Olanlar ve olacaklar hepsi usanmışlığın getirisi kimimizi deli, kimimizi pervasız kılıyor. Ama hepimiz oynuyoruz, yalan söylüyoruz. Önce kendimize sonra çevremize yalan söylüyoruz hem de sürekli.
Bizim asıl derdimiz kendimizi tanımıyor olmamız. Bu garip ve çelişki dolu aşure gibi kelimelerin toplantısı içerisinde çelişmeden anlatmak mümkün değil. Yalnız kalmak gerekiyor tanımak için kendimizi. Gerçek bir yalnızlık olmalı, yalnızlığa terk edilmemeli veya insanlar kaçıpta yalnız olmamalı gerçek bir yalnızlık olmalı karanlık ve sadece kendini düşünebileceğin.
Kendinle yaptığın iç muhasebe sonucunda kafayı yemiş olma kanısının dışındaki diğer görüşlerin bu vakte kadar cesaret edipte kendince kabullenemediğin gerçeklerin. Sen o yalnızlık içerisinde ki kafandaki cümlelerden ibaretsin. Garipliğe adım adım gidiyoruz da olanlar mı garip biz mi anlatırken garipleştiriyoruz artık kestiremiyorum.
