Cyberbully

~Το τηλεφώνημα~ - Κεφάλαιο 4

Η ώρα είναι 10. Η μάνα μου δεν έχει έρθει ακόμα. Ακόμα κλαίω. Έχω βάλει δυνατά τη μουσική για να μην με ακούσει η μάνα μου να κλαίω όταν έρθει. Ακούω την πόρτα να ανοίγει από κάτω. Ακούω μια φωνή να μου λέει "Ιωάννα, ήρθα". Κλείνω τη μουσική, πάω κάτω, την χαιρετάω, και πάω στο δωμάτιό μου να κοιμηθώ.

Μαμά Ιωάννας pov:

Σήμερα που ήρθα από τη δουλειά, άκουγα μια πολύ δυνατή μουσική. Ερχόταν από το δωμάτιο της Ιωάννας. Την φώναξα να κατέβει κάτω και είχε πρησμένα μάτια. Σίγουρα έκλαιγε. Δεν την ρώτησα τι έγινε γιατί σίγουρα δεν θα μου απαντούσε. Ανέβηκε στο δωμάτιό της και κοιμήθηκε.

Αλέξης pov:

Σήμερα, θα ψάξω για αυτόν τον Γιάννη. Θέλω να δω με ποιους κάνει παρέα. Πάω στο πίσω προαύλιο και ρωτάω τα παιδιά. Στο πίσω προαύλιο τα παιδιά είναι χωρισμένα σε 2 παρέες. Τις ρώτησα και τις 2 και μου είπαν πως δεν υπάρχει κάποιος Γιάννης, εκτός από έναν τον οποίο τον ξέρω και είναι πολύ καλό παιδί. Αν ήξερα το επώνυμό του θα πήγαινα στο διευθυντή. Πρέπει να πω στην Ιωάννα αυτά που έμαθα σήμερα.

-Γεια σου Ιωάννα! Της λέω.

-Γεια Άλεξ. Μου λέει

-Σχετικά με το Γιάννη δε- Δεν προλαβαινω να ολοκληρώσω.

-Δεν θέλω να μιλήσω για το Γιάννη τώρα. Μου λέει.

-Γιατί? Την ρωτάω.

-Απλά δεν θέλω. Θα σε δω μετά. Μου λέει.

-Αλλά πρέπει να σου... Πάλι δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω.

-Θα σε δω μετά Άλεξ. Μου λέει

Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν θέλει να μου μιλήσει για τον Γιάννη μέχρι χθες μου έλεγε τα πάντα. Σήμερα, όμως, έχει κλειστεί στον εαυτό της.

Ιωάννα pov:

Ο Αλέξης ήθελε να μου πει κάτι για το Γιάννη, αλλά δεν τον άφησα. Δεν θέλω να συζητάω για αυτόν.

Επιτέλους πάω σπίτι. Δεν αντέχω στο σχολείο. Σκέφτομαι όλη την ώρα ό,τι έγινε με το Γιάννη. Έχω βάλει μουσική για να ξεχαστώ. Ακούω το τηλέφωνο να χτυπάει. Απόκρυψη είναι. Δεν ξέρω αν θέλω να το σηκώσω. Θα το σηκώσω:

-Παρακαλώ? Ρωτάω.

-ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 15:00. Ακούω μία φωνή να μου λέει.

-Ορίστε? Ρωτάω.

-ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 15:00. Μου το έκλεισε.

Ο Γιάννης ήταν σίγουρα. Πρέπει να του στείλω άλλη μια γυμνή φωτογραφία μου μέχρι τις 15:00. Η ώρα είναι 14:30. Πάω να του την στείλω.

Μόλις την έστειλε. Την είδε αλλά δεν μου απάντησε.

Το τηλέφωνο ξαναχτυπά. Πάλι απόκρυψη. Δεν το σηκώνω. Με ξαναπαίρνει. Το σηκώνω:

-Παρακαλώ? Ρωτάω

-Μην ανοίξεις το στοματάκι σου. Μου λέει

-...

-Άκουσες? Με ρωτάει

-Ναι.. του απαντάω

-Ωραία. Μου το κλείνει.

Τι να κάνω τώρα? Είμαι τόσο μπερδεμένη. Δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν. Αν μιλήσω σε κάποιον οι φωτογραφίες μου θα δημοσιευθούν. Θέλω να βρω που μένει... που μου είχε πει... αα ναι, Ιπποκράτους 52. Πάω να ψάξω.

Ιπποκράτους 55, Ιπποκράτους 54, 53, αα εδώ, Ιπποκράτους 52. Περίμενε, αυτό είναι ένα μισογκρεμισμένο σπίτι, και δίπλα δεν υπάρχει πάρκο. Με κορόιδεψε... ΠΑΛΙ.

Το τηλέφωνο ξαναχτυπάει. Μετά απ'ό,τι έγινε φοβάμαι μέχρι και τον ήχο κλήσης μου. Ο Άλεξ είναι. Δεν έχω όρεξη να του μιλήσω. Δεν το σηκώνω. Με παίρνει αρκετές φορές αλλά δεν θέλω να του μιλήσω. Μου στέλνει και μηνύματα:

"Ιωάννα"

"Πλιζ σήκωσέ το"

"Έχω νέα με το Γιάννη"

"ΠΛΙΖΖΖ"

"Έλαααα"

"Ιωάννααα"

"Εντάξει όποτε θες πάρε με τηλέφωνο ή στείλε μου μήνυμα"

Αλέξης pov:

Την έχω πάρει χιλιάδες τηλεφωνήματα . Της έχω στείλει πάρα πολλά μηνύματα. Πρέπει να της πω για για το Γιάννη. Έλα ρε Ιωάννα σήκωσέ το. Πρέπει να σου πω.

Ιωάννα pov:

Δεν ξέρω τι να κάνω. Ευτυχώς, δεν μου έχει απαντήσει. Αύριο θα πρέπει να αποφύγω και τον Άλεξ και τη Στεφανία. Θα με ρωτάνε για το Γιάννη, αλλά δεν μπορώ να τους πω τίποτα. Δεν ΠΡΕΠΕΙ να τους πω τίποτα.

------------------------------------------------

Τι θα κάνει ο Aλέξης?

Η Ιωάννα θα μιλήσει στους φίλους της ή θα τα κρατήσει όλα μέσα της?