Meteor Garden 2018

Chapter One: Wonder Girl

Jillians POV

** KRRNG!! ** (ALARM CLOCK)

habol hininga kong napabangon sa kama tumingin ako sa alarm clock na wala pa ring tigil sa pag iingay alas 8:00 na pinatay ko ang alarm at pinataob ito.

** Tok! Tok! Tok!

tumayo ako para buksan ang pintuan nakita ko si mama nakatayo na mukhang tuwang tuwa napa kunot ang noo ko

"bakit ano pong meron?" tanong ko

" anak, mag ayos ka dali may bisita."

"s-sino p-po...?" aangal pa sana ako kaso di ko na natapos ang sasabihin ko dahil pinagtulakan nako ni mama pabalik sa kwarto

"mahg ah-yos kah bihlisahn moh." bulong ni mama sa may labas ng pinto pagkatapos ng ilang minuto " jillian ano ka ba namang bata ka bilisan mo" sigaw ni mama mula sa labas

"opo ma eto na po." paglabas ko nakita kong nakaupo sila mama at chinchin sa kaliwang bahagi ng lamesa habang may kaharap silang lalakeng naka suit and tie na nakaupo rin at ang mga kasama nitong apat na men in black na nakatayo sa likod nya sa may gilid ng pintuan ng bahay babalik na sana ko kaso biglang napatingin sakin si kuyang MIB na kaharap nila mama tumayo sya nilapitan ako, "hehe"

" magandang umaga, kinagagalak kong makilala ng personal ang wonder girl ng bansa."

"w-wonder girl? edi ba wonder woman po yun sir?" natawa naman sya sa sinabi ko ano kaya yung nakakatawa dun eii sya nga tong mali
lumapit sila mama at chinchin

" ate andito sya dahil sa ginawa mo" sabi ni chinchin

"nasabi na samin ni mr president ang nangyari anak " sabi pa ni mama

" g-ginawa?! w-wala akong natatandaang... --" anong nagawa ko? hala! tumalikod muna ko saglit at nagisip kung anong sinasabi nilang nagawa ko 'nagnakaw? hindi. o baka nandukot imposible parehas lang yun sa pagnanakaw eii aiish!' napatampal ako sa noo

" miss?" tawag sakin ni men in black humarap ako ngayon sa kanila diko alam ang sasabihin ko 'aissh bahala na'

" p-po?" alangan kong tanong magsasalita na sana si mr Men in black pero inunahan ko na sya mahirap na,
" a! s-sir, sandali! kung ano man po yang sinasabi nyo w-wala po kong alam jan ..." paliwanag ko habang winawagayway sa harap ni mr men in black ang kamay ko,
" ni w-wala nga po kong maalala eii tungkol po jan aisssh..ni hindi ko nga po alam yan eii w-wala po kong kasalanan, ma..." hinging tulong ko kay mama

"paano mo malalaman eii ni hindi mo nga pinakikinggan ang sasabihin ni president." sabi ni mama

"ahh hindi po ako ang president, ako po ang assistant ng president napagutusan lang po ako." sabi ni mr men in black

" ok lang yun sir mukha naman kayong president eii at ikaw," baling sakin ni mama," wag kang mag alala dahil pag makagawa ka ng totoong kasalanan diko na aantayin ang magrereklamo sayo na pumunta dito sa bahay dahil ako mismo ang magbibigay sayo sa kanila." sarkastikong sabi ni mama,'may kakilala ba kayong libreng nagd-dna?
pwede paki sabi na kuhanan kami ni mama pakiramdam ko kasi minsan wala talaga kong dugo na nagmumula sa kanya eii'

"miss Santiago andito ako para iabot sayo ang envelope na ito" sabi ni mr MIB habang ibinibigay sakin ang isang red envelope na may design na black sa gilid at may sulat silver sa gitna na 'CLAYMORE UNIVERSITY'," mula sa president ang envelope na yan isa yang regalo ng kanyang pagpapasalamat."

"a-ano to?" walang emosyon kong tanong diko kasi maalis ang titig ko sa envelope na hawak hawak ko

" isa yang pag anyaya sa iyo para sa kabayanihang nagawa mo."

"k-kabayanihan?"

flashback

hapong hapo kong narating ang dulo ng unit vi hinabol ko muna ang hininga ko saka tumingin sa paligid napansin kong may pinagkakaguluhan ang mga tao dito kaya pala tahimik at walang tao sa ibang room at building na inikot ko nilapag ko muna sa isang tabi ang cupcake at nakipag siksikan ako sa napakaraming studyante halos 3 minuto rin ang ginugol ko tagumpay naman ang ginawa ko kitang kita na ngayon ng mata ko ang eksenang kanina pa pinagkakaguluhan ISANG LALAKENG NAKATAPAK SA DULO NG BUILDING. inilibot ko ang tingin ko sa mga ibang studyante sa paligid ko 'grabe, wala silang ginagawa hinahayaan lang nila ang mga gantong pangyayari.'

" KUYA!!" sigaw ko
lumingon ang lalakeng may balak magpakamatay ramdam ko ang pagihip ng hangin na may kalakasan dahilan para mangamba ako sa bawat pagtapak nya paharap.

"ikaw."marahang sabi ni kuya

"Armino?" basa ko sa apelyidong nakalagay sa damit nya, kinapa ko ang bulsa ko at inilabas ang isang papel, 'ikaw nga.. sya, sya nga ang customer ko', " i-ikaw si Carlo Armino."

"oo." sagot nya

"i-ikaw yung may order ng cupcake."

"oo." sagot ulit nya at sa pagkaka alala ko parang nakita ko na sya..

"tama... i-ikaw din yung..., y-yung n-nakabangga ko kanina."

"oo." sagot nya

'hindi pwede to sya ang customer ko paano na, paano na ang cupcakes ko No!',"bat anjan ka?, bumaba ka jan... nababaliw kana ba?"sabi ko sa kanya habang dahan dahan humahakbang palapit sa kanya ...

" binalaan kita." bigla akong napatigil 'patay naka halata', " Na mag iingat ka. umalis kana dito habang ligtas kapa!!" marahang sigaw ng lalake

" oh my god, whats this reunion ng lovers..." girl 1

" i never thought na may girl pala that crazy man huh." girl 2

" grabe where's the camera ba?" girl 1

"tsk, grabe nababaliw na sya." boy 1

diko alam kung pinaririnig nila sakin o sadyang malakas lang talaga ang boses nila psh! " nag iingat ako, i-ikaw nga tong hindi jan eii, tsaka p-paano nalang yung cupcakes ko sino magbabayad nun?"

" O M God that girl is crazy." girl 3

"yeah! that man is dying na but she still wants was his money.." girl 1

"it's just simple noh, because shes difficult." dienne

"WHAT?!" girl 1,2&3

" diba sya din yung babae kanina sa gate?" boy 2

" yeah, you're right." boy 1

" what did she just say?" girl 2

" if im not mistaken its, d-difficult..?" girl 3
" O M G what was that mean?" girl 2
"idiot ahh.. when you dont have car house, money that manners most your difficult, duh!"dienne sabay flio ng hair
"omg beauty your so bright." bea
" girl its matters not manners, money matters most. and My god its not difficult its poor."girl 2
" yeah." girl 3

" hindi to paaralan impyerno to, singilin mo nalang ako pag nasa langit nako." sabi ni kuyang magpapakamatay

"OH! MY! GOD!" girl 1
akmang tatalon na sana ang lalake
"WAG!!!"

end of flashback

'pinigilan ko ako ang dahilan kaya pala'

" sir hindi naman po ako nagpapabayad eii ginawa ko lang kung anong dapat." sabi ko kay mr MIB

"no miss, we cant leave you hanggat hindi mo yan tinatanggap. you should accept that and andito narin ang ibang gamit mo." sabi ni mr MIB
"we'll go ahead thank you for your time."

" ate ang galing mo. " sabi ni chinchin
ngumiti ako bilang sagot sa kanya " ate pahiram ng uniform mo ahh.."

"sige."pumasok ako sa kwarto iniwan ko sila mama at chinchin na tuwang tuwa parin dahil sa bago kong mga gamit na iniwan ng mga men in black humiga ako sa kama habang tinitingnan ang kisame 'Claymore University ...hayy.' bumangon ulit ako at lumabas ng bahay, " ma alis nako inaantay nako sa shop."

"ingat." rinig kong sabi ni mama at chinchin