Bölüm 2

68 7 1
                                    

Mutfağa doğru heidi gibi zıplayarak yürümeye başladım gene. Gerçi bu benim doğal yürüyüşüm. . Mutfağın kapısına geldim. Tam elimi kaldırmışken kapı açıldı. Ve hızlıca kapandı. Ama açıldığında siyah bişey bana bakıyodu. Ya galiba üşüttüm ya da... Diğer seçeneğin gerçek olma şansı yoktu. Kapıyı ecelime gidiyormuş gibi tuttum ve hızlıca açıp gözlerimi kapadım....................... Ve yavaş yavaş araladım. Ama hiç kimse yoktu. Arkama bakmadan tezgahdan bıçağı aldım ve hızlıca arkamı döndüm her yeri bıçağımla birlikte kontrol ettikten sonra bıçağı yerine koyup ablamı çağırdım. ( çünkü susamıştım ve kısaydım boyum bardak rafına ermiyordu. Bardakları alta koysa sanki ölür mü?) diye düşündüm ve kapı tıkardadı, açıldı ve karşımda ablam. Ihh, insan biraz yavaş girer. Ben:
- Abla bardak verir misin?
-Peki tatlım ama bi daha yataktan kalkma
Bardağı uzatır ve:
-Al bakalım
-Abla bişey sorucam? Evde tuhaf şeyler gördüğümü sanıyorum ve biraz huzursuz oldum, biraz benimle yatar mısın?
-Peki tatlım ama rahat ol.
Dedi ve odaya gittik. Yattık.

Gece bişey beni dürttü kesin ablam kendi yatağına giderken bana dokunmuştum diye düşündüm. Ve sonra yeniden dürtüldüm. Gözlerimi açtım ve bir çocuk 9-10 yaşlarında elinde silah var. Bu gecenin kamera şakası olabileceğini düşündüm. Çünkü benden 5 yaş küçük bi çocuğun bana silah doğrultması tuhafıma gitti. Beni kaldırdı. Evet doğru söyledim beni kaldırdı. Çocuk göründüğünden 10 kat daha güçlü. Ve zar zor aynanın karşısına getirdi ve...........

Okuduğunuz için teşekkürler;)

Lanetli Bir GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin