. bolumu uzun yazmaya caliscam *** gelecek bolume sarki yazcam onla okuyun